Narzędzia:

Zapowiedzi

8-9 czerwca 2011 r.

8 czerwca 2011

8-9 czerwca 2011 r. odbyło się 78. posiedzenie Senatu.

W wyniku głosowań Izba nie wyraziła zgody na uzupełnienie porządku obrad o punkty:

 

  • informacja przez prezesa Rady Ministrów na temat ustaleń poczynionych w trakcie postępowań dotyczących katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 r. (wniosek senatorów PiS);
  • informacja rządu w sprawie realizacji budowy dróg i autostrad, ze szczególnym uwzględnieniem autostrady A2 (wniosek senatorów PiS);
  • informacja rządu na temat sytuacji na rynku polskich warzyw w kontekście bezpieczeństwa zdrowia Polaków (wniosek senatora Piotra Kalety).

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Prawo atomowe oraz niektórych innych ustaw

Ustawa uchwalona przez Sejm na 92. posiedzeniu, 13 maja 2011 r., zawiera przepisy mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. Wdraża do prawa krajowego postanowienia dyrektywy Rady 2009/71/ Euratom, ustanawiającej wspólnotowe ramy bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych (system nadzoru i kontroli nad transgranicznym przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego). W lipcu 2011 r. upływa termin implementacji tej dyrektywy. Wprowadza ona obowiązek ustalenia i utrzymania przez państwa członkowskie krajowych ram prawnych, regulacyjnych i organizacyjnych, dotyczących bezpieczeństwa obiektów jądrowych, które przypisują odpowiedzialność i zapewniają koordynację między właściwymi organami państwa. Dyrektywa wzmacnia również rolę i niezależność właściwych organów regulacyjnych, działających w państwach członkowskich. W naszym kraju to Państwowa Agencja Atomistyki.

Ustawa ustanawia przepisy określające wymagania bezpieczeństwa jądrowego obiektów jądrowych na najwyższym poziomie, jaki jest osiągalny zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego i europejskiego, a także z zaleceniami międzynarodowymi. Surowe przepisy, które ustanawia ta ustawa, staną się sporym wyzwaniem dla tych wszystkich, którzy będą realizowali projekty jądrowe w Polsce. Przepisy znowelizowanej ustawy - Prawo atomowe w sposób jednoznaczny formułują bowiem absolutny prymat bezpieczeństwa jądrowego nad innymi aspektami działalności obiektów jądrowych. Dotyczy to nie tylko etapu wyboru technologii, ale również całego procesu jej wdrażania, który musi być nadzorowany i kontrolowany przez państwowy organ nadzoru jądrowego, czyli Państwową Agencję Atomistyki.

Nowe przepisy mają też zapewnić pełną transparentność decyzji dozoru jądrowego w stosunku do obiektów jądrowych, a także informacji o stanie tych obiektów, bezpieczeństwie ich eksploatacji, w tym o wszelkich czynnikach i zdarzeniach mających wpływ na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę radiologiczną. Z punktu widzenia bezpieczeństwa do ważniejszych zapisów tej ustawy należą te, które mówią o podstawowych warunkach, jakie powinien spełniać projekt obiektu jądrowego pod względem bezpieczeństwa i ochrony radiologicznej, a także pod względem bezpiecznego funkcjonowania urządzeń technicznych zainstalowanych i eksploatowanych w obiekcie jądrowym. Zgodnie z ustawą, projekt ten powinien uwzględniać konieczność zapewnienia bezpieczeństwa jądrowego, ochrony radiologicznej i ochrony fizycznej podczas budowy, rozruchu, eksploatacji, w tym napraw i modernizacji, likwidacji tego obiektu oraz możliwość przeprowadzania sprawnego postępowania awaryjnego w razie wystąpienia zdarzenia radiacyjnego (każde zakłócenie normalnego trybu pracy reaktora i towarzyszących mu urządzeń). Projekt uwzględnia także sekwencje poziomów bezpieczeństwa zapewniających zapobieganie powstawaniu odchyleń od normalnych warunków eksploatacyjnych, zdarzeń eksploatacyjnych, awarii przewidzianych w założeniach projektowych i wykraczających poza nie ciężkich awarii, a jeżeli nie uda się zapobiec tym odchyleniom, zdarzeniom czy awariom - kontrolowanie ich oraz minimalizację radiologicznych skutków.

Nowelizacją wprowadza się tzw. zasadę obrony w głąb, zakładającą, że nie można w pełni ufać żadnemu pojedynczemu elementowi poddawanemu konserwacji lub eksploatacji w elektrowni jądrowej, wynikającemu z projektu. Obrona w głąb ma zapewnić rezerwowanie układów z aktywnymi systemami bezpieczeństwa tak, aby w razie uszkodzenia jednego podukładu inne mogły spełniać potrzebne funkcje bezpieczeństwa. W projekcie i w procesie budowy obiektu jądrowego nie będą mogły być stosowane rozwiązania i technologie niesprawdzone w praktyce, podczas budowy obiektów jądrowych lub odpowiednich prób, badań, analiz i eksperymentów. Projekt obiektu jądrowego powinien umożliwiać pewną, stabilną, łatwą i bezpieczną pod względem zarządzania eksploatację tego obiektu, ze szczególnym uwzględnieniem czynników ludzkich i związanych ze współdziałaniem człowieka i eksploatowanych systemów i urządzeń technicznych.

