Narzędzia:

Zapowiedzi

1 i 2 kwietnia 2009 r.

1 kwietnia 2009

1 i 2 kwietnia odbyło się 30. posiedzenie Senatu. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz i wicemarszałkowie - Krystyna Bochenek, Zbigniew Romaszewski i Marek Ziółkowski.

Senat zaaprobował ustawę o zmianie ustawy o pomocy społecznej

Senatorowie jednomyślnie, 82 głosami, przyjęli bez poprawek nowelizację ustawy o pomocy społecznej, uchwaloną przez Sejm na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r. Stanowi ona wykonanie obowiązku dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 3 października 2006 r., stwierdzającego niezgodność ustawy z  12 marca 2004 r. o pomocy społecznej z konstytucją. Zgodnie z art. 190 ust. 1 konstytucji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.

W nowelizacji proponuje się, aby w stosunku do osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne za dochód przyjmować kwotę zadeklarowaną w oświadczeniu tej osoby. Zmiana ta eliminuje wadliwie wyodrębnioną kategorię podmiotów. Zgodnie z konstytucją i zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, dobrym kryterium wyodrębnienia jest rzeczywista wysokość dochodów osoby, tak zwane kryterium dochodowe. Zmiana umożliwia uznanie za dochód osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne, również kwoty niższej od najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Sposób ustalenia dochodu, który warunkuje prawo do pomocy społecznej, został dzięki temu powiązany z faktyczną sytuacją życiową osób ubiegających się o świadczenia pieniężne.

Ustawa powoduje skutki finansowe dla budżetu państwa. Zmiana definicji dochodu osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowanego na zasadach określonych w przepisach o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne, zwiększy bowiem dostęp do pomocy społecznej tej kategorii osób.

Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przyjęta bez poprawek

Jednomyślną akceptację Senatu (84 głosy za) uzyskała także ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Oznacza to zwiększenie z 50 tys. do 100 tys. euro limitu tzw. ulgi inwestycyjnej. Przygotowana przez rząd zmiana w ustawach o PIT i CIT, przewidująca zwiększenie tej ulgi, jest częścią antykryzysowego rządowego "Planu stabilności i rozwoju". Podwyższony limit będzie obowiązywać w latach 2009-2010. Ma dotyczyć małych firm i przedsiębiorstw, które rozpoczną działalność w latach 2009-2010, a także tych, które zaczęły działać już w 2008 r.

Zgodnie z obecnymi przepisami, ulga inwestycyjna przysługuje małym, średnim i dużym przedsiębiorcom, ale tym ostatnim tylko w pierwszym roku ich działalności. Polega na możliwości przyspieszonej jednorazowej amortyzacji (zaliczenie do kosztów podatkowych) zakupionego środka trwałego do kwoty 50 tys. euro. Zdaniem Ministerstwa Finansów, zmiana powinna zachęcić podatników do inwestowania i rozszerzania działalności gospodarczej.

Zaproponowane przez rząd i uchwalone przez Sejm i Senat rozwiązania przewidują także zwiększenie z 800 tys. do 1,2 mln euro limitu przychodów, po przekroczeniu którego firma traci status małego podatnika.

Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o Narodowym Banku Polskim oraz ustawy - Prawo dewizowe

Nowelizacja, uchwalona na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r., ma umożliwić efektywniejsze pozyskiwanie przez Narodowy Bank Polski danych statystycznych od podmiotów spoza sektora bankowego, a zwłaszcza od funduszy inwestycyjnych, oczywiście w celu ustalania i realizowania przez Narodowy Bank Polski polityki pieniężnej oraz sporządzania okresowych ocen sytuacji pieniężnej państwa. Zmiany zaproponowane w nowelizacji mają ponadto zapewnić spójność statystyki funduszy inwestycyjnych z wymogami sprawozdawczości określonymi przez Europejski Bank Centralny. W nowych przepisach zawarto również zasady wymiany informacji między Narodowym Bankiem Polskim a Głównym Urzędem Statystycznym oraz przepisy pozwalające na przekazywanie danych statystycznych w formie elektronicznej.

Nowela nakłada na określone podmioty obowiązek przekazywania Narodowemu Bankowi Polskiemu, bez konieczności występowania z żądaniem przez bank centralny, danych niezbędnych do ustalania polityki pieniężnej i okresowych ocen sytuacji pieniężnej. Zamieszcza podstawę prawną do określenia w akcie wykonawczym sposobu, szczegółowego zakresu i terminu przekazywania tych danych. Określa zasady wymiany informacji między NBP a GUS, ustala obowiązek przekazywania do Narodowego Banku Polskiego danych w postaci elektronicznej. Precyzuje również obowiązek spoczywający na rezydentach dokonujących obrotu dewizowego oraz przedsiębiorcach wykonujących działalność kantorową.

Pewną kontrowersję wśród senatorów wzbudziło, że w proponowanej noweli nie ma przepisów określających wzór dokumentu papierowego, w formie którego dane mogliby przekazywać dokonujący obrotu dewizowego rezydenci będący osobami fizycznymi. Jak jednak wynika z informacji przekazanych przez Narodowy Bank Polski, tego typu wzór dokumentu istnieje i jest zawarty w przepisach niższego rzędu niż ustawa.

Senatorowie jednomyślnie, 84 głosami, opowiedzieli się za przyjęciem nowelizacji bez poprawek.

Teraz czeka ona na podpis prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych - przyjęta bez poprawek

Senat poparł (82 senatorów za, 2 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu) ustawę o zmianie ustawy o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych, uchwaloną przez Sejm 19 marca 2009 r. Umożliwia ona spółdzielniom mieszkaniowym mającym dług wobec Skarbu Państwa wystąpienie o odroczenie jego spłaty, rozłożenie na raty albo umorzenie. Całkowite umorzenie długu następowałoby, gdyby koszty egzekucji okazały się wyższe niż należności, które w jej efekcie mogłyby zostać odzyskane.

Zadłużona spółdzielnia musiałaby złożyć wniosek o restrukturyzację zadłużenia do ministra finansów. Analizowałby on indywidualnie każdą sytuację, biorąc pod uwagę kondycję finansową spółdzielni oraz interes społeczny i Skarbu Państwa. Ustawa dotyczy kilkunastu spółdzielni, których łączny dług do restrukturyzacji wynosi ok. 40 mln zł.

Jak zauważył sprawozdawca Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Gospodarki Narodowej senator Grzegorz Banaś, wejście w życie tej nowelizacji spowoduje powstanie korzyści po stronie spółdzielni będących dłużnikami Skarbu Państwa. Zyskają możliwość określenia klarownej sytuacji prawnej i finansowej, a w szczególności uniknięcia uciążliwości i kosztów postępowań egzekucyjnych i niebezpieczeństwa ogłoszenia upadłości. W uzasadnionych wypadkach spółdzielnia będzie mogła uzyskiwać wymierne korzyści finansowe w postaci umorzenia jej długów wobec Skarbu Państwa.

Ustawa o zmianie ustawy o objęciu poręczeniami Skarbu Państwa spłaty niektórych kredytów mieszkaniowych trafi teraz do podpisu prezydenta.

