25-26 maja 2011 r. odbyło się 77. posiedzenie Senatu.

Izba 47 głosami, przy 35 przeciw i 3 wstrzymujących się, odrzuciła wniosek senatorów PiS o uzupełnienie porządku obrad o punkt: informacja prezesa Rady Ministrów na temat stosunku rządu RP do przedstawionego przez stronę rosyjską raportu MAK dotyczącego katastrofy Tu-154M z 10 kwietnia 2010 r. oraz o ustaleniach poczynionych w trakcie postępowań dotyczących katastrofy. W wyniku głosowania (8 głosów za, 48 - przeciw, 23 wstrzymujące się) Senat nie poparł także wniosku senatora Ryszarda Bendera o uzupełnienie porządku obrad o punkt dotyczący zmiany nazwy święta państwowego 1 Maja na Dzień Jana Pawła II, ponieważ grupa senatorów wniosła projekt ustawy zmieniający nazwę święta państwowego 1 Maja na Dzień Beatyfikacji Ojca Świętego Jana Pawła II.

Poprawki Senatu do ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej

Ustawa, na podstawie projektów rządowego i poselskiego uchwalona przez Sejm na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., ma pomóc rodzinom przeżywającym trudności. Zmienia m.in.: zasady i formy wsparcia rodzin dysfunkcyjnych, wprowadza nowe formy - asystenta rodziny i rodzinę wspierającą; zasady i formy sprawowania pieczy zastępczej, którą powierzy się przede wszystkim rodzinom zastępczym; zasady udzielania pomocy wychowankom pieczy zastępczej w usamodzielnianiu się; zadania administracji publicznej odnośnie do wsparcia rodziny dysfunkcyjnej i pieczy zastępczej nad dziećmi, a także zasady finansowania pomocy rodzinom dysfunkcyjnym i systemu pieczy zastępczej nad dziećmi.

W ustawie po raz pierwszy opisuje się cały system wsparcia dla rodzin mających trudności związane z opieką nad dziećmi, który zmierza do tego, aby dziecko pozostawało w rodzinie, oraz przygotowanie rodziny do powrotu dziecka. Ustawa reguluje również kwestie związane z pieczą zastępczą w ten sposób, żeby dzieci, jeżeli będą musiały opuścić rodzinę, znalazły się w systemie opieki rodzin zastępczych z wyraźnym podkreśleniem, iż pierwszeństwo mają rodziny zastępcze tworzone przez wstępnych i rodzeństwo. To istotne w nowych przepisach, że pozostawienie dziecka wśród swoich wydaje się najbardziej naturalne. Ustawa reguluje również wszystkie kwestie związane z usamodzielnianiem się osób opuszczających pieczę zastępczą.

Ustawa wprowadza tzw. rodziny pomocowe, które mają pomagać rodzicom zastępczym, dzięki temu będą oni mogli np. wziąć urlop. Wprowadza także funkcję koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej, który sprawować ma opiekę nad rodzinami zastępczymi: m.in. pomagać w pracy z rodziną biologiczną, ułatwiać poszukiwanie specjalistycznego wsparcia, zgłaszać do ośrodków adopcyjnych dzieci z uregulowaną sytuacją prawną, pomagać usamodzielniającym się wychowankom.

Ustawa przewiduje, że do instytucjonalnych placówek opiekuńczych trafiać mają tylko dzieci powyżej 10. roku życia, wymagające szczególnej opieki lub mające trudności z przystosowaniem się do życia w rodzinie. Młodsze dzieci będą umieszczane w tych placówkach tylko w wyjątkowych wypadkach, np. ze względu na stan zdrowia lub gdyby miały tam mieszkać z rodzeństwem. W placówce nie będzie mogło przebywać więcej niż 14 wychowanków. Ustawa skraca procedury dotyczące adopcji, aby dzieci jak najkrócej czekały na nową rodzinę.

Minister pracy i polityki społecznej Jolanta Fedak przekonywała senatorów, że rodzina to "najwłaściwsze środowisko do wychowywania dzieci, a odbieranie dzieci rodzicom z powodu biedy to wstyd. Ustawa o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej ma nie dopuszczać do takich sytuacji". Minister poinformowała ponadto, że nowe funkcje: asystenta rodziny docelowo, w ciągu 10 lat, ma pełnić nie więcej niż 3 tys. osób, a koszt ich zatrudnienia wyniesie ok. 200 mln zł rocznie, koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej zaś 800 osób, co ma kosztować 50-70 mln zł. W opinii minister, asystent rodziny powinien być jak najbliżej jej, a opieka instytucjonalna, w domach dziecka, jest dla samorządów droższa niż pomoc rodzinie z problemami czy umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej. Przekonywała, że sądy powinny odbierać dzieci rodzicom tylko w ostateczności, po wyczerpaniu innych metod wsparcia rodziny. Odpowiadając na wątpliwości, czy koszty realizacji ustawy nie będą zbyt wysokie dla samorządów, minister J. Fedak podkreśliła, że dobro dziecka powinno być w tej sytuacji priorytetem. Przekonywała także, iż likwidacja zatrudnienia pracowników pedagogicznych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych na podstawie Karty Nauczyciela podyktowana jest troską o dzieci.

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wniosły o wprowadzenie 61 poprawek do ustawy, ich mniejszości zaś - 18 zmian. W trakcie debaty zaproponowali je także senatorowie: Małgorzata Adamczak, Tadeusz Gruszka, Andrzej Grzyb i Kazimierz Kleina. Senator Piotr Kaleta złożył wniosek o odrzucenie ustawy, nie poparty jednak przez Senat (31 głosów za, 55 - przeciw).