Bezpieczne korzystanie z energetyki jądrowej wymaga także przygotowania systemu reagowania na sytuacje wyjątkowe, zdarzenia radiacyjne. W razie ich pojawienia się przewiduje się podejmowanie działań interwencyjnych odrębnych dla zdarzeń ograniczonych do terenu danego segmentu organizacyjnego, w tym wypadku elektrowni jądrowej, i odrębnych dla zdarzeń, których skutki wystąpią poza samym obiektem jądrowym, czyli będą miały wymiar regionalny, krajowy bądź transgraniczny. W zależności od zasięgu skutków zdarzenia działania interwencyjne prowadzone będą przez odpowiednie służby, przez nadzór, kierownictwo danej elektrowni, wojewodę lub ministra spraw wewnętrznych i administracji. W tym mechanizmie działania w sytuacji awaryjnej przewiduje się, że prezes Państwowej Agencji Atomistyki oraz kierowane przez niego Centrum do spraw Zdarzeń Radiacyjnych pełnić będą funkcje informacyjno-konsultacyjne w zakresie oceny poziomu dawek i skażeń oraz ekspertyz i działań prowadzonych na miejscu zdarzenia. Ich zadaniem będzie przekazywanie informacji społecznościom narażonym na skutki zdarzenia oraz organizacjom międzynarodowym i państwom ościennym.

Hanna Trojanowska, wiceminister gospodarki, podkreśliła, że "energetykę jądrową należy traktować jako technologię komplementarną, a nie konkurencyjną w stosunku do istniejących technologii (...). O ile energetykę jądrową traktujemy jako technologię zapewniającą produkcję energii elektrycznej w podstawie obciążenia, o tyle pożądane ze wszech miar jest uzupełnienie bazy paliwowej o źródła odnawialne, chociażby ze względu na konieczność wypełnienia międzynarodowych zobowiązań wynikających z pakietu energetyczno-klimatycznego. To również wynika z polityki energetycznej rządu przyjętej w 2009 r. co do harmonijnej realizacji sześciu priorytetów".

Komisja Środowiska oraz Komisja Gospodarki Narodowej wniosły o wprowadzenie 1 poprawki, wniosek legislacyjny złożył też senator Tadeusz Gruszka. W wyniku głosowania Izba poparła głosami 79 senatorów, przy 2 wstrzymujących się, przyjęcie nowelizacji prawa atomowego bez poprawek.

Teraz musi ją jeszcze podpisać prezydent.

Ustawa o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących - przyjęta z poprawkami

Ustawa, którą Sejm uchwalił na 92. posiedzeniu, 13 maja 2011 r., z przedłożenia rządu określa: zasady i warunki przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie budowy obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących, organy właściwe w sprawach przygotowania i realizacji tego rodzaju inwestycji, a także podział korzyści pomiędzy gminami z tytułu realizacji inwestycji w zakresie budowy elektrowni jądrowych.

Oprócz procedur urbanistycznych ustawa zawiera również 3 istotne regulacje szczególne: pierwsza dotyczy udzielania zamówień publicznych; druga - zadań inwestora związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa (identyfikacja firm, identyfikacja wszystkich pracowników, dostęp służb w rodzaju ABW do pełnej dokumentacji i do kontroli procesu budowlanego); trzecia odnosi się do podziału korzyści pomiędzy samorządami (podatki od nieruchomości, od gruntów). Z tych dochodów będą również korzystać gminy bezpośrednio sąsiadujące z tymi, w których znajdują się obiekty energetyki jądrowej. 50% podatków zbieranych przez gminę mającą obiekt na swym terenie będzie rozdzielane pomiędzy sąsiednie gminy.

Komisja Gospodarki Narodowej, Komisja Środowiska oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zaproponowały przyjęcie ustawy z 3 poprawkami. Chodziło o zwiększenie elastyczności negocjowania kontraktu przez zamawiającego. Senatorowie: Edmund Wittbrodt, Kazimierz Kleina i Janusz Sepioł także wnieśli o wprowadzenie zmian.

Izba w wyniku głosowań poparła 5 poprawek. Mając na celu zapewnienie kompletności uregulowań ustawowych, uzupełniła katalog warunków, jakie powinien spełniać wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej. Skorygowała też przepis, uwzględniając przyjętą nomenklaturę ustawy. Senat postanowił również, że z wnioskiem o ustalenie warunków wycinki drzew i krzewów można wystąpić w terminie miesiąca od dnia wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, a nie od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna. Wprowadził odrębności do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie negocjacji z ogłoszeniem, umożliwiające wybór wykonawcy inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej, z ustaleniem wszystkich warunków zamówienia na etapie negocjacji. Izba postanowiła też, że w dniu wejścia w życie ustawy obowiązywać będą przepisy dotyczące Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Ustawa wraz z senackimi poprawkami wróci teraz do Sejmu.

Ustawa o zmianie ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa
- przyjęta bez poprawek

W wyniku głosowania Senat poparł (53 głosów za, 30 - przeciw, 1 wstrzymujący się) wniosek Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej o przejęcie bez poprawek nowelizacji, uchwalonej z przedłożenia rządowego podczas 92. posiedzenia Sejmu, 13 maja 2011 r. Jak stwierdził sprawozdawca komisji senator Ireneusz Niewiarowski, ustawa zmienia przepisy w zakresie reguł planowania prac rządu, urealni proces planowania prac legislacyjnych i zwiększy jego efektywność. Poprawi się także przejrzystość prac legislacyjnych prowadzonych przez Radę Ministrów, prezesa Rady Ministrów oraz ministrów. Obowiązujące dotychczas prawo narzucało obowiązek przygotowywania raz na pół roku programów prac legislacyjnych Rady Ministrów, a przez analogię także projektów rozporządzeń, i zamieszczanie ich w Biuletynie Informacji Publicznej. Zmiana polega na tym, że zamiast wspomnianych programów prac legislacyjnych wprowadza się instytucję wykazu prac legislacyjnych. Wykaz, prowadzony w sposób ciągły, będzie obejmował założenia projektów ustaw, projekty ustaw i projekty rozporządzeń Rady Ministrów. Wykaz będzie zawierał: zwięzłą informację o przyczynach i potrzebie ich wprowadzenia, wskazanie istoty rozwiązań, wskazanie organu odpowiedzialnego za opracowanie projektu, a także konkretnej osoby odpowiedzialnej, znanej z imienia i nazwiska. W wypadku rezygnacji z prac nad projektem będzie trzeba podać jej przyczynę. Podobnie jak dotychczas, wykaz będzie publikowany w Biuletynie Informacji Publicznej już w momencie przekazania projektów do uzgodnień z członkami Rady Ministrów. Poprawi to znacznie możliwość zgłaszania uwag przez wszystkich, także przez partnerów społecznych.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
oraz niektórych innych ustaw