Senat wprowadził poprawkę do ustawy o zmianie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa

Ustawa o zmianie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa stanowiła inicjatywę ustawodawczą Rady Ministrów i została niemal jednomyślnie uchwalona przez Sejm 19 marca 2009 r.

Podstawowe zadanie Prokuratorii Generalnej, reaktywowanej w Polsce w 2006 r., to reprezentacja Skarbu Państwa w procesach sądowych, z reguły wytaczanych przeciwko Skarbowi Państwa. Do jej kompetencji należy również wydawanie opinii prawnych w sprawach dotyczących ważnych praw lub interesów Skarbu Państwa, w tym także opiniowanie projektów umów, których stroną jest lub ma być Skarb Państwa.

Zgodnie z art. 10 nowelizowanej ustawy wszystkie podmioty reprezentujące Skarb Państwa - urzędy państwowe, starostowie czy jednostki Lasów Państwowych, mogą się zwrócić do Prokuratorii Generalnej o opinię prawną. Jeżeli wartość sprawy przewyższa 1 mln zł, nie może odmówić wydania opinii. Obecna ustawa pozwala zatem na zasięganie opinii prokuratorii w każdej sprawie istotnej z punktu widzenia interesów Skarbu Państwa. Do 31 grudnia 2008 r. Prokuratoria Generalna wydała 209 opinii prawnych. Opiniuje również projekty aktów normatywnych dotyczących spraw związanych z gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa. Do końca 2008 r. wpłynęło do niej 927 wniosków o opinie legislacyjne.

Od początku swej działalności, czyli od 15 marca 2006 r., do końca 2008 r. Prokuratoria Generalna prowadziła przed sądami powszechnymi i polubownymi blisko 4400 spraw sądowych o łącznej wartości przedmiotu 29,5 mld zł, a także kilkuset milionów dolarów i euro. Ponadto w arbitrażach międzynarodowych z udziałem Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa wartość roszczeń dochodzonych od Rzeczypospolitej Polskiej przekracza 47 mld zł.

Do końca 2008 r. Prokuratoria Generalna uzyskała rozstrzygnięcia korzystne dla Skarbu Państwa w 1288 sprawach, przegrała 166 spraw. Dotychczas prawomocnie oddalono roszczenia wobec Skarbu Państwa o wartości około 5,2 mld zł. Łączna kwota spraw przegranych wynosi dotychczas zaledwie 70 mln zł. Jak stwierdził sprawozdawca Komisji Gospodarki Narodowej senator Jan Wyrowiński, dane te świadczą o skuteczności działania tego urzędu i o potrzebie jego istnienia.

Rozpatrywana nowelizacja określa zasady działania Prokuratorii Generalnej. Podstawowa zmiana dotyczy rozszerzenia zakresu spraw sądowych prowadzonych przez nią na wszystkie rozpatrywane przez sądy okręgowe w pierwszej instancji, czyli takie, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa 75 tys. zł. Dotychczasowa górna granica to 1 mln zł, teraz - 75 tys. zł.

Obowiązkowe zastępstwo procesowe Skarbu Państwa na mocy nowej ustawy będzie wykonywane przez prokuratorię również w należących do właściwości sądów rejonowych sprawach o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym oraz o stwierdzenie zasiedzenia.

Kolejna istotna zmiana dotyczy najważniejszych z punktu widzenia budżetu państwa postępowań przed międzynarodowymi trybunałami arbitrażowymi. Nowelizacja przesądza, że w postępowaniach takich Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa będzie mogła wykonywać zastępstwo Rzeczypospolitej Polskiej. Nowelizacja pozwala też uelastycznić w razie potrzeby zasady, na jakich odbywa się reprezentacja procesowa Skarbu Państwa.

Nowelizacja rozszerza też zadania Prokuratorii Generalnej w sferze opiniowania projektów aktów normatywnych na wszystkie projekty aktów prawnych dotyczących praw lub interesów Skarbu Państwa, a także tych, które regulują postępowania przed sądami, trybunałami i innymi organami orzekającymi.

W nowelizacji znalazła się też grupa zmian dotyczących statusu materialnego radców i starszych radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. W tym zakresie proponuje się rzeczywiste powiązanie wysokości wynagrodzeń radców i starszych radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa z wynagrodzeniami sędziów sądów powszechnych poprzez jednoznaczne ustalenie, iż wysokość wynagrodzenia zasadniczego radcy prokuratorii nie może przewyższać 130% maksymalnego wynagrodzenia zasadniczego sędziego sądu okręgowego w najwyższej stawce, może natomiast być od niego niższa.

Wprowadzono również zmiany polegające na przyznaniu radcom i starszym radcom Prokuratorii Generalnej prawa co najmniej do 65% kosztów zastępstwa procesowego. Chodzi o to, aby ranga pracownika prokuratorii była wysoka, porównywalna z rangą innych funkcjonariuszy organów sądowniczych.

W wyniku głosowania senatorowie odrzucili wniosek Komisji Gospodarki Narodowej o przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa. Poparli natomiast (46 głosów za, 38 - przeciw, 4 wstrzymujące się) propozycję senatora Leona Kieresa o wprowadzenie do niej jednej zmiany.

Akceptując zatem przyjęte przez Sejm doprecyzowanie przepisów, polegające na wskazaniu, że Prokuratoria Generalna nie wykonuje zastępstwa procesowego Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Senat wprowadził poprawkę umożliwiającą wykonywanie przez prokuratorię takiego zastępstwa w postępowaniu karnym, ale tylko w celu dochodzenia roszczeń majątkowych, wynikających bezpośrednio z popełnienia przestępstwa.

Jak napisano w uzasadnieniu uchwały, zmiana przyczyni się, zdaniem Senatu, do lepszej ochrony interesów Skarbu Państwa, umożliwia bowiem skorzystanie z szybszej drogi dochodzenia roszczeń majątkowych.

Poprawką Senatu musi się teraz zająć Sejm.

Senat poprawił ustawę o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników

Senatorowie jednomyślnie, 88 głosami, uchwalili jedną zmianę spośród dwóch zgłoszonych przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi do ustawy o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Wcześniej odrzucili (1 głos za, 87 - przeciw) propozycję Komisji Rodziny i Polityki Społecznej o jej przyjęcie bez poprawek.

Celem nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na 37. posiedzeniu, 6 marca 2009 r., jest zwiększenie udziału niektórych ubezpieczonych w finansowaniu wydatków na świadczenia emerytalno-rentowe. Ma to zlikwidować nierównomierne - z punktu widzenia dochodu z produkcji rolniczej - obciążenie składką osób ubezpieczonych. Aktualnie wszyscy ubezpieczeni rolnicy płacą jednakową składkę ubezpieczeniową. Wprowadzone rozwiązanie zróżnicuje składki i spowoduje, że dotacja z budżetu państwa będzie kierowana przede wszystkim do tych ubezpieczonych, którzy osiągają niskie dochody.

