Narzędzia:

Zapowiedzi

17 i 18 lutego 2009 r.

17 lutego 2009

W dniach 17 i 18 lutego 2009 r. odbyło się 27. posiedzenie Senatu RP. Obradom przewodniczyli marszałek Bogdan Borusewicz oraz wicemarszałkowie - Krystyna Bochenek, Zbigniew Romaszewski i Marek Ziółkowski.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego

17 lutego 2009 r. Senat podjął decyzję o niewprowadzaniu poprawek do sejmowej nowelizacji kodeksu postępowania karnego. Za przyjęciem ustawy w głosowaniu opowiedziało się 47 senatorów, 25 głosowało przeciw, a jeden wstrzymał się od głosu.

Zgodnie z nowelizacją popartą przez Izbę prokurator będzie mógł zarządzić zatrzymanie podejrzanego w razie uzasadnionej obawy, że nie stawi się on na wezwanie, albo wobec potrzeby niezwłocznego zastosowania takiego środka.

Ustawa dostosowuje prawo do ubiegłorocznego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który orzekł, że przepisy o prokuratorskim nakazie zatrzymania są niekonstytucyjne, ponieważ nie określają żadnych przesłanek, jakie muszą być przy takim zatrzymaniu spełnione.

Zmieniając zakwestionowane przepisy, przyjęto, że prokurator będzie mógł zarządzić zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie podejrzanego, jeśli "zachodzi uzasadniona obawa, że nie stawi się on na wezwanie w celu przeprowadzenia czynności procesowej, albo jeżeli zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego". Wtedy można też zarządzić przeszukanie.

Nowela zakłada też, że jeśli okres tymczasowego aresztowania zbiegnie się z wykonywaną karą pozbawienia wolności w innej sprawie, do maksymalnego dwuletniego okresu stosowania tymczasowego aresztu zaliczany będzie czas tej kary.

Potrzeba znowelizowania kodeksu postępowania karnego była pilna, ponieważ na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotychczasowe przepisy wygasają 20 lutego 2009 r. i po tym terminie prokuratorzy straciliby podstawę prawną do zatrzymywania podejrzanych.

Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym

Senat zdecydował o wprowadzeniu 12 poprawek do nowelizacji ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, uchwalonej przez Sejm na 34. posiedzeniu, 23 stycznia 2009 r., na podstawie projektów rządowego i senackiego. Powinna ona m.in. ułatwić prowadzenie postępowań naprawczych przez przedsiębiorców, których zadłużenie ma przejściowy charakter.

Komisja Gospodarki Narodowej proponowała  wprowadzenie 11 poprawek legislacyjno-doprecyzowujących. Komisje: Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Ustawodawcza jednogłośnie proponowały przyjęcie ustawy z 12 zmianami; dodana przez nie poprawka również miała charakter redakcyjny. Poparcie dla wszystkich sugerowanych zmian wyraził podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniew Wrona.

Senat opowiedział się m.in. za wprowadzeniem poprawki, dzięki której przedsiębiorcy po ogłoszeniu upadłości zyskają szansę na układ z wierzycielami, będą mogli sami zarządzać majątkiem upadłej firmy. W takiej sytuacji znajdą się przede wszystkim firmy, które mają niewielkie długi. Jeżeli firma zadłużyła się u wielu wierzycieli, zostaną oni podzieleni na grupy, a wówczas układy będą zawierane z każdą z nich z osobna. Podziału na grupy dokona przedsiębiorca, który ogłosił upadłość.

Nowelizacja ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze przewiduje, że po wejściu w życie zmian jedynie wierzytelności pracowników, np. dotyczące zaległych wynagrodzeń, będą uwzględniane w postępowaniu upadłościowym z urzędu, czyli bez zgłoszenia przez zainteresowanego. Dotąd lista takich wierzytelności była znacznie obszerniejsza.

Nowelizacja pociągnęła za sobą zmiany odpowiednich przepisów w dwóch innych ustawach: o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym. Poprawki Senatu jednoznacznie wskazują, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są wpisywane do rejestru działalności gospodarczej, a nie do Krajowego Rejestru Sądowego. Zapis ten przyjęto w celu doprecyzowania przepisów, dotychczas budziło to bowiem wątpliwości.

Senatorowie jednomyślnie, 90  głosami, opowiedzieli się za uchwaleniem poprawek do nowelizacji. Taką samą liczbą głosów zdecydowano o podjęciu uchwały w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Nowelizacja wróci teraz do Sejmu.