Ostatecznie Izba zaakceptowała 61 poprawek. Kilka z nich miało na celu dostosowanie uregulowań do ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Senat wprowadził też możliwość utworzenia w ośrodku pomocy społecznej, jeżeli zlecono mu zadania pracy z rodziną, zespołu do spraw asysty rodzinnej. Senatorowie uściślili terminologię w zakresie pojęcia wypełniania obowiązku alimentacyjnego. Inna poprawka miała na celu wskazanie kierownika jednostki organizacyjnej gminy, która organizuje pracę z rodziną, nie zaś wójta, jako podmiotu zatrudniającego asystenta rodziny. Senat doprecyzował uregulowanie dotyczące podstaw wydawania zezwolenia na prowadzenie placówki wsparcia dziennego. Dodał również socjologię jako jeden z kierunków ukończonych studiów, które uprawniają do pracy z dziećmi w takiej placówce i do kierowania nią, a także uprawniają do sprawowania funkcji dyrektora ośrodka adopcyjnego i wykonywania funkcji koordynatora pieczy zastępczej. Senatorowie wprowadzili też zasadę, że rodzinę wspierającą ustanawia wójt właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny wspieranej, nie zaś wspierającej. Na podstawie senackiej poprawki pełnienia funkcji rodziny zastępczej i prowadzenia rodzinnego domu dziecka zakazano osobom o orientacji homoseksualnej. Uzupełniono dane zawarte w rejestrze rodzin zastępczych o pełnieniu funkcji rodziny zastępczej zawodowej specjalistycznej. Izba skróciła okres umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej zawodowej pełniącej funkcję pogotowia rodzinnego do momentu unormowania się jego sytuacji życiowej, nie dłużej jednak niż 4 miesiące, a w szczególnych wypadkach - 8 miesięcy. Senatorowie wprowadzili podstawę prawną do powierzania ośrodkowi adopcyjnemu zadań organizatora rodzinnej pieczy zastępczej przez starostę w porozumieniu z marszałkiem województwa. Zmienili ponadto tryb współdziałania organizatora rodzinnej pieczy zastępczej z rodziną zastępczą lub prowadzącym rodzinny dom dziecka.

Izba wprowadziła też przepis, na podstawie którego wysokość świadczenia na pokrycie kosztów utrzymania dziecka w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu dziecka pomniejsza się o kwotę dochodu dziecka bez ograniczeń tego dochodu przyjętych przez Sejm, czyli nie więcej niż 50%. Izba przyjęła też poprawkę zmierzającą do uwzględnienia w przyjętych kryteriach niezbędnych do wykonywania funkcji dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej alternatywy 3-letniego stażu pracy w instytucji zajmującej się pracą z rodziną lub dziećmi, a także udokumentowanej praktyki pracy z dziećmi lub rodziną. Na podstawie innej poprawki umożliwiono przebywanie w regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej większej liczby dzieci niż przewidziana w ustawie, nieprzekraczającej jednak 45. Wprowadzono możliwości zlecenia prowadzenia regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej lub interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego przez samorząd województwa.

Senat dookreślił obowiązek przedstawiania przez Radę Ministrów informacji o realizacji ustawy corocznie nie tylko Sejmowi, lecz także Senatowi. Z uwagi na datę wejścia jej w życie, czyli 1 stycznia 2012 r., za niezbędne uznał zapewnienie czasu na sporządzenie tej informacji po raz pierwszy, czyli do 30 lipca 2013 r.

Inna senacka poprawka zmierzała do zapewnienia konsekwentnego uregulowania adopcji anonimowej, którą cechuje nieprzysługiwanie władzy rodzicielskiej i zgoda na brak kontaktów z dzieckiem, a tym samym wskazań preferencyjnych przy wyborze opiekuna przez rodziców i krewnych. Izba wprowadziła okres przejściowy na objęcie rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka opieką koordynatora pieczy zastępczej. Opieka dla wszystkich rodzin zastępczych i rodzinnych domów dziecka ma być zapewniona przez powiat po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy, a do tego czasu opieka koordynatora rodzinnej pieczy zastępczej obejmuje jedynie rodziny zastępcze i prowadzące rodzinne domy dziecka mające krótkie doświadczenie w wykonywaniu swoich funkcji. Sporą grupę senackich zmian stanowiły również poprawki doprecyzowujące, legislacyjne, porządkujące i ujednolicające terminologię.

Teraz rozpatrzy je Sejm.

Sprawozdanie Rady Języka Polskiego ze stanu ochrony języka polskiego
w latach 2008-2009

Sprawozdanie przedstawił senatorom prof. Andrzej Markowski, przewodniczący Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Przypomniał, że na mocy ustawy o języku polskim rada jest zobowiązana do składania co 2 lata sprawozdań ze stanu ochrony języka polskiego. Ze względów technicznych obejmują one tylko pewien wycinek. Sprawozdanie za lata 2008-2009 obejmuje 3 obszary: język polski w biznesie, język podręczników szkolnych, zwłaszcza do kształcenia zawodowego, nauczanie kultury języka polskiego w szkołach wyższych. Pierwszy obszar to jest przede wszystkim język żywy, pisany, ale i mówiony. Drugi obszar to jest język, którego mają się uczyć uczniowie, wpływający na ich polszczyznę. Trzeci obszar to jest to, co można robić, jeżeli chodzi o upowszechnianie dobrej polszczyzny.