W myśl przepisów wprowadzanych nowelizacją zwiększoną składką na ubezpieczenie emerytalno-rentowe będą obciążeni rolnicy prowadzący działalność rolniczą na dużą skalę, czyli prowadzący gospodarstwa rolne o powierzchni przekraczającej 50 ha. W ustawie proponuje się, aby podstawowa składka miesięczna za każdego ubezpieczonego na ubezpieczenie emerytalno-rentowe wynosiła 10% kwoty najniższej emerytury, czyli w zasadzie nie wzrośnie ona w stosunku do tego, co obowiązuje obecnie. W wypadku rolników, którzy prowadzą gospodarstwa rolne o większym obszarze, proponuje się odpowiednie zwiększenie składki.

Poprawka przyjęta przez Senat usuwa zbędny i mogący rodzić wątpliwości interpretacyjne przepis przejściowy zawarty w nowelizacji. Ustawa ma wejść w życie 1 października 2009 r., a więc wysokość składki obowiązującej w pierwszym kwartale 2010 r. będzie mogła być ogłoszona w trybie określonym w art. 8 ust. 4 ustawy nowelizowanej w brzmieniu nadanym nowelizacją. Zdaniem Izby, sformułowanie "począwszy od pierwszego kwartału 2010 r." rodzi wątpliwości co do tego, jaki jest termin ogłoszenia w Monitorze Polskim wysokości miesięcznej składki. W myśl art. 8 ust. 4 ma on wynosić co najmniej 14 dni przed pierwszym dniem kwartału, na jaki ma obowiązywać składka. Aby wykluczyć wątpliwości przy stosowaniu tego przepisu, Izba uznała za konieczne skreślenie go.

Zmianą uchwaloną przez Senat zajmie się teraz Sejm.

Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zwierząt - przyjęta z poprawkami

Celem ustawy, uchwalonej przez Sejm na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r., jest wdrożenie dyrektywy Rady 2007/43/WE z 28 czerwca 2007 r., dotyczącej ustanowienia minimalnych zasad ochrony kurcząt utrzymywanych z przeznaczeniem na produkcję mięsa. Senatorowie postanowili wprowadzić 7 poprawek do tej nowelizacji.

Dyrektywy nie stosuje się do gospodarstw utrzymujących mniej niż 500 sztuk kurcząt, gospodarstw, w których są utrzymywane wyłącznie stada hodowlane, wylęgarni oraz gospodarstw stosujących ekstensywny chów ściółkowy lub ekologiczny.

Przepisy dyrektywy zezwalają na zwiększenie zagęszczenia kurnika, podmioty utrzymujące kurczęta spełniają dodatkowe wymagania określone w załącznikach do tej dyrektywy. Osoby opiekujące się kurczętami będą zobowiązane do odbycia szkoleń w zakresie obejmującym znajomość przepisów i zagadnień związanych z dobrostanem kurcząt. Z obowiązku odbycia szkolenia mogą być zwolnieni właściciele kurników, w których utrzymywane są kurczęta brojlery, jeżeli samodzielnie sprawują nad nimi opiekę lub jeżeli opiekę tę sprawują osoby posiadające w dniu wejścia w życie przepisów ustawy określone kwalifikacje, wynikające z nabytej wiedzy lub praktycznego doświadczenia.

Nowelizacja wprowadza definicję kurczęcia brojlera. W dodanych art. 12-a12j zostały określone, zgodnie z dyrektywą, zasady utrzymywania kurcząt brojlerów w celu pozyskiwania mięsa, obowiązki podmiotów utrzymujących kurczęta brojlery, a także organy właściwe do kontroli gospodarstw. Opiekunami kurcząt brojlerów będą mogły być osoby, które ukończą szkolenie w zakresie określonym w ustawie, oraz osoby o wskazanych w ustawie, nabytych wcześniej i udokumentowanych kwalifikacjach.

Nowelizacja określa ponadto tryb i warunki udzielania przez wojewódzkich lekarzy weterynarii upoważnień do prowadzenia szkoleń i zakres programu szkolenia. Minister właściwy do spraw rolnictwa w akcie wykonawczym określi sposób ustalania zagęszczenia brojlerów utrzymywanych w kurniku w przeliczeniu na 1 m2 powierzchni użytkowej. Na właścicieli kurników lub opiekunów kurcząt brojlerów nałożony został obowiązek prowadzenia dokumentacji każdego kurnika, dotyczącej liczby i warunków przetrzymywania zwierząt. Ma być ona przechowywana przez trzy lata od dnia umieszczenia kurcząt w kurniku i udostępniana powiatowemu lekarzowi weterynarii.

Nowela wprowadza też instrument kontroli i oceny przez urzędowego lekarza weterynarii poziomu dobrostanu tych zwierząt i weryfikacji zgodności z wymogami określonymi w przepisach. Główny lekarz weterynarii został zobowiązany do przekazywania Komisji Europejskiej sprawozdań z monitorowania wybranych stad poddawanych ubojowi w ciągu 12 miesięcy oraz do przekazywania corocznych sprawozdań z kontroli przeprowadzanych w gospodarstwach, w których są utrzymywane brojlery, wraz z wykazem działań mających na celu poprawę ich dobrostanu.

Dwie poprawki Senatu zmieniają odesłania do uchylonych dyrektyw Rady, zastępując je odesłaniami do dyrektyw obowiązujących w danej kwestii.

Przyjmując kolejną zmianę, Senat uznał za niezbędne utrzymanie w mocy usuniętego przez Sejm przepisu zakazującego importu zwierząt i produktów zwierzęcych uzyskanych w wyniku chowu lub hodowli z naruszeniem przepisów dotyczących ochrony zwierząt. Zakaz ten, zdaniem Izby, dobrze służył ochronie nie tylko humanitarnych standardów, jakie krajowe przepisy wyznaczają w zakresie ochrony zwierząt, ale również zysków przedsiębiorców, którzy te standardy stosują. Jako konsekwencja tego rozwiązania, kolejna poprawka przywraca związany z tym zakazem przepis karny, a następna koryguje w zakresie tej zmiany przepis dotyczący wejścia nowelizacji w życie.

Inna uchwalona zmiana poprawia przepis dotyczący terminu przekazania powiatowemu lekarzowi weterynarii informacji o planowanym zwiększeniu obsady brojlerów. W opinii Senatu, nakaz, by informować o każdym planowanym zwiększeniu obsady brojlerów w terminie określonym ściśle, tj. na 15 dni przed umieszczeniem stada w kurniku, jest rozwiązaniem wadliwym.

Przyjmując kolejną poprawkę, Senat uznał, że wprowadzenie przez Sejm obowiązku przechowywania przez 3 lata od dnia umieszczenia brojlerów w kurniku przewidzianej prawem dokumentacji i udostępniania jej powiatowemu lekarzowi weterynarii wymaga dodania przepisu wskazującego sankcję karną z tytułu naruszenia tego obowiązku. Pozostawienie przepisu zawierającego określone obowiązki bez możliwości ich egzekwowania, zdaniem Izby, spowoduje, że pozostanie on jedynie normą instrukcyjną.

Nowelizacja z poprawkami Senatu trafi teraz do Sejmu.

Senat poprawił ustawę o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r., liberalizuje rozwiązania, zgodnie z którymi policja może uniemożliwić korzystanie z pojazdu, jeżeli kierujący nim nie okazał na jej żądanie dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu lub stwierdzającego opłacenie składki tego ubezpieczenia. Nieokazanie takiego dokumentu skutkowało także zatrzymaniem dowodu rejestracyjnego oraz usunięciem pojazdu z drogi na koszt właściciela.