Ustawa o zmianie ustawy o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina - przyjęta bez poprawek

Podczas debaty w Senacie nie zgłoszono poprawek do nowelizacji ustawy o wyrobach winiarskich i rynku wina. Nowelizacja uchwalona na podstawie projektu rządowego przez Sejm na 34. posiedzeniu, 23 stycznia 2009 r., przewiduje m.in. zniesienie limitu produkcji wina gronowego.

Sprawozdawca Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Przemysław Błaszczyk w jej imieniu zaproponował przyjęcie ustawy bez poprawek.

Nowe przepisy rozszerzają liczbę odmian winorośli, z których będzie można produkować wino gronowe. Wino będzie można wytwarzać ze wszystkich odmian winorośli zakwalifikowanych do wyrobu tego gatunku w Unii Europejskiej.

Dotychczas w Polsce można było wyprodukować najwyżej 25 tys. hektolitrów wina, co oznacza, że można było uprawiać na ten cel winorośl na powierzchni około 250 ha.

Według ustawy, producent wina będzie mógł je wzbogacać poprzez dodanie cukru do winogron, moszczu i wina gronowego. Projektowane regulacje zakładają, że w razie wyjątkowo niekorzystnej pogody podczas dojrzewania owoców minister rolnictwa będzie mógł wystąpić do Komisji Europejskiej o zwiększenie dozwolonego poziomu dodawanego cukru.

Producenci wytwarzający wyroby winiarskie w ilości większej niż 1000 hektolitrów będą musieli prowadzić tzw. skład podatkowy. Z obowiązku posiadania składu zwolnione zostaną natomiast podmioty wyrabiające wino gronowe z upraw własnych w ilości mniejszej niż 1000 hektolitrów. Przedsiębiorcy, którzy będą wprowadzali wino do sprzedaży, muszą być zarejestrowani w Agencji Rynku Rolnego.

Nowela wprowadza sankcje karne m.in. za wyrób wina gronowego w miejscu innym niż wskazane w zgłoszeniu złożonym do agencji.

Kontrolowaniem upraw winorośli i produkcji win zajmie się Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin, która będzie przekazywała stosowne informacje ministrowi rolnictwa.

Zmienione zostały też przepisy o akcyzie, tak by podmioty, które będą się zajmowały produkcją wina, mogły płacić akcyzę w formie zaliczkowej. Nowelizacja ma na celu dostosowanie polskiego prawa do przepisów unijnych. Ustawa ma wejść w życie w 14 dni od jej ogłoszenia.

Za przyjęciem ustawy bez poprawek głosowało 88 senatorów, 1 - przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Teraz nowelizacja ustawy o wyrobach winiarskich i rynku wina zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Senat jednomyślnie, 91 głosami, podjął uchwałę w sprawie przyjęcia bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Nowelizacja zakłada wprowadzenie stałej w ciągu roku minimalnej deklarowanej podstawy składek na ubezpieczenie zdrowotne dla przedsiębiorców. Podstawa wymiaru składki będzie określona na podstawie wysokości przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego (włącznie z wypłatami z zysku), ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Zmiana ta ma ułatwić osobom prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą i współpracującym z nimi rozliczanie składek na ubezpieczenie zdrowotne. Obecnie obowiązujące przepisy ustalają minimalną deklarowaną podstawę naliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność gospodarczą jako 75% przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w poprzednim kwartale, ogłaszanego w komunikacie prezesa GUS.

Wejście nowelizacji w życie ma uprościć tryb naliczania, ponieważ nie będzie trzeba co kwartał sprawdzać wysokości przeciętnego wynagrodzenia. Dzięki temu łatwiej będzie prognozować koszty działania przedsiębiorstwa w ciągu roku.

Uproszczona zostanie również praca Zakładu Ubezpieczeń Społecznych poprzez zmniejszenie liczby potencjalnych błędów w przekazywanych mu dokumentach, wynikających ze zmian podstawy naliczania składek.

Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.

Stanowisko Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Radzie Ministrów oraz niektórych innych ustaw

Senat podjął uchwałę o przyjęciu bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o Radzie Ministrów oraz niektórych innych ustaw. Na 90 obecnych senatorów 61 głosowało za, a 29 wstrzymało się od głosu.