Jak stwierdził prof. A. Markowski, wyniki przedstawione w szczegółowych sprawozdaniach nie są budujące, zwłaszcza jeżeli chodzi o używanie polszczyzny w środowisku biznesowym. Język jest w nim traktowany najwyżej jako wartość instrumentalna. Brak dbałości o polszczyznę widać już na podstawowym poziomie. Ci, którzy tworzą teksty związane z biznesem, nie starają się na przykład o to, żeby ulotki tłumaczone z różnych języków były pisane właściwie po polsku. W środowisku biznesowym w ogóle nie zwraca się uwagi na to, żeby dbać o polszczyznę. "Proszę państwa, co tu się dziwić, jeżeli - dobrze wiem, że wynika to z ustawy, która obowiązuje, a dotyczy służby publicznej - nie ma wymagania, żeby urzędnicy służby publicznej mówili dobrze po polsku, żeby wykazali się dobrą znajomością polskiego. O ile dobrze pamiętam, jest tam punkt mówiący o tym, że ci, którzy właśnie chcą być urzędnikami państwowymi, powinni dobrze znać przynajmniej jeden język obcy, a o polszczyźnie nie ma tam mowy" - powiedział prof. A. Markowski.

Zadeklarował, że Rada Języka Polskiego nadal będzie się starała doprowadzić do nowelizacji tej ustawy, do tego, żeby naprawdę znalazł się w niej wymóg, iż urzędnik państwowy powinien dobrze posługiwać się polszczyzną.

Mówiąc o języku podręczników do kształcenia zawodowego, prof. A. Markowski stwierdził, że podręczniki są za trudne. Uczniowie nie umieją, nie mogą z nich korzystać. Poinformował, że Komisja Dydaktyczna Rady Języka Polskiego we współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej podjęła decyzje, że te podręczniki należy całkowicie zmienić. Należy je uprościć tak, żeby uczniowie mogli z nich korzystać.

Jeżeli chodzi o nauczanie kultury języka, to postulat Rady Języka Polskiego jest taki, żeby na wszystkich pedagogicznych kierunkach wyższych uczelni było przynajmniej 30 godzin kultury języka polskiego. "Każdy nauczyciel powinien oddziaływać na uczniów, jeżeli chodzi o język, nie tylko nauczyciel języka polskiego" - zaznaczył prof. A. Markowski. Wspomniał, że dzięki staraniom członka Rady Języka Polskiego prof. Macieja Zielińskiego na większości wydziałów prawa odbywają się kursy kultury języka polskiego. "(...) moim ideałem jest też to, żeby zrobić kurs kultury języka polskiego dla wszystkich przyszłych posłów i senatorów" - powiedział przewodniczący rady.

Na zakończenie prof. A. Markowski wspomniał o Kongresie Języka Polskiego, który odbył się w Katowicach. We wszystkich jego sesjach i sekcjach wzięło udział około tysiąca osób, wygłoszono kilkadziesiąt referatów. Dotyczyły one polszczyzny w różnych obszarach: w szkole, w kościołach, w teatrze.

Senat przyjął z poprawkami ustawę - Prawo geologiczne i górnicze

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., z przedłożenia rządu, reguluje zasady wykonywania działalności w zakresie prac geologicznych, wydobywania kopalin ze złóż, podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji i podziemnego składowania odpadów. Zaproponowane przepisy mają ułatwić podejmowanie i wykonywanie działalności geologicznej i górniczej, umożliwić prowadzenie racjonalnej gospodarki złożami kopalin. Określają również rodzaje działalności, na które nie będzie wymagane uzyskiwanie koncesji, a w pozostałych wypadkach przewidują odbiurokratyzowanie postępowania administracyjnego i skrócenie procesu koncesyjnego. Ustawa wprowadza klarowny podział kopalin na te, których właścicielem będzie Skarb Państwa (kopaliny strategiczne, istotne dla rozwoju gospodarczego kraju), oraz pozostałe kopaliny, objęte własnością gruntową. Ponadto nowe przepisy mają ograniczyć nielegalną eksploatację kopalin, zwalczać tzw. nielegalne górnictwo.

Komisja Środowiska, Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Gospodarki Narodowej zaproponowały 47 poprawek do ustawy. Sprawozdawca mniejszości połączonych komisji senator Wojciech Skurkiewicz, wnosząc o odrzucenie ustawy, argumentował: "Projektowane prawo górnicze i geologiczne nie zapobiegnie rabunkowej czy nielegalnej eksploatacji i nieprzemyślanemu lokowaniu odpadów niebezpiecznych w strukturach geologicznych, wyłączającemu je trwale z potencjalnie najważniejszego użytkowania, zaniechaniu przez przedsiębiorców eksploatacji bez zrzeczenia się praw do koncesji lub użytkowania obszaru górniczego. W większym stopniu niż obecne prawo przyczyni się ono do dewastacji środowiska i niszczenia zasobów naturalnych. W sposób niedostateczny chroni ono informację geologiczną, będącą własnością Skarbu Państwa, która czasem ma znaczenie strategiczne dla naszego kraju. Nie zawiera też kryteriów pozwalających na zabezpieczenie przed wykupem terenów, na których zlokalizowane są istotne dla interesów narodowych struktury geologiczne, co stwarza zagrożenie dla tak zwanych terenów strategicznych. Projektowane prawo doprowadzi do upadku małych przedsiębiorstw górniczych, chociażby takich, jak małe piaskownie, doprowadzi też do dalszej utraty kontroli nad handlem koncesjami na poszukiwania".

Wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli ponadto senatorowie: Zbigniew Romaszewski, Jan Wyrowiński, Andrzej Misiołek, Zdzisław Pupa, Tadeusz Gruszka, Wojciech Skurkiewicz, Zbigniew Cichoń i Piotr Ł.J. Andrzejewski. Łącznie zaproponowano 86 zmian.