Na podstawie nowelizacji uniemożliwienie korzystania z pojazdu, jego obligatoryjne odholowanie i zatrzymanie dowodu rejestracyjnego dotyczyć będzie jedynie obywateli państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państw członków Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu.

Ustawa wprowadza możliwość nieinformowania Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego o nieokazaniu przez kontrolowanego dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy ubezpieczenia, jeżeli organ przeprowadzający kontrolę uzyskał informację z centralnej ewidencji pojazdów, potwierdzającą zawarcie stosownej umowy ubezpieczenia.

Nowelizacja pozostawia bez zmian sankcję, związaną z nieposiadaniem dokumentu stwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zawartą w kodeksie wykroczeń. Sankcja ta to grzywna do 250 zł lub kara nagany. Nowelizacja nie zmienia także rozwiązań dotyczących konieczności wniesienia stosownych opłat za niewykonanie obowiązku zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia, zawartych w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.

Zmiany wprowadzane ustawą będą miały wpływ na kontrolę ruchu drogowego przez funkcjonariuszy policji, Straży Granicznej, organów celnych oraz inspektorów Inspekcji Transportu Drogowego i żołnierzy Żandarmerii Wojskowej.

Komisja Gospodarki Narodowej proponowała przyjęcie projektu ustawy z 2 poprawkami, a jej mniejszość - odrzucenie ustawy w całości, później wycofała jednak swój wniosek. Wnioski o charakterze legislacyjnym złożyli senatorowie Grzegorz Banaś, Tadeusz Gruszka, a także wspólnie senatorowie Marek Trzciński i Jan Wyrowiński.

Ostatecznie Izba zdecydowała o wprowadzeniu 6 poprawek do rozpatrywanej nowelizacji. Wprowadzając cztery z nich, Senat stanął na stanowisku, że nieokazanie dokumentu potwierdzającego zawarcie umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej powinno skutkować także zatrzymaniem dowodu rejestracyjnego kierującego pojazdem zarejestrowanym w Polsce, pod warunkiem że informacji potwierdzającej zawarcie umowy ubezpieczenia nie będzie można uzyskać z centralnej ewidencji pojazdów.

W związku z tym, że ustawa nie zawiera regulacji określających wpływ nowych przepisów na stosunki powstałe pod działaniem przepisów dotychczasowych, Izba uznała za zasadne wprowadzenie przepisu przejściowego. Poprawka przyjęta w tym celu jednoznacznie przesądza, że dowody rejestracyjne zatrzymane przed dniem wejścia w życie ustawy i pojazdy umieszczone w tym czasie na parkingu strzeżonym będą po dniu wejścia w życie ustawy zwracane na dotychczasowych zasadach. Izba uchwaliła też poprawkę służącą ujednoliceniu terminologii ustawy.

Teraz senackimi poprawkami zajmą się posłowie.

Ustawa o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - przyjęta z poprawkami

Nowelizacja ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, uchwalona przez Sejm na 38. posiedzeniu, 20 marca 2009 r., upraszcza procedury związane z budową dróg w Polsce. Zakłada, że osoby, które dla potrzeb inwestycji drogowych zostaną pozbawione działek w rodzinnych ogrodach działkowych, otrzymają grunty zastępcze na ich odtworzenie. Doprecyzowuje też kwestię ustalenia odszkodowania za składniki majątkowe, co w praktyce oznacza wypłacanie pełnych odszkodowań Polskiemu Związkowi Działkowców i jego członkom zarówno za składniki majątkowe, jak i za prawa do nieruchomości. Nowelizacja zakłada ponadto przywrócenie konieczności zapewnienia przez zarządcę drogi nieruchomości zamiennej, na której zostanie odtworzony ogród działkowy.

Wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej ustawy postulowały Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, swoje propozycje zgłosili także senatorowie Piotr Ł.J. Andrzejewski i Władysław Ortyl podczas burzliwej dyskusji. W wyniku głosowań Izba zaaprobowała 2 spośród nich.

Przyjmując pierwszą poprawkę, Senat w sposób czytelny i jednoznaczny wskazał zasady wypłacania odszkodowania przysługującego Polskiemu Związkowi Działkowców oraz jego członkom w wypadku, gdy dla realizacji inwestycji drogowej niezbędna jest likwidacja rodzinnego ogrodu działkowego. Poprawka porządkuje ustawę i zapewnia jej spójność terminologiczną. Senat uznał także, że obowiązek zapewnienia gruntu zastępczego na odtworzenie likwidowanego ogrodu w sposób nadmierny obciąży inwestora, a ponadto może znacznie opóźnić budowę dróg.

Uchwalając drugą zmianę, Senat dodał do ustawy przepis przejściowy, na podstawie którego w wypadku spraw wszczętych, a niezakończonych do czasu wejścia w życie niniejszej ustawy będą obowiązywać nowe przepisy. Zdaniem Izby, respektowanie zasady równości wymaga, aby nowe, korzystne dla działkowców regulacje dotyczyły także tych podmiotów, w stosunku do których wszczęto już postępowanie w sprawie wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Nowelizacja wróci teraz do Sejmu, który ustosunkuje się do zmian zaproponowanych przez Senat.

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

Nowelizacja prawa telekomunikacyjnego, przyjęta przez Sejm na 38. posiedzeniu, 19 marca 2009 r., ma dostosować polskiego prawo do uregulowań Unii Europejskiej. Nadaje m.in. większe uprawnienia prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej i wprowadza jego 5-letnią kadencję. Prezesa UKE, zgodnie z nowymi przepisami, powoływałby i odwoływał Sejm za zgodą Senatu na wniosek prezesa Rady Ministrów. Obecnie powołuje go premier po konkursie organizowanym przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. W nowych przepisach wyliczono też okoliczności, które mogą spowodować odwołanie prezesa. Jak zauważył sprawozdawca Komisji Gospodarki Narodowej senator Jan Wyrowiński, "To jest też niezwykle ważna regulacja, która umocni pozycję prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej".

Ustawa wprowadza także m.in. nowe metody rozstrzygania sporów pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi i między operatorami a użytkownikami sieci. Daje też możliwość uzyskiwania przez UKE informacji potrzebnych do prowadzenia analiz rynku telekomunikacyjnego.

Wśród istotnych zmian zaproponowanych przez rząd w nowelizacji znalazła się możliwość wpisu do rejestru działalności telekomunikacyjnej operatorów telekomunikacyjnych z innych krajów UE, tak by mogli w Polsce prowadzić działalność na takich samych zasadach, jak w swoich krajach.

Nowelizacja nakłada też na operatorów obowiązek przechowywania przez określony czas informacji o połączeniach po to, aby odpowiednie instytucje państwowe, jeśli zajdzie taka potrzeba, mogły mieć do nich dostęp, chodzi m.in. o Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, służby wywiadu, kontrwywiadu.

Komisja Gospodarki Narodowej postulowała wprowadzenie 19 poprawek do ustawy, jej mniejszość - 2, senatorowie ostatecznie uchwalili 20 zmian.