Zasadniczym celem nowelizacji ustawy z 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów jest ustanowienie obowiązku opracowywania przez Rządowe Centrum Legislacji (RCL) rządowych projektów ustaw. Będzie ono realizowało ten obowiązek na podstawie założeń projektu ustawy, sporządzanego przez właściwy organ - członka Rady Ministrów lub prezesa Rady Ministrów. W myśl uzasadnienia projektu opracowywanie rządowych projektów ustaw przez jeden podmiot powinno sprzyjać ujednoliceniu stosowanych środków techniki prawodawczej, a tym samym zapewnić legislacyjną poprawność i spójność projektów ustaw wnoszonych do Sejmu przez Radę Ministrów. Przyjęte rozwiązania zmierzają również do zapewnienia transparentności rządowego postępowania ustawodawczego. Mają też przeciwdziałać inflacji prawa.

Nowymi zadaniami Rządowego Centrum Legislacji będzie również "analizowanie orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich i Sądu Pierwszej Instancji w szczególności w zakresie wpływu na polski system prawa" oraz udostępnianie dzienników urzędowych na zasadach i w trybie określonym w odrębnych przepisach.

Ustawa o zmianie ustawy o Radzie Ministrów oraz niektórych innych ustaw zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - przyjęta bez poprawek

Za przyjęciem bez poprawek nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych głosowało 90 senatorów, jeden wstrzymał się od głosu.

Ustawa, stanowiąca realizację wyroku Trybunału Konstytucyjnego, została uchwalona przez Sejm z przedłożenia senackiego na 34. posiedzeniu, 23 stycznia 2009 r. Zasadnicza wprowadzona zmiana polega na tym, że jeżeli sąd orzeknie, iż ZUS ze swojej winy spóźni się z wydaniem decyzji o przyznaniu emerytury lub renty, czy też określeniem jej wysokości, to będzie musiał zapłacić zainteresowanemu odsetki.

Na wydanie decyzji w sprawie przyznania emerytury lub renty oraz na ustalenie ich wysokości ZUS ma 30 dni. Dotychczas nie było jednak jasne, od kiedy zaczyna płynąć ten termin. Nowelizacja precyzuje, że to dzień, w którym odpowiedni organ ZUS uzyskał informację, iż dana osoba ma prawo do renty bądź emerytury.

Zmieniany artykuł ustawy mówi o wyjaśnieniu "ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji". Może nią być wydanie wyroku sądowego albo orzeczenie organu odwoławczego ZUS w sprawie wysokości emerytury lub renty, ustalające, że wnioskodawca w ogóle ma prawo do emerytury lub renty.

Nowelizacja ma wejść w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia.

Teraz zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat przyjął bez poprawek ustawę o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw

Senat nie wprowadził żadnych zmian do nowelizacji "zamrażającej" - na poziomie z końca 2008 r. - pensje dla osób zajmujących kierownicze stanowiska w państwie. Przyjęcie nowelizacji bez poprawek poparło 90 senatorów, żaden nie był przeciw, 2 wstrzymało się od głosu.

Rozpatrywana ustawa, uchwalona przez Sejm na 35. posiedzeniu, 13 lutego 2009 r., przewiduje, że pensje na poziomie z końca 2008 r. otrzymywać mają od 1 marca 2009 r. m.in. prezydent, premier, ministrowie, marszałkowie i wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, prezesi: Najwyższej Izby Kontroli, Trybunału Konstytucyjnego, Narodowego Banku Polskiego.

Zgodnie z nowelą, kwota bazowa wynagrodzenia prezydenta i osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe za okres od 1 marca do 31 grudnia 2009 r. będzie ustalana na poziomie z grudnia 2008 r.

Zmiany zakładają także, że w 2009 r. osobom na kierowniczych stanowiskach państwowych nie będą wypłacane nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej, przyznawane - zgodnie z ustawą o pracownikach urzędów państwowych - w wysokości 3% planowanych wynagrodzeń.

Przyjęte zmiany mają przynieść budżetowi państwa 5,4 mln zł oszczędności. Według pierwotnej propozycji rządowej, która dotyczyła tylko "zamrożenia" pensji, oszczędności miały wynieść 4,4 mln zł. Po przyjęciu w Sejmie propozycji klubu Lewicy, dotyczącej wstrzymania w 2009 r. nagród dla osób na kierowniczych stanowiskach państwowych, spodziewane oszczędności mają być jednak większe o 1 mln zł.