W wyniku głosowania Izba nie poparła wniosku o odrzucenie ustawy (31 głosów za, 52 - przeciw, 1 wstrzymujący się). Zaaprobowała natomiast 51 poprawek.

Doprecyzowała, że ustawę stosuje się do robót podziemnych prowadzonych w celach naukowych, badawczych, doświadczalnych i szkoleniowych na potrzeby geologii i górnictwa. Izba zdefiniowała też określenie "dane geologiczne", co ma zapewnić skuteczniejszą ochronę informacji geologicznych stanowiących własność Skarbu Państwa. W myśl innej poprawki, przeniesienie koncesji na inny podmiot może w szczególności nastąpić wówczas, gdy nie sprzeciwia się temu interes publiczny związany z bezpieczeństwem państwa. Senat zmodyfikował ponadto zasadę nadawania uprawnień rzeczoznawcy do spraw ruchu zakładu górniczego. Wprowadził też do ustawy termin (do 2 lat od dnia zatwierdzenia dokumentacji geologicznej przez właściwy organ administracji geologicznej), w ciągu którego gmina ma obowiązek wprowadzenia udokumentowanego złoża kopalin do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Izba wyznaczyła też państwowej służbie geologicznej termin na sporządzenie krajowego bilansu zasobów złóż kopalin (corocznie, do 30 czerwca). Wprowadziła także zasadę, zgodnie z którą dopuszczenie wyrobu do stosowania w zakładzie górniczym wydaje się na czas nieokreślony. Zmodyfikowała zasady udzielania pozwoleń na wykonywanie robót strzałowych w ruchu zakładu górniczego.

Senatorowie zobowiązali także przedsiębiorcę do prowadzenia ewidencji osób przebywających w zakładzie górniczym bez określenia sposobu prowadzenia ewidencji. Wprowadzili ponadto zakaz wykonywania czynności w podziemnych wyrobiskach górniczych zakładu górniczego w wymiarze czasu przekraczającym normy ustalone w kodeksie pracy, uznając takie zachowanie za wykroczenie. Doprecyzowano przepis określający zasady naliczania opłaty w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie dopełnił obowiązku jej wniesienia. Zmodyfikowano zasady podziału wpływów z tytułu opłat, o których mowa w ustawie, tak aby w 60% stanowiły dochód gminy, na terenie której jest prowadzona działalność, a w 40% dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Skrócono z 60 do 30 dni termin, po upływie którego warunek wyczerpania postępowania ugodowego zostaje spełniony i możliwe jest sądowe dochodzenie roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej ruchem zakładu geologicznego.

Senat określił też status prawny osób odwołanych ze stanowiska prezesa lub wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego oraz dyrektora lub zastępcy dyrektora okręgowego urzędu górniczego lub Specjalistycznego Urzędu Górniczego, a także doprecyzował zadania prezesa Wyższego Urzędu Górniczego i zasady wykonywania przez organy nadzoru górniczego czynności kontrolnych. Zgodnie z inną zmianą, statut Wyższego Urzędu Górniczego będzie nadawany zarządzeniem ministra środowiska. Dodano też do ustawy nowy dział, zawierający katalog kar pieniężnych za naruszenie jej postanowień, a także przepis przejściowy umożliwiający kontynuowanie działalności przedsiębiorcom, którzy uzyskali koncesję przed dniem wejścia w życie ustawy. Senat zdecydował też o przesunięciu daty wejścia w życie nowych przepisów na 1 stycznia 2012 r.

Stanowisko Senatu rozpatrzy teraz Sejm.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o odpadach

Głosami 76 senatorów, przy 2 wstrzymujących się, Izba przyjęła bez poprawek nowelizację, uchwaloną na 91. posiedzeniu Sejmu, 28 kwietnia 2011 r., z przedłożenia poselskiego. Wcześniej w wyniku głosowania (32 głosy za, 49 - przeciw) Senat odrzucił wniosek Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisji Środowiska o wprowadzenie 1 poprawki. W dodanym przez Sejm przepisie marszałek województwa w decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej określa dodatkowy termin przekazania zbiorczego zestawienia danych, który nie może być krótszy niż 14 dni. Komisje zaproponowały, by początkiem biegu terminu do przekazania zestawienia był dzień doręczenia decyzji stronie.

Nowelizacja wprowadza zmiany w zakresie sankcji związanych z obowiązkiem prowadzenia ewidencji odpadów i sporządzania zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi, instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów. Na podstawie nowych przepisów orzekanie w tych sprawach będzie się odbywać w trybie kodeksu postępowań w sprawach o wykroczenia.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy - Prawo bankowe, ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym - przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, którą Sejm uchwalił na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., z przedłożenia rządu, jest w dużej mierze implementacją dyrektywy 2009/111/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 września 2009 r. (CRD II), mającej zwiększyć stabilność i bezpieczeństwo rynku finansowego. Dyrektywa ustanawia wymogi adekwatności kapitałowej stosowane wobec instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz określa zasady dotyczące obliczania funduszy własnych i zasady nadzoru ostrożnościowego. Ustawa jest także efektem doświadczeń w zakresie funkcjonowania rynku kapitałowego w Polsce. W głównej mierze sprowadza się do podniesienia wymogów dotyczących limitu koncentracji i zaangażowań banku. Ustala limit na poziomie 25% funduszy własnych banku, z modyfikacją polegającą na określeniu progu kwotowego - nie więcej niż 150 mln euro w odniesieniu do dużych instytucji finansowych. W odniesieniu do mniejszych instytucji finansowych ten próg określono procentowo, jako 25% funduszy własnych banku.

