Narzędzia:

15–16 czerwca 2016 r.

16.06.2016

Podczas 20. posiedzenia Senat rozpatrzył 7 ustaw, do 2 wprowadził poprawki. Podjął także 2 uchwały okolicznościowe i zapoznał się z informacją o działalności Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w 2015 r. Dokonał również zmiany swego regulaminu, dotyczącej sposobu wyznaczania przez marszałka Senatu terminu na składanie wniosków w sprawie powołania członków Kolegium IPN pierwszej kadencji.

 

Uchwała w 75. rocznicę śmierci Ignacego Jana Paderewskiego

Jednomyślnie, głosami 74 senatorów Izba podjęła uchwałę, w której Senat oddał Ignacemu Janowi Paderewskiemu – wybitnemu polskiemu pianiście i kompozytorowi światowej sławy, mężowi stanu, współtwórcy polskiej niepodległości, premierowi RP w 75. rocznicę śmierci.

Przypomniano, że Ignacy J. Paderewski urodził się w 1860 r. na Podolu. Od dziecka przejawiał niezwykły talent muzyczny. Wykształcenie zdobył w najlepszych akademiach muzycznych w Europie. Bardzo szybko zyskał sławę i uznanie na całym świecie. Nigdy nie zapomniał o polskich aspiracjach niepodległościowych. Pod jego patronatem organizowano uroczystości z okazji 500-lecia bitwy pod Grunwaldem. W 1915 r. kompozytor wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie szybko stał się „ideowym przywódcą Polonii amerykańskiej i najgorętszym orędownikiem sprawy polskiej za oceanem”. To dzięki niemu prezydent USA Thomas Woodrow Wilson dowiedział się o sytuacji Polski pod zaborami i dramacie zniewolonych Polaków. Aktywność kompozytora i szacunek, jaki wzbudzał, przekonały prezydenta o konieczności powstania niepodległego państwa polskiego z dostępem do morza. Prawo Polski do niepodległości stało się jednym z 14 punktów programu pokojowego prezydenta USA. Program ten stał się podstawą traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową.

Po powrocie do Polski Ignacego J. Paderewskiego witano jako bohatera i symbol odrodzenia ojczyzny. Jego przyjazd do Poznania stał się pretekstem do wybuchu powstania wielkopolskiego. W wolnej ojczyźnie artysta został premierem rządu i w imieniu Polski wraz z Romanem Dmowskim złożył podpis pod traktatem wersalskim. Po ustąpieniu z funkcji premiera wyjechał do Szwajcarii, gdzie w 1936 r. pod jego auspicjami utworzono Front Morges. Do końca życia promował interes Polski na świecie, stając się jej nieformalnym ambasadorem.

Po wybuchu II wojny światowej stanął na czele Rady Narodowej RP w Londynie. W 1940 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, aby znów zabiegać o wsparcie dla ojczyzny. Zmarł w Nowym Jorku 29 czerwca 1941 r. Po przeszło 50 latach, 29 czerwca 1992 r., jego prochy sprowadzono do Polski i złożono w krypcie archikatedry św. Jana w Warszawie.

Ignacy J. Paderewski był wybitnym wirtuozem i kompozytorem. W swojej 50-letniej karierze artystycznej występował na całym świecie w najsłynniejszych salach koncertowych. Jako kompozytor tworzył dzieła o znakomitych walorach artystycznych. Był jedną z największych osobowości świata kultury i polityki pierwszej połowy ubiegłego wieku nie tylko w Polsce, ale i na świecie.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Prawo łowieckie

Nowelizacja, uchwalona na 19. posiedzeniu Sejmu, 20 maja 2016 r., z inicjatywy poselskiej, ma na celu, jak wynika z uzasadnienia projektu, zracjonalizowanie gospodarki łowieckiej w powiązaniu z gospodarką rolną oraz wprowadzenie przejrzystych zasad odpowiedzialności za szkody wyrządzone w płodach i uprawach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny, a także podczas polowania.