W trakcie senackiej debaty zastanawiano się, czy termin 1 marca 2009 r., w którym powinna wejść w życie ta ustawa, jest realny. Po dyskusji i po analizach uznano jednak, że ustawa dotyczy ograniczonego kręgu osób, w związku z tym nie powinno być problemu z tym, aby szybko weszła w życie.

Teraz nowelizacja ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Senat postanowił o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego

Rozpatrywany projekt to inicjatywa senackiej Komisji Ustawodawczej, spowodowana koniecznością wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 16 czerwca 2008 r., który wszedł w życie 26 czerwca 2008 r. Przedmiotem tego wyroku była treść art. 117 §1 kodeksu postępowania cywilnego, zakwestionowanego przez Trybunał Konstytucyjny jako niezgodny z konstytucją. Chodzi o zapis, że strona, która może wystąpić z wnioskiem o ustanowienie dla niej adwokata lub radcy prawnego, ma być zwolniona przez sąd z kosztów sądowych w całości lub części. W polskim systemie postępowania cywilnego kwestia zgłoszenia przez stronę wniosku o ustanowienie dla niej adwokata lub radcy prawnego jest uzależniona od tego, czy została uprzednio zwolniona z kosztów sądowych w całości lub części.

Trybunał uznał, że takie powiązanie zwolnienia z kosztów sądowych z możliwością złożenia przez stronę wniosku o ustanowienie dla niej adwokata lub radcy prawnego w postępowaniu cywilnym jest sprzeczne z konstytucją - zapisanym w niej prawem obywatela Polski do sądu, a w tym kontekście ukształtowania odpowiednio procedury, a także zapewnienia możliwości dochodzenia swoich praw przed sądem. Trybunał stwierdził między innymi, że w związku z przepisami konstytucyjnymi powinny to być dwie odrębne instytucje.

Biorąc pod uwagę te argumenty i ten stan prawny, zajmujące się projektem komisje: Ustawodawcza oraz Praw Człowieka, Praworządności i Petycji wyszły z założenia, że obecne brzmienie art. 117 kodeksu postępowania cywilnego należy poprawić. Uregulowania wymagało uznanie, czy strona, będąca osobą fizyczną, prawną lub inną jednostką organizacyjną, która ma zdolność sądową, ma prawo do występowania z wnioskiem o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego w postępowaniu cywilnym niezależnie od wcześniejszego jej zwolnienia z kosztów sądowych. W tym przepisie występowało zróżnicowanie podmiotów, które były zwolnione z kosztów postępowania na skutek swego wniosku.

Senackie zmiany legislacyjne nie tylko wykreśliły z §1 art. 117 słowa zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny, ale również zlikwidowały zróżnicowanie przesłanek przyznawania z urzędu adwokata lub radcy prawnego. Chodzi o to, żeby nie zależało to od tego, czy strona jest zwolniona z kosztów sądowych na swój wniosek, czy na mocy ustawy. W przedłożeniu senackim zmieniono też §4 obecnie obowiązującego art. 117, uchylono §6 i §7, gdyż odnosiły się do kwestii związanych ze stroną zwolnioną z kosztów sądowych na mocy ustawy.

Dzięki temu strona będzie mogła na piśmie lub ustnie, do protokołu, zgłaszać taki wniosek i w oświadczeniu, które będzie przedkładała, określi dane o swoim stanie rodzinnym, majątkowym, dochodowym, o źródłach utrzymania. Powinna także wykazać, że bez uszczerbku dla utrzymania jej i jej rodziny strona nie może ponieść kosztów wynagrodzenia adwokata lub radcy prawnego, tak jak w obecnych przepisach odnosi się to do stron zwolnionych ustawowo z kosztów sądowych. Ta okoliczność będzie badana przez sąd. Jeżeli uzna on, że takie oświadczenie jest adekwatne do stanu majątkowego i rodzinnego strony, a udział adwokata lub radcy prawnego jako reprezentanta wnoszącego - konieczny, określi swoje stanowisko, uznając taki wniosek za zasadny, i będzie ustanawiał adwokata lub radcę.

Senat po przeprowadzeniu drugiego czytania projektu ustawy skierował go do Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, które wniosły o przyjęcie projektu ustawy wraz z poprawką charakterze porządkowym.

Następnie Izba 89 głosami za, przy 4 przeciw, przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego i podjęła uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy.