Ustawa upoważnia także Komisję Nadzoru Finansowego wobec banków oraz ministra właściwego do spraw instytucji finansowych w odniesieniu do domów maklerskich do określenia zasad ustalania polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących funkcje kierownicze. Stwarza też możliwość obniżenia zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących kierownicze stanowiska w banku w razie nienależytej realizacji przez bank programu naprawczego. Chodzi o to, by osoby bezpośrednio odpowiedzialne za sytuację finansową banku, zwykle bardzo wysoko uposażone, w sytuacji rażącego pogorszenia sytuacji finansowej i realizacji programu naprawczego były również motywowane odpowiednimi działaniami o charakterze finansowym, bezpośrednio dotyczącymi zmiennych składników ich uposażenia.

Ustawa zmienia wysokość kar pieniężnych nakładanych w ramach nadzoru wykonywanego przez Komisję Nadzoru Finansowego, a także określa zasady współpracy KNF z właściwymi władzami nadzorczymi w ramach sprawowanego nadzoru skonsolidowanego wobec tych instytucji finansowych, które prowadzą interesy ponadnarodowe. W trakcie prac w Sejmie poszerzono zakres tej regulacji w taki sposób, iż ustawa upoważnia KNF do określenia w drodze uchwały zasad ustalania przez bank norm pracy oraz składników wynagrodzeń osób zajmujących kierownicze stanowiska, a także upoważnia ministra właściwego do spraw instytucji finansowych do określenia w drodze rozporządzenia zasad ustalania przez dom maklerski norm pracy oraz składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze.

W wyniku głosowania (81 głosów za, 1 wstrzymujący się) Izba poparła wniosek Komisji Budżetu i Finansów Publicznych o przyjęcie nowelizacji bez poprawek.

Teraz musi ją jeszcze podpisać prezydent.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw

Głosami 81 senatorów, przy 1 wstrzymującym się, Senat przyjął bez poprawek nowelizację, na podstawie projektu rządowego uchwaloną podczas 91. posiedzenia Sejmu, 28 kwietnia 2011 r. Taki wniosek przedstawiła Komisja Rodziny i Polityki Społecznej.

Nowelizacja wprowadza jednakowe zasady ochrony praw majątkowych płatników składek i Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kwestii dochodzenia roszczeń z tytułu składek ubezpieczeniowych. Zgodnie z nowymi przepisami, nienależnie opłacone składki będą ulegały przedawnieniu po upływie 10 lat, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o kwocie nienależnie opłaconych składek. W razie braku zawiadomienia pod uwagę będzie brany dzień opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne przez płatnika.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Pracy oraz niektórych innych ustaw
- przyjęta z poprawkami

Głównym celem nowelizacji, którą na podstawie projektu komisyjnego Sejm uchwalił podczas 91. posiedzenia, 28 kwietnia 2011 r., jest zmiana sposobu wykonywania zadań, prowadzenia kontroli i stosowania środków prawnych przez organy Państwowej Inspekcji Pracy dzięki odformalizowaniu procedur kontrolnych, w tym dotyczących kontroli legalności zatrudnienia, oraz umożliwienie organom PIP stosowania zróżnicowanych środków prawnych w reakcji na stwierdzone zagrożenia i naruszenia przepisów. Ponadto nowelizacja ma zmodyfikować niektóre przepisy dotyczące pracowników Państwowej Inspekcji Pracy. Zmieniono przepisy dotyczące powoływania i odwoływania głównego inspektora pracy, jego zastępców oraz okręgowych inspektorów pracy. Umożliwiono wydawanie ustnych poleceń w razie stwierdzenia w toku kontroli określonych uchybień, a także wskazano, iż kontroli Państwowej Inspekcji Pracy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz kontroli legalności zatrudnienia podlegają nie tylko niebędący pracodawcami przedsiębiorcy, na rzecz których jest świadczona praca przez osoby fizyczne, ale także inne jednostki organizacyjne. Zmiany polegają także na umożliwieniu Państwowej Inspekcji Pracy nieodpłatnego korzystania z danych zgromadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o wypadkach przy pracy, w rejestrze bezrobotnych, w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz w Krajowym Rejestrze Karnym; na przyznaniu głównemu inspektorowi pracy możliwości upoważnienia okręgowego inspektora pracy do dokonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy wobec pracowników okręgowego inspektora pracy nadzorujących lub wykonujących czynności kontrolne; na przyznaniu inspektorowi pracy uprawnienia do nakładania mandatów na sprawców wykroczeń w zakresie legalności zatrudnienia; na przyznaniu możliwości odstąpienia w uzasadnionych wypadkach od stosowania środków prawnych w formie decyzji i poleceń wobec pracodawcy rozpoczynającego działalność. Zmiany dotyczą również: przyznania okręgowemu inspektorowi pracy i jego zastępcom uprawnienia do nawiązania stosunku pracy na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przez powołanie; umożliwienia głównemu inspektorowi pracy podwyższania zakładowego funduszu nagród w ramach środków na wynagrodzenia; wskazania przesłanek i przyczyn wygaśnięcia kadencji członka komisji dyscyplinarnej i rzecznika dyscyplinarnego w Państwowej Inspekcji Pracy.

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wniosła o wprowadzenie 4 poprawek do ustawy, senatorowie wprowadzili je w wyniku głosowań. Wskazali, że w protokole kontroli należy zamieszczać tylko treść decyzji ustnych, a nie wszystkich decyzji. Zdecydowali, że w przepisie wprost powinno zostać wyrażone, iż dyrektora i wicedyrektora Gabinetu Głównego Inspektora Pracy powołuje i odwołuje główny inspektor pracy. Pozostałe zmiany miały charakter legislacyjny i redakcyjny.