Na podstawie projektu rządowego Sejm na 92. posiedzeniu, 13 maja 2011 r., uchwalił tę nowelizację, wprowadzającą zmiany w obowiązującym systemie gospodarowania odpadami komunalnymi. Mają one na celu: uszczelnienie systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, prowadzenie selektywnego zbierania odpadów komunalnych "u źródła", zmniejszenie ilości odpadów komunalnych, zwiększenie liczby nowoczesnych instalacji do odzysku, całkowite wyeliminowanie nielegalnych składowisk odpadów, prowadzenie właściwego sposobu monitorowania postępowania z odpadami komunalnymi, zmniejszenie dodatkowych zagrożeń dla środowiska wynikających z transportu odpadów komunalnych. Zmiany dadzą gminie możliwość kreowania gospodarki odpadami. Polegają, po pierwsze, na obligatoryjnym przejęciu przez gminę obowiązków właścicieli nieruchomości w zakresie zagospodarowania odpadów komunalnych. To rozwiązanie zwalnia gminy z obowiązku przeprowadzenia referendum w kwestii przejęcia przez gminę takiego obowiązku. Dotychczas była możliwość wprowadzenia opłat za gospodarowanie śmieciami przez gminę, ale społeczeństwo gminne musiało wyrazić swoją wolę w referendum. Po drugie, zmiany polegają na wyłanianiu w drodze przetargu podmiotów prowadzących działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Dotychczas właściciel nieruchomości podpisywał umowę z podmiotem odbierającym śmieci (umowa cywilnoprawna) i płacił mu za ich wywóz. Teraz gmina przyjmie zadania właściciela nieruchomości i ustali opłatę za gospodarowanie śmieciami, której stawka ma być skalkulowana w ten sposób, że całkowity koszt gospodarki odpadami będzie podzielony przez liczbę mieszkańców danej gminy. Iloczyn liczby mieszkańców i stawki na głowę będzie tą wartością opłaty dla właściciela nieruchomości. Obywatel będzie wnosił na rzecz gminy opłatę w odpowiedniej wysokości.

Ponadto gminy będą zobowiązane do zapewnienia budowy, utrzymania i eksploatacji regionalnych instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych. Realizując to zadanie, gmina będzie zobowiązana do przeprowadzenia przetargu na wybór podmiotu, który wybuduje i będzie eksploatował taką instalację. Ustawa daje także możliwość wyboru takiego podmiotu na zasadach określonych w ustawie z grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz w ustawie ze stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi.

Nowelizacja nakłada też na gminy szereg obowiązków, m.in. selektywnego zbierania odpadów komunalnych, takich jak papier, plastik, szkło, opakowania wielomateriałowe oraz odpady biodegradowalne; osiągnięcia odpowiednich poziomów recyklingu, corocznej analizy stanu gospodarowania odpadami oraz prowadzenia działań informacyjnych i edukacyjnych wśród swoich mieszkańców. Jeśli chodzi o osiągnięcie określonego poziomu recyklingu, to do końca 2020 r. w odniesieniu do papieru, metali, tworzyw sztucznych i szkła należy uzyskać poziom recyklingu w wysokości co najmniej 50% wagowo, a jeżeli chodzi o recykling niebezpiecznych odpadów budowlanych i rozbiórkowych - w wysokości co najmniej 70% wagowo. Te poziomy wynikają ze stosownej dyrektywy unijnej. Ustawa wymaga także ograniczenia masy odpadów komunalnych ulegających biodegradacji przekazywanych do składowania - do połowy lipca roku 2013 do nie więcej niż 50% wagowo całkowitej masy odpadów komunalnych biodegradowalnych przekazywanych na składowiska, a do połowy lipca 2020 r. - do nie więcej niż 35%. Nowelizacja ma wejść w życie 1 stycznia 2012 r.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej zaproponowała 12, a Komisja Środowiska 11 poprawek do nowelizacji. Wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli również senatorowie: Kazimierz Jaworski, Grażyna Sztark, Piotr Zientarski, Jadwiga Rotnicka, Marek Rocki, Leon Kieres, Zdzisław Pupa, Władysław Ortyl, Andrzej Grzyb i Piotr Ł.J. Andrzejewski.