Postanowiono, że podczas dalszych prac nad tym projektem Senat będzie reprezentował senator Bohdan Paszkowski.

Senat wniósł do Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego

Nowelizacja była inicjatywą Komisji Ustawodawczej, a po opracowaniu przez komisje: Ustawodawczą oraz Praw Człowieka, Praworządności i Petycji stała się ich wspólnym przedłożeniem na posiedzenie Senatu.

Nowelizacja dotyczy wykonania wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który wyrokiem z  3 czerwca 2008 r. orzekł o niezgodności z konstytucją art. 156 §5 ustawy - Kodeks postępowania karnego w zakresie, w jakim umożliwia arbitralne wyłączenie jawności tych materiałów postępowania przygotowawczego, które uzasadniają wniosek prokuratora w sprawie tymczasowego aresztowania.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że obowiązujące rozwiązanie jest nieadekwatne do przepisów konstytucyjnych, stanowiących prawo do obrony, idzie zbyt daleko. W związku z tym wydał orzeczenie, mówiące o tym, że fakt, iż prokurator decyduje, czy takie akta udostępniać, jeśli chodzi o skierowany przez prokuratora wniosek o tymczasowe aresztowanie, jest niekonstytucyjny.

Został więc przedłożony projekt ustawy, który określa, że podejrzanemu lub jego obrońcy udostępnia się akta sprawy w części zawierającej dowody wskazane we wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Ta część akt, która dotyczy uzasadnienia wniosku o zastosowanie tymczasowego aresztowania, będzie udostępniana obrońcom, pełnomocnikowi, przedstawicielom ustawowym osoby podejrzanej.

W wyniku głosowania (57 senatorów za, 35 - przeciw) Senat przyjął projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego i podjął uchwałę w sprawie wniesienia do Sejmu tego projektu ustawy. Do reprezentowania stanowiska Izby podczas dalszych prac nad tym projektem upoważniono senatora Bohdana Paszkowskiego.

Uchwała Senatu w sprawie uczczenia pamięci Lecha Bądkowskiego

Projekt uchwały okolicznościowej został wniesiony przez grupę senatorów. Na posiedzeniu plenarnym przedstawił go senator Leon Kieres. Przypominał też sylwetkę Lecha Bądkowskiego.

L. Bądkowski urodził się 24 stycznia 1920 r. w Toruniu. Studiował prawo, służbę wojskową odbył jako elew w Szkole Podchorążych w Brodnicy. Uczestniczył w kampanii wrześniowej w 1939, dowodził plutonem piechoty i m.in. walczył w bitwie nad Bzurą, którą potem opisał w książce "Żołnierze znad Bzury".

W 1940 r. przedostał się do Francji, a potem Anglii i zaciągnął do Polskiej Marynarki Wojennej. Walczył w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich pod Narwikiem, gdzie wykazał się męstwem, za co generał Władysław Sikorski odznaczył go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Potem służył w 1 kompanii 1 Polskiej Brygady Strzelców, w jednostce spadochroniarzy w Szkocji, odbył przeszkolenie dla cichociemnych i miał zostać zrzucony na teren okupowany, do czego ostatecznie nie doszło.

W 1946 r. L. Bądkowski wrócił do Polski i zamieszkał w Gdańsku. Ukończył Wyższe Studium Administracyjno-Gospodarcze przy Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Gdyni, a także prawo na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1952 r. pisywał w "Dzienniku Bałtyckim" i "Rybaku Morskim", z powodu wojennej przeszłości nie budził jednak zaufania ówczesnych władz i został odsunięty od pracy w prasie codziennej. Na początku 1952 r. ukazała się jego pierwsza powieść "Kuter na strądzie".

W 1956 r. L. Bądkowski współtworzył Zrzeszenie Kaszubskie (późniejsze Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie) i jego program ideowy, mimo że nie był Kaszubem i nie mówił po kaszubsku. Swoje najpopularniejsze książki "Wesoło w tropikach" i "Bitwa trwa" opublikował w połowie lat sześćdziesiątych. Wtedy zaczął też ponownie pisywać do prasy codziennej, m.in. do "Głosu Wybrzeża" i "Pomeranii". Powoli narastał w nim sprzeciw wobec systemu rządów w PRL, i w 1968 r. ogłosił - wraz z dwoma pisarzami Wybrzeża Różą Ostrowską i Franciszkiem Fenikowskim - protest wobec wydarzeń marcowych.