Senackie poprawki rozpatrzą teraz posłowie.

Stanowiska Senatu w sprawie ustaw: ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze

Nowelizacja ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym wykonuje postanowienie Trybunału Konstytucyjnego. Sejm uchwalił ją na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., z przedłożenia rządu. Dotyczy podwyższenia o kwotę podatku VAT wynagrodzeń osób, które wykonują określone czynności w postępowaniach upadłościowych i naprawczych, tj. syndyków, nadzorców sądowych, zarządców, tymczasowych nadzorców sądowych, zarządców przymusowych i kuratorów. Ustawodawca przyjął, że wynagrodzenie kuratora, syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy, obowiązanych do rozliczenia podatku od towarów i usług, zostanie podwyższone o kwotę podatku od towarów i usług, określoną zgodnie z obowiązującą stawką tego podatku. W odniesieniu do syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy podwyższenie o kwotę podatku VAT dotyczyć będzie również wstępnej wysokości wynagrodzenia i zaliczek na wynagrodzenie. Analogiczne rozwiązania ustawodawca przyjął w odniesieniu do kuratora ustanowionego na podstawie przepisów ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym.

Ponadto do ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze dodano przepis przewidujący, iż sąd odwołuje syndyka, nadzorcę sądowego, zarządcę albo ich zastępców również w razie cofnięcia albo zawieszenia praw wynikających z licencji syndyka przez ministra sprawiedliwości. Ustawodawca nałożył także na sąd obowiązek przekazywania ministrowi sprawiedliwości odpisu prawomocnego postanowienia o odwołaniu syndyka, nadzorcy sądowego, zarządcy albo ich zastępców z powodu nienależytego pełnienia obowiązków.

Dodawane przepisy funkcjonowały w systemie prawnym od 10 października 2007 r. do 1 maja 2009 r. i zostały wyeliminowane ustawą z 6 marca 2009 r. o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. W przepisie przejściowym określono zasady ustalania wynagrodzenia w sprawach, w których: wydano postanowienie o ustaleniu ostatecznej wysokości wynagrodzenia, ogłoszono upadłość, określono wstępne wynagrodzenia syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy.

Komisja Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zaproponowały przyjęcie ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze i ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym z 2 poprawkami. Pierwsza zmierzała do tego, aby zastępcę syndyka, nadzorcy sądowego albo zarządcy w wypadku cofnięcia lub zawieszenia mu praw wynikających z licencji syndyka odwoływał sędzia komisarz, a nie sąd. Druga miała charakter językowy, eliminowała powtórzenie. Senat w wyniku głosowania zaakceptował te poprawki. Teraz rozpatrzą je posłowie.

Te same komisje wniosły o przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, na podstawie projektu poselskiego uchwalonej przez Sejm podczas 91. posiedzenia, 28 kwietnia 2011 r. Nowelizacja dodaje pożyczki instrumentów finansowych do katalogu transakcji, w stosunku do których będzie można zastosować szczególny reżim rozliczania zobowiązań dłużnika po ogłoszeniu upadłości. Ponadto ustawa przewiduje m.in. ograniczenie rygoru zachowania formy pisemnej z datą pewną w celu ustalenia skuteczności umów o ustanowienie zabezpieczenia finansowego w stosunku do masy upadłości. Głosami 41 senatorów, przy 30 przeciw, Senat poparł wnioski komisji budżetu i praw człowieka. Nowelizację musi jeszcze podpisać prezydent.

Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego - przyjęta bez poprawek

Celem noweli, uchwalonej przez Sejm na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., jest wprowadzenie do procedury cywilnej instytucji tzw. odwołania poziomego, zapewniającej stronom - uczestnikom postępowania prawo do zaskarżania orzeczeń wydawanych przez sąd drugiej instancji, które obecnie nie podlegają weryfikacji w trybie zażalenia do Sądu Najwyższego. Zażalenie do innego równorzędnego składu sądu drugiej instancji będzie przysługiwało na postanowienia tego sądu oddalające wniosek o wyłączenie sędziego i postanowienia o charakterze porządkowym (skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenia przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowy zwolnienia świadka i biegłego od grzywny oraz świadka od przymusowego sprowadzenia).

Ponadto nowela eliminuje jedną z przesłanek odrzucenia wniosku o wyłączenie sędziego, tzw. oczywistą bezzasadność. Sądy będą miały obowiązek merytorycznego rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego także wtedy, gdy wniosek taki wydaje się bezzasadny. Inicjatorem tych zmian był Senat.

Komisja Ustawodawcza wniosła o wprowadzenie 2 poprawek, Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji zaś - o przyjęcie ustawy bez poprawek. W wyniku głosowania Izba 67 głosami poparła ten ostatni wniosek.

Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o prawie pomocy w postępowaniu w sprawach cywilnych prowadzonym
w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz o prawie pomocy w celu ugodowego załatwienia sporu przed wszczęciem takiego postępowania oraz ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów

Senat, zgodnie z wnioskiem Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, przyjął ustawę bez poprawek. Stanowisko takie poparło 68 senatorów, 1 wstrzymał się od głosu.