Pierwsza, służąca zagwarantowaniu skutecznej konkurencji na rynku telekomunikacyjnym, obliguje operatora, zobowiązanego do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, do prowadzenia negocjacji w sprawie zawarcia umowy o tym dostępie.

Druga poprawka doprecyzowuje sposób liczenia, określanego przez prezesa UKE, terminu zakończenia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym. Zdaniem Izby, brak tego doprecyzowania spowodowałby bezskuteczność określenia terminu zakończenia negocjacji, gdy operator unikałby podjęcia negocjacji.

Dwie kolejne zmiany również mają służyć zagwarantowaniu skutecznej konkurencji. Umożliwiają prezesowi UKE, z urzędu lub na wniosek strony, określenie terminu zakończenia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym z operatorem obowiązanym do zapewnienia tego dostępu w zakresie innym niż połączenie sieci.

Celem następnej poprawki jest uwzględnienie przesłanki uzasadnionych kosztów operatora podczas ustalania przez prezesa UKE opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego. Zdaniem Senatu, poprawka ta usunie wątpliwości co do zgodności przepisów ustawy z dyrektywą 2002/19 w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń.

Przyjmując dwie kolejne poprawki, Senat kierował się koniecznością zachowania równowagi pomiędzy uprawnieniami stron umowy - dostawcy i abonenta. Jedna doprecyzowuje warunki odstąpienia od zmiany umowy dokonanej telefonicznie, druga natomiast zakres zmian umowy wykluczający prawo do wypowiedzenia umowy. Zmiany nazwy, firmy adresu lub siedziby dostawcy nie będą stanowiły zmiany warunków umowy.

W następnej wprowadzonej zmianie doprecyzowano wysokość opłaty, jaką musi uiścić abonent dotychczasowemu dostawcy w wypadku realizacji żądania przeniesienia przydzielonego numeru.

Inna poprawka wyłącza obowiązek niszczenia po 24 miesiącach danych dotyczących wykonywanych połączeń w razie ich zabezpieczenia zgodnie z przepisami odrębnymi. Zdaniem Senatu, usunie to wszelkie wątpliwości co do tego, że przechowywane dane o połączeniach, zabezpieczone w toczących się postępowaniach prowadzonych przez uprawnione organy państwa, nie podlegają obowiązkowi ich niszczenia w trybie przepisów ogólnych, zawartych w ustawie - Prawo telekomunikacyjne.

Przyjmując kolejną poprawkę, uwzględniającą przepisy prawa europejskiego, Senat stanął na stanowisku, że decyzje w sprawie obowiązków regulacyjnych należy traktować jednakowo. Uchwalona zmiana umożliwia natychmiastowe wykonanie decyzji w sprawie zniesienia obowiązków regulacyjnych.

Pozostałe poprawki miały charakter redakcyjny, porządkujący i polegały na zastosowaniu prawidłowych odesłań do przepisów ustawy.

Senackie zmiany muszą teraz rozpatrzyć posłowie.

Ustawa o bateriach i akumulatorach - przyjęta z poprawkami

Senatorowie uchwalili 9 poprawek do ustawy o bateriach i akumulatorach, przyjętej przez Sejm 5 marca 2009 r. Stanowi ona transpozycję do polskiego porządku prawnego wymagań dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylającej dyrektywę 91/157/EWG.

Przepisy ustawy skierowano do wszystkich przedsiębiorców wprowadzających do obrotu baterie i akumulatory oraz sprzedawców tych produktów, do przedsiębiorców zajmujących się zbieraniem odpadów w postaci zużytych baterii i akumulatorów oraz dokonujących ich recyklingu. Projekt realizuje zasadę rozszerzonej odpowiedzialności producentów, zgodnie z którą odpowiadają oni za gospodarowanie nie tylko odpadami powstającymi w procesie produkcyjnym, ale również zużytymi bateriami i akumulatorami oraz odpadami powstającymi z baterii i akumulatorów wprowadzanych do obrotu.

W ustawie zaproponowano następujące rozwiązania. Po pierwsze, zgodnie z wymaganiami prawa wspólnotowego, na przedsiębiorców wprowadzających do obrotu na terytorium kraju baterie i akumulatory nałożono obowiązek zorganizowania i zapewnienia funkcjonowania systemów przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i akumulatorów, a w wypadku baterii i akumulatorów przenośnych - także systemu ich zbierania, w tym osiągnięcia wymaganych poziomów zbierania tych baterii. Poziomy te wynoszą odpowiednio 25% i 45% i powinny zostać osiągnięte odpowiednio do 26 września 2012 r. i do 26 września 2016 r.

Po drugie, wprowadzono obowiązkową rejestrację przedsiębiorców wprowadzających do obrotu na terytorium kraju baterie i akumulatory tak samo, jak reguluje to ustawa z  29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.

Po trzecie, określono wymagania dla procesów recyklingu, w tym obowiązek osiągnięcia określonych poziomów wydajności recyklingu, zgodnie z którymi po trzech miesiącach od daty wejścia w życie niniejszej ustawy dla akumulatorów kwasowo-ołowiowych poziom ten powinien wynosić 65%, najpóźniej do 26 września 2011 r. dla akumulatorów niklowo-kadmowych poziom ten powinien wynosić 75%, a dla innych zużytych baterii i akumulatorów - 50%.

Po czwarte, przedsiębiorców wprowadzających do obrotu baterie lub akumulatory zobligowano do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych. Mają przeznaczać na ten cel co najmniej 0,1% swoich przychodów z tytułu wprowadzenia do obrotu baterii i akumulatorów na terytorium kraju osiąganych w danym roku kalendarzowym albo przekazywać te środki na wyodrębniony rachunek urzędu marszałkowskiego.

Po piąte, system zbierania i przetwarzania zużytych baterii i akumulatorów będzie wspierany przez następujące mechanizmy finansowe: opłatę produktową płaconą przez przedsiębiorców w razie nieosiągnięcia poziomu zbierania zużytych baterii i akumulatorów oraz opłatę depozytową, płaconą przez kupującego akumulator kwasowo-ołowiowy, jeżeli przy jego zakupie nie przekazał zużytego akumulatora. Środki uzyskane z tych opłat i przekazywane przez wprowadzających baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne będą przeznaczane za pośrednictwem urzędów marszałkowskich na rachunek dochodów budżetu państwa, skąd w całości ponownie trafią do zarządów województw. Środki te zostaną przeznaczone przez marszałków województw na wspomaganie kampanii edukacyjnych prowadzonych przez przedsiębiorców w ramach zadania zleconego z zakresu administracji rządowej.

Po szóste, wprowadzono obowiązek znakowania baterii i akumulatorów symbolem selektywnego zbierania, a także umieszczania na bateriach i akumulatorach przenośnych i samochodowych trwałej informacji o ich pojemności. W wypadku gdy baterie i akumulatory zawierają więcej rtęci, kadmu i ołowiu niż określa to ustawa, także powinny być one oznaczone symbolami tych pierwiastków.