W połowie lat siedemdziesiątych L. Bądkowski zaplanował sześcioczęściowy cykl powieści o początkach państwowości na Pomorzu, z którego ukończył tylko dwa tomy: "Młody książę" i "Chmury". Pod koniec lat siedemdziesiątych włączył się w działalność opozycyjną środowiska gdańskiego. W sierpniu 1980 r. jako przedstawiciel literatów Wybrzeża L. Bądkowski poparł strajkujących stoczniowców. Od 21 sierpnia 1980 r. był członkiem prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, jego rzecznikiem prasowym, a także członkiem grupy negocjującej Porozumienia Gdańskie, w której odpowiadał za postanowienia w sprawie wolności słowa w Polsce.

17 sierpnia 1981 r. L. Bądkowski otrzymał pełnomocnictwo Lecha Wałęsy do utworzenia i wydawania tygodnika "Samorządność", zdążył jednak wydać zaledwie 3 numery. Tygodnik zawieszono w stanie wojennym. Po 13 grudnia L. Bądkowski publikował w pismach "Bratniak" i "Własne Zdanie". Skupiał wtedy wokół siebie młodych działaczy regionalnych i solidarnościowych.

Od końca lat siedemdziesiątych chorował na raka. Zmarł 24 lutego 1984 r. w Gdańsku. Został pochowany na Srebrzysku, w Gdańsku. Jego pogrzeb, w którym uczestniczyli m.in. Zbigniew Herbert, Bronisław Geremek, Donald Tusk i około 5000 mieszkańców Pomorza, stał się manifestacją opozycji przeciw rządowi.

Prezydent Lech Kaczyński pośmiertnie odznaczył L. Bądkowskiego Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Senat jednomyślnie, 80 głosami, podjął uchwałę, w której uczcił pamięć L. Bądkowskiego:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej w 25. rocznicę śmierci Lecha Bądkowskiego, wobec jego wielkich zasług dla odrodzenia suwerennego państwa polskiego, wdzięczny za jego świadectwo niezłomnego patriotyzmu i zaangażowania obywatelskiego, przypominając jego bohaterską postawę w bitwie pod Narwikiem, pomny jego szczególnego zaangażowania i zasług w rozwoju kaszubsko-pomorskiej myśli społecznej i politycznej, krzewionej zwłaszcza przez Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, doceniając jego starania o wyzwolenie dla dobra Polski potencjału drzemiącego we wspólnotach regionalnych, pragnąc utrwalić pamięć o odważnym pisarzu i dziennikarzu, któremu szczególnie bliska była tematyka morska i pomorska, podkreślając jego szczególną rolę, jako członka prezydium i rzecznika prasowego Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej oraz sygnatariusza Porozumień Sierpniowych, w powstaniu NSZZ «Solidarność», przypominając, że jego pogrzeb w atmosferze stanu wojennego stał się manifestacją opozycji antykomunistycznej, składa hołd wybitnemu Pomorzaninowi, pisarzowi, żołnierzowi, obywatelowi, rzecznikowi samorządnej Rzeczypospolitej".

Senat zaaprobował ustawę o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, ustawy o referendum ogólnokrajowym oraz ustawy - Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego

Nowelizacja ordynacji wyborczej do Parlamentu Europejskiego, prezydenckiej ordynacji wyborczej oraz ustawy o referendum ogólnokrajowym była poselskim projektem ustawy, Sejm uchwalił ją na 35. posiedzeniu, 12 lutego 2009 r. Zgodnie z nowymi przepisami, wyborcy w czerwcowych wyborach do Parlamentu Europejskiego będą mogli głosować zarówno w sobotę, jak i niedzielę, od 8.00 do 20.00. Ustawa daje także możliwość głosowania w eurowyborach poprzez pełnomocnika osobom niepełnosprawnym oraz mającym 75 i więcej lat. Nowelizacja zmniejsza też - w związku z przystąpieniem do UE Rumunii i Bułgarii - liczbę polskich europosłów z 54 do 50.

Senat poparł zmiany w prawie wyborczym, m.in. dwudniowe głosowanie w wyborach do Parlamentu Europejskiego oraz głosowanie przez pełnomocnika. Izba nie wprowadziła do nowelizacji żadnych poprawek, choć ich propozycje zgłosili senatorowie: Zbigniew Cichoń, Tadeusz Gruszka i Piotr Ł.J. Andrzejewski. Ten ostatni przedstawił też wniosek o odrzucenie ustawy w całości, nie zaaprobowany jednak przez Izbę (36 senatorów głosowało za, 55 - przeciw).