W wyniku głosowań Senat zaakceptował 20 poprawek. Zlikwidował obowiązek ustanawiania selektywnego zbierania opakowań wielomateriałowych. Wyeliminował dysproporcje w sytuacji prawnej podmiotów, które świadczą usługi na podstawie umowy zawartej w trybie zamówienia z wolnej ręki z podmiotami wyłonionymi w drodze przetargu. Senatorowie zmodyfikowali też przepis określający procedurę wyłaniania podmiotu, który będzie budował, utrzymywał lub eksploatował regionalną instalację do przetwarzania odpadów komunalnych, wskazując, iż gmina może samodzielnie realizować takie zadanie przez okres nie dłuższy niż 3 lata, jeżeli 3 przetargi zakończą się wynikiem negatywnym albo trzykrotnie nie zostanie dokonany wybór partnera prywatnego lub koncesjonariusza. W Senacie wprowadzono także katalog alternatywnych metod ustalania wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Uściślono przepis, określający zasady ustalenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami w razie gdy na nieruchomości zamieszkanej powstają odpady inne niż wynikające z faktu jej zamieszkiwania. Rozszerzono definicję regionalnej instalacji do przetwarzania odpadów komunalnych o inne instalacje działające zgodnie z przepisami wykonawczymi do ustawy o odpadach. Senatorowie doprecyzowali też przepisy: upoważniający do uchwalenia krajowego planu gospodarki odpadami, wskazując, że minister właściwy do spraw środowiska jest odpowiedzialny za przedłożenie projektu takiego planu, a także upoważniający do uchwalenia wojewódzkiego planu gospodarki odpadami, korelując go z innymi przepisami ustawy. Izba wprowadziła ponadto możliwość uchylenia czasowo utrzymanej w mocy uchwały rady gminy. Zdecydowała też, że rejestr działalności regulowanej zacznie funkcjonować od dnia wejścia w życie ustawy. Pozostałe poprawki senackie miały charakter redakcyjny i doprecyzowujący.

Teraz rozpatrzą je posłowie.

Senat przyjął z poprawkami ustawę o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu rządowego na 92. posiedzeniu Sejmu, 13 maja 2011 r., zawiera regulacje służące: zwiększeniu bezpieczeństwa lotniczego i ochrony lotnictwa cywilnego oraz nadzoru lotniczego, modernizacji i rozbudowie infrastruktury lotniskowej oraz nawigacyjnej, a także usprawnieniu procesu zarządzania lotniskami, rozwojowi rynku lotniczego i prowadzeniu innej działalności lotniczej, konkurencji oraz uwzględnieniu praw pasażerów, w tym osób niepełnosprawnych. Projekt dotyczył m.in., zgodnie z systematyką ustawy, statków powietrznych, bezpieczeństwa, kompetencji prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, kwestii lotnisk, lądowisk, nieruchomości, eksploatacji i zarządzania lotniskami, obowiązków zarządzających tymi podmiotami, wykonywania zadań przez służby państwowe na lotniskach, kwestii opłat lotniskowych, certyfikacji oraz lotniczej działalności gospodarczej, przewozów lotniczych, koordynacji tych przewozów, kwestii personelu lotniczego, ochrony lotnictwa, badania wypadków i incydentów lotniczych, służb poszukiwania i ratownictwa, tzw. ASAR, a także dofinansowania obowiązków służby publicznej w zakresie zakupu sprzętu i urządzeń niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa działalności lotniczej. Dotyczył również regulacji czasu pracy w lotnictwie cywilnym, a także kar administracyjnych. Nowym zagadnieniem było wprowadzenie regulacji dotyczącej ograniczenia wpływu emisji laserów na ruch statków powietrznych.

Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o wprowadzenie 52 poprawek. Senatorowie: Norbert Krajczy, Stanisław Karczewski, Władysław Dajczak, Michał Boszko, Krzysztof Majkowski, Zdzisław Pupa, Grzegorz Wojciechowski, Władysław Ortyl, Tadeusz Skorupa, Przemysław Błaszczyk, Krzysztof Jaworski, Tadeusz Gruszka, Waldemar Kraska, Eryk Smulewicz, Piotr Ł.J. Andrzejewski, Stanisław Jurcewicz, także zgłosili propozycje zmian.

W wyniku głosowań Senat uchwalił 56 poprawek do ustawy. Zawęził listę kategorii statków powietrznych objętych obowiązkiem wpisu do rejestru cywilnych statków powietrznych. Zwiększył także zakres obszarów, w stosunku do których prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego będzie uprawniony do rozstrzygania o odstępstwach od istotnych wymagań ustanowionych w określonych przepisach prawa Unii Europejskiej. Uściślił kategorię lotnisk, do których będzie zastosowana ograniczona certyfikacja. Senatorowie zdecydowali też o objęciu regulacją przepisu wszystkich rodzajów lotnisk, a także wprowadzili otwartość katalogu informacji i dokumentów, które mają być dołączane do wniosku o wpisanie urządzenia naziemnego do rejestru. Zmienili kryteria i wymagania w zakresie uzyskiwania świadectwa kwalifikacji. Rozszerzono także zakres specjalności, dla których wydawane są świadectwa kwalifikacji niewymagające uznania przez prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Izba zdecydowała ponadto, aby szkolenie informatorów służby informacji powietrznej i lotniskowej służby informacji powietrznej do świadectwa kwalifikacji odbywało się w tych samych certyfikowanych ośrodkach, w których szkoleni są praktykanci kontrolerzy i kontrolerzy ruchu lotniczego. Usunięto przepis wprowadzający jawność rejestru personelu lotniczego.

Uchwalono także poprawkę, mającą na celu dostosowanie dotychczasowych przepisów do obowiązujących regulacji prawa Unii Europejskiej w zakresie procesu certyfikacji lotniskowej służby informacji powietrznej na lotniskach o ograniczonej certyfikacji. Wprowadzono procedurę w zakresie przekazywania wniosków o zgodę na wykonywanie lotów międzynarodowych w wypadkach, w których wymagana jest droga dyplomatyczna. Izba doprecyzowała, jakie rodzaje działalności gospodarczej prowadzonej z wykorzystywaniem wskazanych w przepisie statków powietrznych podlegają certyfikacji, a także, że określony wnioskodawca użytkuje statek powietrzny na podstawie umowy o czasowym oddaniu statku powietrznego do używania bez załogi. Określono, że sprawozdanie z działalności oraz roczne sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy ma być przekazywane do wiadomości prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w terminie 7 miesięcy od zakończenia roku obrotowego. Senat postanowił ponadto, że zadania związane z kontrolą bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym będą także wykonywali zarejestrowani dostawcy zaopatrzenia pokładowego. Wprowadził regulację dotyczącą sposobu wyznaczania zarejestrowanego dostawcy zaopatrzenia pokładowego. Rozszerzył zakres zadań służby ochrony lotnictwa wykonującej zadania zarządzającego lotniskiem o inne strefy w rozumieniu przepisów rozporządzenia 300/2008 Wspólnoty Europejskiej.