Po siódme, uchwalono zakaz wprowadzania do obrotu określonych rodzajów baterii i akumulatorów zawierających rtęć i kadm powyżej dopuszczalnych wartości oraz baterii i akumulatorów, które nie będą spełniać wymagań określonych w niniejszej ustawie. Przy czym w ustawie zawarto wyłączenia analogiczne do wyłączeń zapisanych w dyrektywie unijnej.

Pierwsza senacka poprawka do ustawy modyfikuje zakres danych umieszczanych we wniosku przez przedsiębiorcę ubiegającego się o wpis do rejestru osób prowadzących działalność w zakresie wprowadzania do obrotu baterii i akumulatorów.

Druga zmiana precyzuje wymagania, które należy spełnić, aby podlegać zwolnieniu od opłaty rejestrowej i opłaty rocznej.

Trzecia poprawka określa sposób obliczania wysokości przychodu przez wprowadzającego baterie i akumulatory, koniecznego do ustalenia wykonania obowiązku finansowania publicznych kampanii edukacyjnych, gdy to ustalenie w inny sposób jest niemożliwe.

Przyjmując kolejną zmianę, Izba opowiedziała się za zwolnieniem prowadzącego miejsce odbioru z obowiązku ilościowego i jakościowego ewidencjonowania zużytych baterii i akumulatorów.

Senat uznał ponadto za konieczne uzupełnienie ustawy o zasady przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i akumulatorów kwasowo-ołowiowych, samochodowych i przemysłowych. W opinii senatorów, to konieczne dla stworzenia spójnego i efektywnego systemu gospodarowania odpadami niebezpiecznymi. Poprawka określa, że takie baterie i akumulatory mogą być przetwarzane wyłącznie w zakładzie prowadzącym recykling ołowiu i jego związków oraz tworzyw sztucznych.

Następna uchwalona poprawka wprowadza zmiany w ustawie - Prawo ochrony środowiska. Zmierzają one do uznania wpływów z kar pieniężnych, pobieranych na podstawie ustawy o bateriach i akumulatorach, za przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, określenia sposobu rozdysponowania tych środków oraz terminów przekazywania wpływów z kar na rachunek funduszu przez wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska.

Dwie kolejne poprawki zmieniają przeznaczenie środków zgromadzonych na likwidowanym rachunku bankowym Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, prowadzonego na podstawie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej. Przesuwają też termin likwidacji tego rachunku z 1 stycznia 2010 r. na 1 maja 2010 r.

Izba wprowadziła też zmianę, opóźniającą o 3 miesiące termin wejścia w życie przepisów, na podstawie których do sprzętu z zamontowanymi bateriami lub akumulatorami wprowadzonego do obrotu trzeba dołączać instrukcję o rodzaju zamontowanych baterii i akumulatorów, a także sposobie bezpiecznego ich usuwania, a w wypadku wprowadzania baterii lub akumulatorów do obrotu w Polsce - instrukcji w języku polskim. W opinii senatorów, da to dłuższy czas na przygotowanie się do realizacji tych obowiązków. Po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy wejdą również w życie przepisy określające sankcje z tytułu niewykonania wymienionych obowiązków.

Ustawa o bateriach i akumulatorach wraz z poprawkami senatorów wróci teraz do Sejmu.

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw

Do ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw, uchwalonej przez Sejm na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r., Senat wprowadził 36 poprawek.

Ustawa wprowadza możliwość pełnienia zawodowej służby wojskowej przez żołnierzy posiadających obywatelstwo polskie i obywatelstwo innego kraju. Do tej pory nie było to możliwe. Decyduje również o tym, że realizacja zadań wykonywanych przez siły zbrojne jest oparta na stałej służbie zawodowej i służbie kontraktowej, która może trwać łącznie do dwunastu lat.

Kolejna zmiana polega na decentralizacji decyzji dotyczących wyznaczania na stanowiska służbowe dowódców i odwoływania z nich. Nowelizacja korpusu pozwala na awans poziomy w korpusach podoficerów zawodowych i żołnierzy zawodowych, tworząc cztery klasy kwalifikacyjne.

Nowelizacja wprowadza zasadę - związaną ze zwiększeniem liczby kobiet służących w siłach zbrojnych - że tylko w pierwszym roku urlopu wychowawczego kobieta blokuje etat w jednostce, w której służy. Po roku przechodzi do rezerwy ministra obrony narodowej, w związku z czym kogoś na ten etat będzie można przyjąć.

Zwiększono także katalog uprawnień w zakresie świadczeń stomatologicznych i szczepień ochronnych. Wprowadzono możliwość otrzymywania dodatku motywacyjnego przez żołnierzy i podoficerów zawodowych.

Inne ważne zmiany uchwalone w ustawie sejmowej polegają na tym, że zmieniono przepisy określające kompetencje do powołania do służby wojskowej, określono organy wyznaczające na stanowiska służbowe i zwalniające z nich.

W nowelizacji obniżono także wymagania kwalifikacyjne dla osób ubiegających się o powołanie do zawodowej służby wojskowej. Dotyczy to zarówno szeregowych, podoficerów, jak i oficerów.

Wydłużono możliwość pozostawania przez dwie kadencje w rezerwie kadrowej dla żołnierzy służących w strukturach organizacyjnych międzynarodowych sił wojskowych na podstawie indywidualnego kontraktu.

Jak podkreślił sprawozdawca Komisji Obrony Narodowej senator Andrzej Owczarek, ważne dawno oczekiwane novum to możliwość uznania w siłach zbrojnych stopni uzyskanych w Policji, BOR, PSP i innych służbach mundurowych, co otworzy wojsku możliwość pozyskiwania doświadczonych specjalistów.

Zmieniono także zasady kadencyjności. Do tej pory, oprócz kilku stanowisk, dowódca mógł być tylko jedną kadencję w tej samej jednostce. Obecnie na podstawie rozpatrywanej ustawy przedłużono ten okres do 2 kadencji, czyli do 6 lat.

Do 2015 r. wydłużono okres dochodzenia do zgodności posiadanego stopnia wojskowego z zajmowanym stanowiskiem służbowym w korpusie podoficerów. W tej chwili osiągnięto dopiero 47% zgodności.

Inna ważna zmiana wprowadzona przez Sejm to umożliwienie pełnienia służby wojskowej przez żołnierzy, którzy wskutek wypadku lub choroby powstałej podczas wykonywania zadań związanych ze służbą wojskową doznali trwałego uszczerbku na zdrowiu. Umożliwi to nowa kategoria zdrowotna: zdolny do służby wojskowej z ograniczeniami. Będzie to dotyczyć żołnierzy, którzy już wcześniej doznali takiego uszczerbku i musieli przejść do rezerwy, jeżeli wyrażą chęć powrotu do wojska.

Nowelizacja ma wejść w życie 1 stycznia 2010 r.

Jedna z poprawek do nowelizacji zaproponowanych przez Senat zakłada m.in., że żołnierze zawodowi, którzy wrócili do kraju z misji zagranicznych, mają prawo do bezpłatnego leczenia (rehabilitacji) nie tylko w trakcie turnusów leczniczo-profilaktycznych, na które skieruje ich lekarz, ale również po nich. Większość pozostałych zmian uchwalonych przez Izbę ma charakter redakcyjny, doprecyzowujący, służący zachowaniu spójności terminologicznej i czytelności przepisów, wyeliminowaniu wątpliwości interpretacyjnych.