Akceptacji senatorów nie zyskała też m.in. poprawka rekomendowana przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, która zakładała, że zmiany w prawie wyborczym wejdą w życie dopiero pół roku po ich ogłoszeniu. Gdyby została ona przyjęta, zarówno dwudniowe głosowanie, jak i głosowania przez pełnomocnika nie obowiązywałyby w czerwcowych wyborach do PE, a dopiero w kolejnych.

Jak argumentował podczas debaty senator Z. Cichoń, z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wynika, iż istotne zmiany w prawie wyborczym muszą być uchwalone minimum pół roku przed wyborami, a tyle właśnie czasu zostało do głosowania w wyborach do PE. "Sześciomiesięczne vacatio legis ma zagwarantować wyborcom odpowiednio wczesne zapoznanie się z przepisami, według których będą głosować" - powiedział senator.

Z kolei sprawozdawca Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji senator Stanisław Jurcewicz, powołując się na to samo orzeczenie, przekonywał, że nowelizacja ordynacji nie zostanie zakwestionowana. "Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy zasadniczych czynników mających wpływ na wynik wyborów, a nowelizacja wprowadza jedynie czynniki techniczne, których termin wprowadzenia w orzeczeniu nie jest jednoznacznie określony" - stwierdził.

Senatorowie nie poparli też innej poprawki, zgłoszonej przez senatora T. Gruszkę, która przewidywała zniesienie udzielania pełnomocnictw ze względu na koszty, jakie z tego tytułu muszą ponieść samorządy lokalne.

Za przyjęciem bez poprawek nowelizacji ordynacji wyborczej do Parlamentu Europejskiego, prezydenckiej ordynacji wyborczej oraz ustawy o referendum ogólnokrajowym głosowało 53 senatorów, 35 było przeciw, 1 wstrzymał się od głosu.

Zgodnie z uchwalonymi przepisami pełnomocnikiem osoby niepełnosprawnej lub mającej powyżej 75 lat może zostać ktoś, kto jest wpisany do rejestru wyborców w tej samej gminie, co osoba, która udziela pełnomocnictwa, lub posiada zaświadczenie o prawie do głosowania. Pełnomocnictwa wydawane będą przez wójtów, burmistrzów (prezydentów miast) lub innych upoważnionych pracowników urzędu gminy.

Ustawa przewiduje też zmiany w ordynacji prezydenckiej, zakładające m.in. likwidację możliwości pozyskiwania środków na kampanię ze zbiórek publicznych. Chodzi o tzw. cegiełki, które utrudniają rozliczenie komitetów z zebranych środków.

Inną zmianą jest zakaz pozyskiwania środków na kampanię od firm, a także zniesienie możliwości pozyskiwania przez komitet wyborczy wartości niepieniężnych, np. różnego rodzaju usług, z wyjątkiem rozpowszechniania plakatów, ulotek i innych materiałów wyborczych przez osoby fizyczne.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

Pozostałe prace Senatu

 

  • rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej - ustawa przyjęta bez poprawek, czeka na podpis prezydenta;
  • odwołano senatora Krzysztofa Kwiatkowskiego z funkcji przewodniczącego Komisji Ustawodawczej;
  • wprowadzono zmiany w składzie komisji senackich.

Oświadczenia

Po wyczerpaniu porządku dziennego 27. posiedzenia oświadczenia złożyli senatorowie: Stanisław Kogut, Zbigniew Cichoń, Waldemar Kraska, Norbert Krajczy, Maciej Grubski, Czesław Ryszka, Ryszard Knosala, Jan Wyrowiński, Andrzej Misiołek, Piotr Kaleta, Jan Olech, Janina Fetlińska, Wojciech Skurkiewicz, Piotr Zientarski, Lucjan Cichosz, Jan Dobrzyński, Antoni Motyczka, Tadeusz Gruszka, Stanisław Karczewski, Władysław Ortyl, Ryszard Górecki, Mieczysław Augustyn, Małgorzata Adamczak, Michał Wojtczak, Roman Ludwiczuk, Stanisław Bisztyga, Eryk Smulewicz, Zbigniew Szaleniec, Grzegorz Wojciechowski, Marek Konopka.