Dzięki innej senackiej poprawce przewoźnik lotniczy będzie mógł występować do komendanta oddziału Straży Granicznej o udzielenie informacji o braku negatywnych przesłanek do uzyskania dostępu do strefy zastrzeżonej lotniska dla określonych osób. Senat określił ponadto, jakie dane ma zawierać rejestr osób posiadających certyfikat członka załogi statku powietrznego. Usunął też przepis dotyczący kar pieniężnych dla przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie zarządzania lotniskiem ruchu publicznego, który nie przedstawi projektu opłat lotniskowych. W myśl kolejnej senackiej zmiany, dotychczasowe inne miejsca przeznaczone do startów i lądowań statków powietrznych będą mogły być wpisywane do ewidencji lądowisk na wniosek złożony nie później niż do 31 grudnia 2011 r. Izba utrzymała dotychczasowe zasady pokrywania kosztów związanych z wykonywaniem przez funkcjonariuszy Straży Granicznej kontroli bezpieczeństwa do czasu przejęcia tych zadań przez zarządzającego lotniskiem. Pozostałe zmiany miały charakter redakcyjny, doprecyzowujący, porządkujący i ujednolicający terminologię.

Nowelizacja prawa lotniczego wróci teraz do Sejmu.

Ustawa o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej - przyjęta z poprawkami

Ustawę tworzącą formalnoprawne podstawy wyłączenia analogowej telewizji do 31 lipca 2013 r. i wprowadzenia cyfrowej telewizji naziemnej Sejm uchwalił podczas 92. posiedzenia, 13 maja 2011 r., na podstawie projektu rządowego. W ustawie określono m.in. sposób wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej, obowiązki operatora multipleksu I i multipleksu II, a także obowiązki nadawców w zakresie przeprowadzenia kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej. Wdrożenie naziemnej telewizji cyfrowej będzie polegało na wprowadzeniu okresu przejściowego, w którym programy telewizyjne będą równocześnie rozpowszechniane w sposób analogowy i cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną oraz na zakończeniu rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy nie później niż do 31 lipca 2013 r. Ponadto na sprzedawców odbiorników cyfrowych nałożono obowiązek pisemnego informowania ewentualnych nabywców, że odbiornik nie spełnia określonych wymagań technicznych i eksploatacyjnych zapewniających odbiór sygnału cyfrowego. Niedopełnienie tego obowiązku będzie podlegało karze pieniężnej w wysokości od 1 tys. do 50 tys. zł.

Operator multipleksu I został zobowiązany do zapewnienia użytkownikom nieodpłatnego dostępu do programów telewizyjnych, na które udzielono nadawcom koncesji na ich rozpowszechnianie w tym multipleksie oraz rozpowszechnianych przez Telewizję Polską (programy I i II) i regionalnych programów telewizyjnych. Operator multipleksu II został obowiązany do zapewniania użytkownikom nieodpłatnego dostępu do programów telewizyjnych rozpowszechnianych lub rozprowadzanych w tym multipleksie. Ponadto operatorzy multipleksu I i II zostali obowiązani do zapewnienia najpóźniej do 31 lipca 2013 r. pokrycia sygnałem multipleksu I i II terytorium Polski, na którym zamieszkuje co najmniej 95% ludności.

W ramach kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej na Telewizję Polską, Telewizję Polsat, TVN, Polskie Media, Telewizję Puls został nałożony obowiązek rozpowszechniania w programach telewizyjnych na własny koszt informacji dotyczących m.in. terminu zakończenia rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób analogowy, sposobów dostosowania odbiornika telewizyjnego do odbioru programu telewizyjnego w sposób cyfrowy oraz numeru bezpłatnej infolinii i adresu strony internetowej, pod którymi będzie można uzyskać informacje w powyższym zakresie.

Ponadto minister właściwy do spraw łączności został obowiązany do przeprowadzenia kampanii informacyjnej o naziemnej telewizji cyfrowej, obejmującej w szczególności popularyzowanie informacji związanych z odbiorem programu telewizyjnego w sposób cyfrowy, w tym ich publikowanie w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej ministerstwa.

Wprowadzono nowy rozdział dotyczący obowiązków operatora multipleksu oraz dostępu do multipleksu. Zgodnie z nowymi przepisami operator multipleksu został zobowiązany do: umieszczania i rozpowszechniania lub rozprowadzania w multipleksie programów radiofonicznych i telewizyjnych nadawców posiadających koncesję na rozpowszechnianie programów w tym multipleksie; zapewnienia dostępu do multipleksu nadawcy, który uzyskał koncesję na rozpowszechnianie programu radiofonicznego lub telewizyjnego w sposób cyfrowy w tym multipleksie, na warunkach równych i niedyskryminujących; zapewnienia nieprzerwanej cyfrowej transmisji sygnału multipleksu. Operator multipleksu i nadawca będą ustalali warunki dostępu do multipleksu i związanej z tym współpracy w umowie o dostępie do multipleksu.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem m.in. przepisów, które nakładają na przedsiębiorców sprzedających odbiorniki cyfrowe obowiązek informowania nabywcy, że odbiornik cyfrowy nie spełnia określonych wymagań technicznych i eksploatacyjnych. Przepisy te wejdą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