Sejm uchwalił nowelę podczas 91. posiedzenia, 28 kwietnia 2011 r., na podstawie projektu rządowego. Ma ona na celu wprowadzenie do 3 ustaw przepisów uzupełniających i wykonujących rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych. Przepisy te mają uprościć i przyspieszyć dochodzenie oraz egzekwowanie przez wierzycieli roszczeń alimentacyjnych z zagranicy, w ramach Unii Europejskiej, przy jednoczesnym zapewnieniu niezbędnej ochrony dłużnikom alimentacyjnym.

W noweli wskazano, że sądem właściwym do nadawania klauzuli wykonalności orzeczeń, ugód lub dokumentów urzędowych jest sąd rejonowy dłużnika. Podmioty, przeciwko którym toczy się postępowanie egzekucyjne, uprawniono do składania wniosków o uchylenie wyroku w sprawie alimentacyjnej albo do złożenia wniosku o ponowne zbadanie orzeczenia, kiedy na przykład wyrok zapadł w innym państwie, a dłużnik alimentacyjny nie wiedział o takim wyroku, nie był prawidłowo zawiadomiony, nie miał więc możliwości zakwestionowania zobowiązania alimentacyjnego.

Ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego - przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 68 głosami, przyjęła bez poprawek ustawę nowelizującą kodeks postępowania cywilnego. Taki wniosek przedstawiła Komisja Ustawodawcza.

Nowela, uchwalona przez Sejm podczas 91. posiedzenia, 28 kwietnia 2011 r., na podstawie projektu komisyjnego, wprowadza obowiązek umieszczania ogłoszenia o publicznej licytacji nieruchomości także na stronie internetowej Krajowej Rady Komorniczej. Obecnie ogłoszenia takie są umieszczane w budynku sądowym, w którego okręgu nieruchomość jest położona, w budynku organu gminy, w granicach której leży nieruchomość, oraz w poczytnym dzienniku w danej miejscowości.

Ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o systemie handlu uprawnieniami
do emisji gazów cieplarnianych

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 91. posiedzeniu, 28 kwietnia 2011 r., z przedłożenia rządu, określa zasady funkcjonowania w Polsce systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Obejmuje on emisję gazów cieplarnianych z instalacji (ich działalność powoduje emisję) i operacji lotniczych wykonywanych przez operatora statku powietrznego na terytorium państwa unijnego. Ustawa przewiduje włączenie do systemu handlu uprawnieniami do emisji nowej kategorii podmiotów, jaką będą operatorzy statków powietrznych. Ponadto powierza ministrowi środowiska nadzór nad systemem handlu uprawnieniami do emisji. Administrował nim zaś będzie Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBIZE). Przejmie on zadania Krajowego Administratora Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji (KASHUE).

Uprawnienia do emisji będą utrzymywane w krajowym rejestrze jednostek Kioto i uprawnień do emisji, obejmującym wszystkie rodzaje jednostek powstających w wyniku stosowania mechanizmów Protokołu z Kioto oraz uprawnień do emisji, które stanowią kwalifikowaną formę jednostek przyznanej emisji. Każdy podmiot musi mieć stosowne pozwolenie, a także rachunek w KOBIZE. Otwarcie i utrzymywanie rachunku będzie odpłatne.

Podmioty posiadające rachunek w krajowym rejestrze jednostek Kioto i uprawnień do emisji lub w rejestrze innych państw członkowskich będą mogły uczestniczyć w obrocie uprawnieniami do emisji, przesuwać te uprawnienia w ramach swoich instalacji, a także przekazywać je do obrotu. W ustawie wprowadzono możliwość przenoszenia uprawnień do emisji pomiędzy okresami rozliczeniowymi.

Pracujące nad ustawą Komisja Środowiska oraz Komisja Gospodarki Narodowej zaproponowały jej przyjęcie bez poprawek. W trakcie debaty senator Wojciech Skurkiewicz złożył wniosek o odrzucenie ustawy. W wyniku głosowania Izba nie poparła go jednak (30 senatorów za, 51 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu), i przyjęła ustawę bez poprawek (51 głosów za, 33 - przeciw).

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej
oraz niektórych innych ustaw - przyjęta bez poprawek

Celem ustawy, uchwalonej przez Sejm na 92. posiedzeniu, 13 maja 2011 r., z przedłożenia rządu, jest uporządkowanie niektórych kwestii związanych z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zmieniono m.in. przepisy dotyczące funkcjonowania instytucji zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej, w tym doprecyzowano zasady obliczania okresu zawieszenia i umożliwiono przedsiębiorcy będącemu wspólnikiem w więcej niż jednej spółce cywilnej zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej w jednej lub kilku takich spółkach, a przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą w różnych formach prawnych - zawieszenie jej wykonywania w jednej z tych form. Skorygowano też przepisy związane z tzw. punktem kontaktowym, umożliwiającym realizację spraw związanych z podejmowaniem, wykonywaniem i zakończeniem działalności gospodarczej, w tym doprecyzowano procedurę uzyskiwania informacji od właściwych organów w ramach punktu kontaktowego. Zmieniono z obligatoryjnego na fakultatywne upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych warunków współpracy właściwych organów w zakresie niezbędnym do realizacji zadań punktu kontaktowego. Ponadto zmodyfikowano przepisy dotyczące uruchamianej 1 lipca 2011 r. Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG).