Nowelizacja określa tryb dokonywania oględzin i szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych oraz ustalania wysokości odszkodowań. Zgodnie z ustawą należność za szkody wyrządzane w uprawach i płodach rolnych przez te zwierzęta będzie finansowana przez Skarb Państwa. Wnioski o dokonanie oględzin i oszacowanie szkód wyrządzonych przez zwierzęta i ustalenie wysokości odszkodowania z tego tytułu, składane przez właścicieli albo posiadaczy gruntów rolnych, będzie rozpatrywał wojewoda właściwy ze względu na miejsce wystąpienia szkody. Wnioski można będzie także składać do właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkód wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, który przekaże je właściwemu wojewodzie niezwłocznie, ale nie później niż w ciągu 3 dni od dnia jego złożenia. Oględzin i szacowania szkód ma dokonywać przedstawiciel wojewody niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od otrzymania wniosku w tej sprawie. W czynnościach będą mogły wziąć udział strony postępowania, czyli właściciele i posiadacze gruntów rolnych oraz dzierżawcy i zarządcy obwodów łowieckich, a na wniosek którejkolwiek ze stron – także przedstawiciele izby rolniczej.

Wysokość odszkodowania będzie ustalana w drodze decyzji administracyjnej przez wojewodę po uwzględnieniu ustaleń zawartych w protokole, sporządzonym po zakończeniu oględzin i oszacowaniu szkód.Ustawa przewiduje, że w wypadku zastrzeżeń do protokołu w zakresie wielkości szkody odpowiednio strona zgłaszająca zastrzeżenia może w ciągu 7 dni od dnia ich zgłoszenia przedstawić opinię rzeczoznawcy wpisanego na listę rzeczoznawców prowadzoną przez właściwą ze względu na miejsce wystąpienia szkody izbę rolniczą. Strony niezadowolone z decyzji będą mogły w ciągu miesiąca od jej doręczenia odwołać się do sądu. Odszkodowania mają być wypłacane w terminie 30 dni od czasu, gdy decyzja w sprawie ich wysokości stała się ostateczna. Szczegóły procedury ma określić w rozporządzeniu minister właściwy ds. środowiska w porozumieniu z ministrem ds. rolnictwa.

Dzierżawcy lub zarządcy obwodów łowieckich będą odpowiadać za szkody wyrządzone podczas polowania. Ich przedstawicieli mają dokonywać oględzin i ustalać wysokość odszkodowań. Na żądanie strony w czynnościach tych będzie mógł uczestniczyć przedstawiciel izby rolniczej.

Odszkodowania będą finansowane z utworzonego na mocy ustawy Funduszu Odszkodowawczego, którego dysponentem zostanie minister właściwy ds. środowiska. Środki mają pochodzić ze składek wnoszonych przez zarządców lub dzierżawców obwodów łowieckich, darowizn i zapisów oraz dotacji z budżetu państwa. Koła łowieckie będą zobowiązane do wpłaty na ten fundusz kwot ustalonych na podstawie planu polowań przyjętego w danym kole. Stawka zostanie jest uzależniona od pozyskanej zwierzyny, 600 zł np. od 1 łosia, 350 zł od 1 jelenia, 135 zł od 1 daniela, 105 zł od 1 sarny i 85 zł od 1 dzika.

Nowelizacja zacznie obowiązywać 1 stycznia 2017 r., z wyjątkiem niektórych przepisów dotyczących uzyskiwania wpisu na listę rzeczoznawców uprawnionych do szacowania szkód łowieckich, które mają wejść w życie w ciągu 14 dni od dnia opublikowania nowelizacji w Dzienniku Ustaw.

W wyniku głosowania (82 senatorów za, 1 – przeciw i 2 wstrzymujących się) Izba poparła ustawę z 3 poprawkami porządkującymi i legislacyjnymi, które rekomendowały jej komisje: Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Środowiska. W trakcie debaty zmianę zaproponował też senator Kazimierz Kleina, ale nie uzyskała ona akceptacji większości.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów – przyjęta bez poprawek

Zgodnie z wnioskiem Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Izba przyjęła ustawę bez poprawek głosami 54 senatorów, przy 28 – przeciw i 3 wstrzymujących się. W czasie debaty 1 poprawkę zaproponował senator Marek Borowski. Teraz nowelizacja trafi do podpisu prezydenta.