W trakcie debaty Magdalena Gaj, podsekretarz stanu w Ministerstwie Infrastruktury, przypomniała, że w 2006 r. powołano międzyresortowy zespół do spraw telewizji i radiofonii cyfrowej w Polsce i były podejmowane wielokrotne próby przygotowania rządowego programu wdrażania naziemnej telewizji cyfrowej. "Regulatorzy też podejmowali działania, które miały doprowadzić do przeprowadzenia Polski i Polaków przez techniczny proces zmiany telewizji analogowej na cyfrową. Niestety nie przyniosły one efektu, dlatego ta ustawa jest niezbędna" - powiedziała M. Gaj. Dodała, że Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU) przyjął, iż rozpowszechnianie programów telewizyjnych w sposób analogowy zostanie zakończone w czerwcu 2015 r. Unia Europejska zaś zaleca wyłączenie sygnału analogowego do końca 2012 r. M. Gaj podkreśliła, że teraz najważniejszą sprawą jest kampania informacyjna. W tym celu m.in. została uruchomiona strona internetowa www. cyfryzacja. gov.pl i bezpłatna infolinia.

Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o przyjęcie ustawy z 11 poprawkami, Komisja Kultury i Środków Przekazu - z 12, jej mniejszość zaś - z 22 zmianami. Ostatecznie Izba wprowadziła do ustawy 11 poprawek o charakterze uściślającym i porządkującym. Stanowisko takie poparło 47 senatorów, 32 było przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Teraz senackie poprawki rozpatrzy Sejm.

Ustawa o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym - przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 78 głosami, przyjęła tę ustawę w wersji uchwalonej przez Sejm podczas 92. posiedzenia, 13 maja 2011 r. Taki wniosek przedstawiła Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji.

Celem nowelizacji, której inicjatorem był rząd, jest usprawnienie i ułatwienie pozyskiwania dokumentów wydawanych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego i upowszechnienie bezpłatnego dostępu do rejestru. Ustawa wprowadza równoważność między dokumentami prowadzonymi i wydawanymi przez Krajowy Rejestr Sądowy w postaci elektronicznej i dokumentami w postaci papierowej. Odpisy, wyciągi, zaświadczenia i będą miały moc dokumentów urzędowych w postaci papierowej lub elektronicznej. Zakłada także możliwość samodzielnego pozyskiwania wydruków aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do rejestru, które uzyskają moc dokumentów urzędowych, jeżeli będą posiadały cechy umożliwiające ich weryfikację.

Ustawa umożliwia też wpisywanie do rejestru przedsiębiorców numeru NIP z urzędu, po uzyskaniu przez sąd rejestrowy - bezpośrednio z urzędu skarbowego - informacji o jego nadaniu przedsiębiorcy, a także wpisywanie do rejestru adresu strony internetowej i adresu e-mail, jeśli przedsiębiorca je posiada. W takim wypadku nie będzie musiał ponosić kosztów ogłoszenia postanowienia o dokonaniu wpisu numeru NIP w "Monitorze Sądowym i Gospodarczym".

Zgodnie z nowelą, dostęp do wszystkich części rejestru (rejestr przedsiębiorców; rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz publicznych zakładów opieki zdrowotnej; rejestr dłużników niewypłacalnych; elektroniczny katalog dokumentów spółek) i do wszystkich aktualnie znajdujących się w nich danych. Centralna Informacja Krajowego Rejestru Sądowego będzie udostępniała bezpłatnie, w ogólnodostępnych sieciach teleinformatycznych za pośrednictwem Internetu, wszystkie aktualne informacje o podmiotach wpisanych do rejestru, a także listę dokumentów przekazanych do elektronicznego katalogu dokumentów spółek. Dotychczas taki dostęp był tylko do informacji podstawowych. Zmienione przepisy mają obowiązywać od 1 stycznia 2012 r.

Teraz ustawę musi jeszcze podpisać prezydent.

Ustawa o finansowaniu Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie z budżetu państwa
- przyjęta bez poprawek

Sejm uchwalił ustawę podczas 92. posiedzenia, 13 maja 2011 r., na podstawie projektu poselskiego. Daje ona Prawosławnemu Seminarium Duchownemu w Warszawie prawo do otrzymywania dotacji i innych środków z budżetu państwa na zasadach określonych dla uczelni publicznych. Finansowanie z budżetu państwa nie będzie obejmowało kosztów realizacji inwestycji budowlanych. Na takich samych zasadach dotacje i inne środki budżetowe otrzymują: Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie, Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu oraz Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna "Ignatianum" w Krakowie. Na finansowanie Prawosławnego Seminarium Duchownego została utworzona rezerwa w budżecie państwa na rok 2011 w wysokości 450 tys. zł.

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Takie stanowisko poparło 76 senatorów, 1 był przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz niektórych innych ustaw

Sejm uchwalił tę ustawę podczas 93. posiedzenia, 27 maja 2011 r., na podstawie projektu rządowego. Implementuje ona częściowo dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z 23 kwietnia 2009 r. zmieniającą dyrektywę odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylającą dyrektywę w zakresie zwiększenia ilości biokomponentów w oleju napędowym.

W ustawie o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw wprowadzono możliwość zwiększenia do 7% zastosowania biokomponentów w oleju napędowym, a także obowiązek umieszczania przez przedsiębiorców na stacjach paliwowych i zakładowych informacji dotyczących zawartości biokomponentów w sprzedawanych paliwach. Ustawa wprowadza również przepisy karne za niezastosowanie się do tego obowiązku.