Wśród uchwalonych zmian znalazła się taka, aby szeregowych zawodowych i podoficerów zawodowych odbywających szkolenie w uczelni wojskowej nie powoływać się do służby kandydackiej. Zdaniem Senatu, brak uzasadnienia, aby żołnierzy takich traktować inaczej niż szeregowych zawodowych pobierających naukę w szkołach podoficerskich. Żołnierzom pełniącym służbę kandydacką, w opinii Izby, powinny przysługiwać takie same uprawnienia w zakresie ochrony zdrowia jak żołnierzom zawodowym.

Kolejna poprawka ma zapewnić równe traktowanie zarówno żołnierzy rezerwy, jak i żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej, mających takie same stopnie wojskowe i powoływanych do zawodowej służby wojskowej. Zdaniem Senatu przyjęcie proponowanego rozwiązania pozwoli również na płynne przejście żołnierzy nadterminowej zasadniczej służby wojskowej do służby zawodowej. Jednocześnie Senat zaproponował wcześniejsze wejście w życie omawianego przepisu, czyli po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Poprawki Senatu rozpatrzy teraz Sejm.

Ustawa o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie przedłożenia rządowego przez Sejm na 37. posiedzeniu, 5 marca 2009 r., ma na celu wprowadzenie dla wojsk specjalnych symboliki przysługującej temu rodzajowi Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Wojska specjalne utworzono jako nowy rodzaj sił zbrojnych na mocy ustawy z 24 maja 2007 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie innych ustaw.

Po wejściu w życie rozpatrywanej nowelizacji znakami wojsk specjalnych staną się: orzeł wojskowy i flaga rodzaju sił zbrojnych, których wzory zawierają stosowne załączniki. Zmieniane przepisy mówią o tym, jak będzie wyglądać orzeł wojsk specjalnych, a jak flaga.

W Sejmie nowelizacja nie budziła żadnych wątpliwości. Została tam przyjęta jednogłośnie, 412 głosami. W Senacie także nie zgłaszano żadnych zastrzeżeń do przyjętych rozwiązań i przyjęto ją jednomyślnie, 84 głosami.

Ustawa o zmianie ustawy o znakach Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej została skierowana do podpisu prezydenta.

 

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o referendum ogólnokrajowym

Senat zaakceptował ustawę o zmianie ustawy o referendum ogólnokrajowym, uchwaloną przez Sejm na 38. posiedzeniu, 19 marca 2009 r. Według nowelizacji, gdyby nie udało się przyjąć ustawy wyrażającej zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej, Sejm będzie mógł ponownie określić tryb ratyfikacji, w tym zdecydować o przeprowadzeniu referendum ogólnokrajowego. Oznacza to, że Sejm zdecyduje, czy w sprawie ratyfikacji danej umowy międzynarodowej odbędzie się referendum, czy też ponownie zostanie to rozstrzygnięte za pomocą ustawy.

Zgodnie z konstytucją, ustawa wyrażająca zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej jest uchwalana większością 2/3 głosów. Taka sama większość jest również wymagana w Senacie. Dotychczas nie było regulacji dotyczących zarządzania referendum ogólnokrajowego w sytuacji, w której Sejm nie zdołał uchwalić ustawy wyrażającej zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przedstawiła wniosek o odrzucenie ustawy, ale głosowało za nim jedynie 40 senatorów, a 48 było przeciw. Izba zaakceptowała natomiast wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek, zgłoszony przez senatora Piotra Zientarskiego (49 głosów za, 38 - przeciw, a 1 osoba wstrzymujący się).

Teraz ustawa o zmianie ustawy o referendum ogólnokrajowym czeka na podpis prezydenta.

Senat zaaprobował ustawę o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy
o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokołu, podpisanego w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku

Umowę o zasadach małego ruchu granicznego podpisali premierzy Polski i Ukrainy Donald Tusk i Julia Tymoszenko w marcu 2008 r. w Kijowie. W grudniu w Warszawie podpisano protokół do umowy po jej zaopiniowaniu przez Komisję Europejską.

Dzięki niej mieszkańcy strefy przygranicznej będą mogli łatwiej przekraczać granicę polsko-ukraińską - na podstawie specjalnych zezwoleń, a nie wiz. Umowy o małym ruchu granicznym oczekują Ukraińcy, którzy po wejściu Polski do strefy Schengen, 21 grudnia 2007 r., stracili prawo do wielorazowych i bezpłatnych wiz. Obecnie płacą 35 euro za wizę uprawniającą do jednokrotnego przekroczenia granicy.

Ustalono również wysokość opłaty za przyjęcie i rozpatrzenie wniosku o wydanie zezwolenia na przekraczanie granic w ramach małego ruchu granicznego na sumę 20 euro. Z wymienionej opłaty zwolnione zostały: osoby niepełnosprawne, emeryci i renciści, dzieci do osiemnastego roku życia. Wydane zezwolenia będą zawierały: fotografię posiadacza zezwolenia; nazwę w języku polskim i ukraińskim; serię i numer zezwolenia; imiona, nazwiska; datę urodzenia; płeć posiadacza zezwolenia; obywatelstwo; miejsce stałego zamieszkania posiadacza zezwolenia; nazwę organu wydającego; datę wydania oraz okres ważności zezwolenia; serię i numer ważnego dokumentu podróży, na podstawie którego wydano zezwolenie; strefę przygraniczną, w której posiadacz zezwolenia jest uprawniony do pobytu i przemieszczania się; zapis, że posiadacz zezwolenia nie jest uprawniony do przemieszczania się poza strefą przygraniczną oraz że każde naruszenie zasad małego ruchu granicznego będzie podlegało określonym sankcjom.

Osoby korzystające z umowy o małym ruchu granicznym powinny posiadać dokument potwierdzający zawarcie umowy ubezpieczenia zdrowotnego. Tego typu ubezpieczenie ma zagwarantować placówce opieki medycznej zwrot ewentualnych poniesionych kosztów. Czas trwania polisy nie może być krótszy niż czternaście dni, a suma gwarancyjna powinna być wysokości minimum 20 tys. euro.

Przekroczenie granicy w ramach małego ruchu granicznego ma następować po przedstawieniu ważnego zezwolenia, przy czym osoba przekraczająca granicę nie może się znajdować w wykazie tych, którym odmówiono zgody na wjazd do Polski, nie może być uważana za osobę stanowiącą zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych państw umawiających się stron.

W wyniku głosowania senatorowie jednomyślnie, 87 głosami, opowiedzieli się za przyjęciem rozpatrywanej ustawy bez poprawek. Teraz musi ją podpisać prezydent.

Senat odesłał do komisji projekt ustawy o zmianie ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji

Projektowana ustawa wykonuje obowiązek dostosowania systemu prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego. Zmierza do usunięcia niezgodności z konstytucją art. 4 ust. 1, 3 i 5 ustawy o informowaniu pracowników i przeprowadzaniu z nimi konsultacji w zakresie, w jakim przepisy te określają tryb wyboru i odwołania rady pracowników w zależności od przynależności pracowników do reprezentatywnej organizacji związkowej.