Komisja Gospodarki Narodowej wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek. Stanowisko takie poparło 67 senatorów, 1 wstrzymał się od głosu.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Opinia Senatu o niezgodności z zasadą pomocniczości projektu rozporządzenia Rady
w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w zakresie skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich

Izba 67 głosami, przy 1 przeciw, przyjęła opinię o niezgodności z zasadą pomocniczości projektu rozporządzenia Rady w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w zakresie skutków majątkowych zarejestrowanych związków partnerskich. Senat uznał, że instytucja zarejestrowanego związku partnerskiego jest znana w niespełna połowie państw członkowskich. Liczba zarejestrowanych związków partnerskich, zwłaszcza "międzynarodowych", jest wciąż ograniczona. W tej sytuacji podejmowanie działań na szczeblu Unii Europejskiej w celu jednolitego uregulowania na terytorium całej Unii zasad jurysdykcji, prawa właściwego oraz uznawania i wykonywania orzeczeń dotyczących skutków majątkowych takich związków nie ma dostatecznego uzasadnienia.

Projekt opinii został przygotowany przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisję Ustawodawczą, poparty także przez Komisję Spraw Unii Europejskiej.

Jak mówił sprawozdawca połączonych komisji senator Leon Kieres, w przepisie art. 9 Karty Praw Podstawowych wyraźnie stwierdza się, że w zakresie prawa rodzinnego zawieranie małżeństw czy zakładanie rodziny pozostają w wyłącznej kompetencji państw członkowskich. Projektowane rozporządzenie stanowi, że skutki zawarcia związku partnerskiego zgodnie z prawem państwa, w którym związek został zawarty, przenoszą się na systemy prawne innych państw. Tymczasem prawo polskie nie zna instytucji związku partnerskiego. W ocenie senatora sprawozdawcy, uznanie w Polsce skutków związków partnerskich oznaczałoby "dewastację istoty klauzuli porządku publicznego". Senator L. Kieres przypomniał, że art. 7 prawa międzynarodowego prywatnego mówi, iż w Polsce nie można stosować prawa obcego, które byłoby nie do pogodzenia z podstawowymi zasadami polskiego porządku prawnego. Projektowane rozporządzenie stanowi zaś, że gdy chodzi o ocenę skutków prawnych w Polsce związków partnerskich zawartych za granicą, nie można posługiwać się klauzulą porządku publicznego.

Projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz ustawy - Prawo o notariacie

Projekt został przygotowany z inicjatywy senatorów PO. Przewiduje możliwość powołania przez ministra sprawiedliwości dodatkowych komisji odwoławczych do rozpoznania odwołań od wyników egzaminów zawodowych: adwokackiego, radcowskiego i notarialnego, jeżeli przemawiają za tym względy organizacyjne, a w szczególności duża liczba odwołań. Ponadto w projekcie zaproponowano, aby uchwały były podejmowane większością 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy członków komisji odwoławczej.

Projekt ustawy poparło 69 senatorów, 1 wstrzymał się od głosu. Izba upoważniła senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania jej w dalszych pracach nad tym projektem.

Uchwała z okazji 100-lecia harcerstwa w Polsce

Izba jednomyślnie, 71 głosami, podjęła uchwałę, w której wyraziła uznanie dla stuletniej działalności polskiego harcerstwa. Przywołano w niej obrońców Lwowa - Orlęta i harcerskie szeregi walczące z nawałą bolszewicką w 1920 r., Szare Szeregi, Pogotowie Harcerek i Hufce Polskie walczące z niemieckim okupantem, walczących w konspiracji z władzą ludową oraz harcerstwo niepokorne, w tym Kręgi Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego, Ruch Harcerski i Ruch Harcerski Rzeczypospolitej.

"Chcemy, aby kolejne pokolenia polskiej młodzieży kontynuowały dzieło założycieli Harcerstwa - Andrzeja i Olgi Małkowskich. Dziś Związek Harcerstwa Polskiego, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, Skauci Europy - Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego «Zawisza», ZHP poza granicami kraju i organizacje harcerskie na Wschodzie kontynuują to dzieło. Dzieło to, tak ważne dla naszego społeczeństwa, zasługuje na uznanie i wsparcie. Mamy nadzieję, że przez długie, kolejne lata, harcerstwo będzie wskazaniem dla młodych w podejmowaniu decyzji życia, wyzwaniem i polem służby, dla dobra naszego Narodu i Państwa" - napisano w uchwale.

Uchwała w sprawie powołania Zgromadzenia Parlamentarnego Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Mołdowy

Izba jednomyślnie, 66 głosami, podjęła uchwałę powołującą Zgromadzenie Parlamentarne Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Mołdowy. Zadaniem zgromadzenia parlamentarnego będzie rozpatrywanie spraw interesujących Senat i Sejm RP oraz Parlament Republiki Mołdowy, a także przyjmowanie wspólnych stanowisk w tym zakresie.

Zasady i tryb pracy zgromadzenia określi statut uchwalony przez nie. Prezydium Senatu powoła senacką część polskiej delegacji do zgromadzenia parlamentarnego spośród członków klubów senatorskich proporcjonalnie do liczebności tych klubów.

Ponadto Izba dokonała zmian w składach swoich komisji. Odwołała senatora Grzegorza Banasia z Komisji Budżetu i Finansów Publicznych i wybrała go do Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Oświadczenia

Po wyczerpaniu porządku 77. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Małgorzata Adamczak, Dorota Arciszewska-Mielewczyk, Mieczysław Augustyn, Stanisław Bisztyga, Zbigniew Cichoń, Lucjan Cichosz, Grzegorz Czelej, Stanisław Gorczyca, Tadeusz Gruszka, Witold Idczak, Piotr Kaleta, Kazimierz Kleina, Maciej Klima, Paweł Klimowicz, Ryszard Knosala, Stanisław Kogut, Norbert Krajczy, Krzysztof Kwiatkowski, Andrzej Misiołek, Andrzej Person, Leszek Piechota, Eryk Smulewicz, Grzegorz Wojciechowski, Michał Wojtczak, Henryk Woźniak, Alicja Zając.