Umożliwienie wprowadzenia do obrotu paliw ciekłych z większą ilością biokomponentów (do 7% objętościowo estrów metylowych kwasów tłuszczowych) ma na celu realizację Narodowego Celu Wskaźnikowego (NCW), czyli minimalnego udziału biokomponentów i innych paliw odnawialnych w ogólnej ilości paliw ciekłych i biopaliw ciekłych zużywanych w ciągu roku kalendarzowego w transporcie, liczonego według wartości opałowej przez podmiot realizujący NCW - przedsiębiorcę wykonującego działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych, który sprzedaje lub zbywa je w innej formie na terytorium Polski lub zużywa na potrzeby własne.

Pracujące nad ustawą Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniosły o wprowadzenie do niej 1 poprawki, polegającej na zwiększeniu z 5 tys. do 50 tys. zł wysokość kary pieniężnej za prowadzenie działalności bez wpisu do rejestru, utrudnianie czynności kontrolnych, niespełnianie obowiązków informacyjnych, nieoznakowanie dystrybutora na stacji paliw lub niespełnienie obowiązku sprawozdawczości. Poprawka wprowadza karę polegającą na cofnięciu koncesji, gdy   następna kontrola, przeprowadzona w ciągu roku od poprzedniej kontroli, zakończy się wynikiem negatywnym.

W trakcie debaty podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki Rafał Baniak uznał tę propozycję za niepotrzebną. Argumentował, że wysokość kary pieniężnej byłaby zbyt dotkliwa w stosunku do szkodliwości czynu, a propozycja cofnięcia koncesji w razie następnej kontroli z wynikiem negatywnym, przeprowadzonej w ciągu roku od poprzedniej kontroli, stoi w sprzeczności z przepisami ustawy, ponieważ wytwórcy, których przepisy sprawozdawcze zawarte w przepisie zmienianym poprawką również dotyczą, nie prowadzą działalności koncesjonowanej.

Izba nie zgodziła się z argumentacją przedstawiciela rządu i 67 głosami, przy 1 przeciw i 3 wstrzymujących się, przyjęła ustawę wraz z poprawką zaproponowaną przez komisje.

Ponadto Senat przyjął bez poprawek dwie ustawy o ratyfikacji:

 

  • Konwencji o ochronie dziedzictwa architektonicznego Europy, sporządzonej w Grenadzie dnia 3 października 1985 r. Konwencja ta zmierza do zachowawczej ochrony wszelkiej spuścizny architektonicznej znajdującej się w Polsce, przy uwzględnieniu wymogów współczesności oraz zasady zrównoważonego rozwoju. Konwencja określa zasady polityki państwa w zakresie konserwacji zabytków, tworzy ramy ich ochrony prawnej oraz formy koordynacji działań międzynarodowych w tym zakresie oraz definiuje pojęcia "dobra podlegające ochronie" i "dziedzictwo architektoniczne". Jej stronami jest 40 państw. Sejm uchwalił tę ustawę podczas 92. posiedzenia, 13 maja 2011 r., na podstawie projektu rządowego. Senat jednomyślnie, 79 głosami, przyjął ją bez poprawek. Taki wniosek przedstawiły Komisja Spraw Zagranicznych oraz Komisja Kultury i Środków Przekazu.
  • Protokołu zmieniającego Konwencję o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1976 r., sporządzonego w Londynie dnia 2 maja 1996 r. Protokół wprowadza podwyższone, w stosunku do konwencji, limity odpowiedzialności wynikającej z roszczeń morskich. Sejm uchwalił tę ustawę podczas 92. posiedzenia, 13 maja 2011 r., na podstawie projektu rządowego. Komisja Spraw Zagranicznych i Komisja Gospodarki Narodowej wniosły o przyjęcie ustawy bez poprawek. Stanowisko takie poparło 78 senatorów.

Uchwała w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne

Senator Zbigniew Szaleniec, przedstawiając sprawozdanie Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, poinformował, że projekt ustawy jest efektem zgłaszanych m.in. przez urzędy skarbowe i CBA uwag do senatorskich oświadczeń o stanie majątkowym. W opinii Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich, uwagi te są konsekwencją niejednoznaczności i anachroniczności przepisów art. 35 ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz załącznika do tej ustawy - wzoru oświadczenia o stanie majątkowym. Projekt ustawy dostosowuje przepisy do terminologii obecnie obowiązującego ustawodawstwa gospodarczego, przede wszystkim do ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Usuwa również liczne wątpliwości, które były źródłem drobnych uchybień w trakcie wypełniania oświadczeń. Skonkretyzowano na przykład wymagania odnoszące się do powierzchni posiadania nieruchomości poprzez wskazanie, że chodzi o powierzchnię użytkową. Wskazano, że publikacji powinny podlegać jednoznacznie określone przychody, a nie dochody, których na przykład na początku i na końcu kadencji nie można ustalić, ten moment nie pokrywa się bowiem z końcem roku podatkowego. Projekt zdejmuje też z parlamentarzystów obowiązek podania w oświadczeniu wartości nieruchomości.

Senator Z. Szaleniec poinformował, że projektując formularz oświadczenia majątkowego, przyjęto generalną zasadę, iż różnorodność stanów faktycznych spotykanych w praktyce przemawia za jego maksymalnym uproszczeniem. W przepisach odnoszących się do trybu analiz oświadczeń zaproponowano, by komisje regulaminowe obu Izb odnosiły się do oświadczeń dopiero po otrzymaniu analiz dokonywanych przez urzędy skarbowe. Pozwoli to uniknąć sytuacji, w której prezydia otrzymają zróżnicowane stanowiska.

Projekt ustawy merytorycznie wiąże się z inicjatywą Senatu z 3 grudnia 2009 r., dotyczącą rejestru korzyści.