Komisja Ustawodawcza, Komisja Gospodarki Narodowej oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wprowadziły poprawki do projektu ustawy i przygotowały jednolity tekst projektu ustawy wraz z projektem uchwały w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu.

W trakcie dyskusji na posiedzeniu Izby wicemarszałek Zbigniew Romaszewski i senator Mieczysław Augustyn zgłosili wnioski o charakterze legislacyjnym. W związku z tym Senat skierował projekt ustawy do Komisji Ustawodawczej, Komisji Gospodarki Narodowej oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej.

Uchwała Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie uczczenia pamięci Polaków ratujących Żydów w czasie II wojny światowej

Projekt tej uchwały okolicznościowej został wniesiony przez grupę senatorów. Po zakończeniu prac komisji i przedstawieniu sprawozdania pojawiły się wątpliwości co do pewnych sformułowań. W związku z tym marszałek Bogdan Borusewicz skierował sprawozdanie do Komisji Ustawodawczej w celu przygotowania jego poprawionej wersji.

Po uchwaleniu poprawek do projektu senatorowie 70 głosami, przy 12 wstrzymujących się, podjęli uchwałę następującej treści:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej, przypominając przypadającą w tym roku sześćdziesiątą piątą rocznicę śmierci Józefa i Wiktorii Ulmów z Markowej na Podkarpaciu, którzy za ukrywanie ośmiu obywateli polskich narodowości żydowskiej z rodzin Szallów i Goldmanów zginęli wraz z nimi i siedmiorgiem dzieci, w tym jednym nienarodzonym, w dniu 24 marca 1944 roku z rąk niemieckiej żandarmerii, pragnie uczcić wszystkich Polaków ratujących Żydów w czasie II wojny światowej.

Poświęcenie rodziny Ulmów, którzy - jak napisano na pomniku w Markowej - «ratując życie innych, złożyli w ofierze własne», winno być zaliczone do tego nurtu w tradycji narodu polskiego, który zasługuje na naszą pamięć i szczególną wdzięczność.

W Polsce uratowano ok. 60 tysięcy bliźnich, którzy byli naszymi rodakami, chociaż różnili się od nas wiarą, językiem, obyczajami czy szczególnym przywiązaniem do tradycji przodków. «Żaden naród» - jak powiedział Arnold Mostowicz - «nie złożył na ołtarzu pomocy Żydom takiej hekatomby ofiar jak Polacy, bowiem w wielu krajach okupowanych pomoc ta nie niosła ze sobą takiego ryzyka».

Ratujący, a było ich kilkaset tysięcy, wywodzili się z różnych środowisk społecznych, ich świadomość kształtowały odmienne, niekiedy skrajnie przeciwstawne, poglądy polityczne, kierowali się różnymi motywami ratowania. Ich poświęcenie nierzadko narażało ich na śmiertelne niebezpieczeństwo wynikające z niegodziwych postaw i działań tych nielicznych, którzy utracili zdolność honorową.

Wielu oddanych sprawie ratowania bliźnich z Narodu Żydowskiego nie chciało w swojej skromności zaszczytów, pochwał czy ludzkiej lub oficjalnej wdzięczności: «(...) pragnę» - mówiła Irena Sendlerowa - «jak najmocniej podkreślić, że nie my ratujący jesteśmy jakimiś bohaterami - te słowa nawet bardzo mnie drażnią. Odwrotnie - ciągle mam wyrzuty sumienia, że tak mało zrobiłam».

Wielu z nich - tak jak Ulmowie z Markowej - uczyniło «wystarczająco dużo».

Wykazali, że człowieczeństwo jest ważniejsze niż życie. «Cześć oddawana» (...)" - mówił Jan Paweł II w Yad Vashem - «Sprawiedliwym Wśród Narodów za bohaterskie działania w obronie Żydów, czasami aż do oddania własnego życia, jest uznaniem, iż nawet w najciemniejszej godzinie nie gaśnie wszelkie światło». Winni Oni znaleźć miejsce nie tylko w naszej polskiej zbiorowej świadomości i pamięci.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do społeczeństwa i instytucji państwa polskiego o uznanie czynów rodziny Ulmów, Ireny Gut, Ireny Sendler, Henryka Sławika i wielu innych Sprawiedliwych za zasługujące na szczególną pamięć i miejsce w świadomości Polaków".

Uchwała Senatu w sprawie uczczenia rocznicy śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II

Projekt tej uchwały okolicznościowej, wniesiony przez grupę senatorów, w imieniu Komisji Ustawodawczej przedstawił senator Piotr Zientarski. Senatorowie 84 głosami zdecydowali o podjęciu uchwały następującej treści:

"Kolejna rocznica śmierci Ojca Świętego Jana Pawła II przywołująca w pamięci świadectwo Jego życia skłania do zastanowienia nad moralnym wymiarem działań ustawodawczych i politycznych, co umyka w prozie dnia codziennego. Jako Senatorowie Rzeczypospolitej będziemy dokładać starań, by wszystko, co czynimy w naszej pracy, odpowiadało wskazaniom moralnym, które były troską całego nauczania Jana Pawła II".

Pozostałe prace Izby podczas posiedzenia:

 

  • przyjęto bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o nasiennictwie, nowelizacja czeka teraz na podpis prezydenta;
  • przyjęto bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, nowelizacja czeka teraz na podpis prezydenta;
  • przyjęto bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, nowelizacja czeka teraz na podpis prezydenta;
  • przyjęto ustawę o nadaniu Akademii Medycznej w Gdańsku nazwy "Gdański Uniwersytet Medyczny", ustawa czeka teraz na podpis prezydenta;
  • odbyło się drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o związkach zawodowych, podczas debaty zgłoszono wnioski o charakterze legislacyjnym i Senat odesłał go do komisji;
  • wprowadzono zmiany w składzie komisji senackich;
  • wybrano senatora Zbigniewa Szaleńca na przewodniczącego Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich.

Po wyczerpaniu porządku 30. posiedzenia Izby oświadczenia złożyli senatorowie: Tadeusz Skorupa, Ryszard Bender, Stanisław Kogut, Zbigniew Cichoń, Norbert Krajczy, Ryszard Knosala, Grażyna Sztark, Maciej Grubski, Jan Olech, Maciej Klima, Władysław Ortyl, Piotr Kaleta, Marek Konopka, Andrzej Grzyb, Stanisław Jurcewicz, Janusz Rachoń, Waldemar Kraska, Jan Dobrzyński, Barbara Borys-Damięcka, Henryk Górski, Władysław Dajczak, Tadeusz Skorupa, Antoni Motyczka, Stanisław Bisztyga, Grzegorz Banaś, Władysław Sidorowicz, Eryk Smulewicz, Witold Idczak, Piotr Głowski, Tadeusz Gruszka, Zbigniew Meres, Ryszard Górecki, Andrzej Person, Przemysław Błaszczyk,Janina Fetlińska, Andrzej Szewiński, Grzegorz Wojciechowski, Grzegorz Czelej, Andrzej Owczarek.