W wyniku głosowania (77 obecnych senatorów 46 było za, 30 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu) Izba podjęła uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora oraz ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. Upoważniła też senatora Z. Szaleńca do reprezentowania jej w dalszych pracach nad tym projektem.

Informacja o wynikach działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w 2010 r.

Informację o działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w 2010 r. przedstawił jego szef Paweł Wojtunik. Przypomniał najważniejsze zmiany wprowadzone nowelizacją ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, m.in.: powołanie instytucji pełnomocnika do ochrony danych wrażliwych, zdefiniowanie pojęcia korupcji, objęcie działalności CBA kontrolą Sejmu, rozszerzenie zadań biura o ściganie przestępstw związanych z procedurami przetargowymi, a także umożliwienie prowadzenia współpracy międzynarodowej z innymi służbami i policjami.

P. Wojtunik poinformował, że w 2010 r. CBA prowadziło 586 spraw operacyjnych, z których zakończono 320. Biuro prowadziło 374 postępowania przygotowawcze, zakończyło ich 190. Czynności procesowe, które realizowało CBA, pozwoliły na przedstawienie 517 osobom ponad 1600 zarzutów popełnienia przestępstw. Zastosowano środki zapobiegawcze: tymczasowe aresztowanie w 31 wypadkach, poręczenie majątkowe w 109, dozór policji w 50, zawieszenie w czynnościach w 18, zakaz opuszczania kraju w 26 i inne w 11 wypadkach. Szef CBA podkreślił, że spadek zastosowanych środków zapobiegawczych, w szczególności tymczasowych aresztowań, wynika bardziej z działań prokuratury i sądów niż jakości działań CBA. Dodał też, że ta tendencja jest zauważalna we wszystkich służbach.

Odnotowano zaś wzrost liczby aktów oskarżenia w odniesieniu do prowadzonych spraw. W 2009 r. prokuratura umorzyła 55% spraw przekazanych przez CBA, w 2010 r. - 50%. Ponadto w 2009 r. 38% spraw procesowych skończyło się aktem oskarżenia, w roku ubiegłym było to 41%.

P. Wojtunik poinformował, że działalność kontrolna CBA prowadzona jest głównie w zakresie decyzji gospodarczych i gospodarowania mieniem publicznym oraz w odniesieniu do oświadczeń majątkowych. Podjęcie kontroli jest zawsze uzależnione od wyników analizy przed kontrolą. Analiza ma na celu zweryfikowanie materiałów i przygotowanie do właściwej kontroli. W 2010 r. biuro przeprowadziło 97 kontroli, poprzedziło je zaś 596 analiz. Ich przeprowadzenie pozwoliło CBA również na skierowanie przed kontrolami wniosków karnych, dyscyplinarnych czy organizacyjnych do różnych organów państwa.

Ubiegłoroczne kontrole CBA ujawniły szkody w mieniu Skarbu Państwa w wysokości 586 mln zł. W 2009 r. była to kwota ok. 40 mln zł.

Szef CBA omówił też działalność analityczno-informacyjną biura. Działalność ta jest prowadzona przede wszystkim w związku z programem tarczy antykorupcyjnej, polega również na monitorowaniu procesów prywatyzacyjnych i zamówień publicznych. Z inicjatywy CBA do tej działalności została włączona obsługa i wydatkowanie funduszy unijnych.

P. Wojtunik poinformował też, że w ramach działań analityczno-informacyjnych CBA uzyskuje również informacje ze źródeł otwartych i informacje od społeczeństwa. Informacje te napływają w różnorakiej formie: w formie donosów, również sąsiedzkich, informacji przekazywanych przez inne instytucje, listów od obywateli, w formie tradycyjnej lub e-mailem, a także w formie telefonicznej. CBA udostępniło bezpłatną linię telefoniczną (nr 800 808 808).

Z kolei w ramach działań prewencyjno-edukacyjnych CBA uczestniczyło w inicjatywach związanych z rządowym planem przeciwdziałania korupcji oraz rządowym planem zwalczania przestępczości zorganizowanej, a także wsparło "Program antykorupcyjny polskiej Służby Celnej 2010-2013+".

Szef CBA mówił również o przeprowadzonej w 2010 r. reorganizacji. Ograniczono kadrę kierowniczą mniej więcej o 60 osób. Wprowadzono nową jednostkę organizacyjną w postaci delegatury warszawskiej. W 2010 r. ze służby odeszło 75 funkcjonariuszy i 3 pracowników cywilnych, przyjęto zaś 44 funkcjonariuszy i 11 pracowników cywilnych. Zwiększono proporcję zatrudnienia pracowników cywilnych do funkcjonariuszy. 31 grudnia 2010 r. w CBA było zatrudnionych 797 funkcjonariuszy i 62 pracowników cywilnych.

Następnie senatorowie zadawali pytania szefowi CBA.

Ponadto Izba odwołała senatora Ryszarda Knosalę z Komisji Nauki, Edukacji i Sportu oraz Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi i powołała go do Komisji Środowiska.

Oświadczenia

Po wyczerpaniu porządku 78. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Przemysław Błaszczyk, Lucjan Cichosz, Grzegorz Czelej, Wiesław Dobkowski, Jan Dobrzyński, Stanisław Gorczyca, Henryk Górski, Maciej Grubski, Witold Idczak, Piotr Kaleta, Maciej Klima, Paweł Klimowicz, Ryszard Knosala, Stanisław Kogut, Sławomir Kowalski, Roman Ludwiczuk, Andrzej Person, Czesław Ryszka, Tadeusz Skorupa, Wojciech Skurkiewicz, Eryk Smulewicz, Henryk Stokłosa, Andrzej Szewiński, Grzegorz Wojciechowski, Michał Wojtczak, Henryk Woźniak.