Ustawa, uchwalona przez Sejm na 19. posiedzeniu, 20 maja 2016 r., na podstawie projektu senackiego, dostosowuje przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 listopada 2014 r. (sygn. akt SK 7/11). TK zakwestionował zgodność z konstytucją przepisu uniemożliwiającego przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego rodzicowi (opiekunowi faktycznemu), który rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem w sytuacji, gdy drugi z rodziców (opiekunów faktycznych) ma ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na inne dziecko w rodzinie. Nowelizacja uchyla przepis przewidujący to rozwiązanie.

Nowe przepisy przewidują, że w rodzinach z więcej niż 1 niepełnosprawnym dzieckiem świadczenie pielęgnacyjne i specjalny zasiłek opiekuńczy będzie przysługiwał obojgu rodzicom. Analogiczna zmiana dotyczy przyznawania specjalnego zasiłku opiekuńczego. Nowelizacja wejdzie w życie 1 stycznia 2017 r. Ustawa zawiera też przepis przejściowy, zgodnie z którym osoby, które złożyły wnioski na podstawie dotychczasowych przepisów, a proces ich rozpatrywania nie jest jeszcze zakończony, otrzymają świadczenia na nowych, korzystniejszych zasadach.

 

Ustawa o działaniach antyterrorystycznych – przyjęta bez poprawek

Ustawa, którą Sejm uchwalił na 20. posiedzeniu, 10 czerwca 2016 r., na podstawie projektu rządowego, ma na celu podniesienie efektywności polskiego systemu antyterrorystycznego, a przede wszystkim zwiększenie bezpieczeństwa obywateli w odpowiedzi na wzrost zagrożenia terrorystycznego na świecie. Przewiduje lepszą koordynację działań służb i doprecyzowanie zasad współpracy między nimi, a także zapewnić skuteczność w razie podejrzenia przestępstwa o charakterze terrorystycznym oraz odpowiedną reakcję na nie. Nowe rozwiązania mają też sprzyjać poprawie bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni. Wprowadzone ustawą procedury oraz obowiązki informacyjne i rejestracyjne przyspieszą proces decyzyjny w razie zamachu terrorystycznego.

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego będzie odpowiedzialny za zapobieganie zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, minister spraw wewnętrznych i administracji zaś – m.in. za przygotowanie do przejmowania kontroli nad takimi zdarzeniami oraz za reagowanie w razie ich wystąpienia. Szef ABW będzie głównym koordynatorem polityki antyterrorystycznej. Ma koordynować czynności analityczno-informacyjne służb specjalnych oraz wymianę informacji przekazywanych przez: Policję, Staż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu, Państwową Straż Pożarną, Służbę Celną, generalnego inspektora informacji finansowej, generalnego inspektora kontroli skarbowej, Żandarmerię Wojskową i Rządowe Centrum Bezpieczeństwa. Szef ABW będzie też zobowiązany do prowadzenia wykazu osób, które mogą mieć związek ze zdarzeniami o charakterze terrorystycznym. Ma także oceniać bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych oraz prowadzić centralny rejestr ataków hakerskich. Aby skutecznie uniemożliwić finansowanie terroryzmu, szef ABW uzyska dostęp do informacji i danych objętych tajemnicą bankową. Będzie otrzymywał je od: banków, towarzystw ubezpieczeniowych, funduszy inwestycyjnych, biur maklerskich i SKOK.

Ustawa przewiduje, że karty telefoniczne pre-paid będą rejestrowane. Ich dotychczasowi posiadacze będą musieli przekazać operatorowi swoje dane do 1 lutego 2017 r., w przeciwnym razie ich karty zostaną wyłączone. Nowi nabywcy natomiast zostaną zobowiązani do podawania swoich danych od 1 lipca 2016 r. W ten sposób osoby korzystające z kart pre-paid nie będą anonimowe, co ułatwi ich identyfikację w sytuacji podejrzenia o terroryzm.

Zgodnie z ustawą „w celu zapobiegania, przeciwdziałania i wykrywania przestępstw o charakterze terrorystycznym oraz ścigania ich sprawców” sąd będzie mógł zdecydować o blokowaniu treści w internecie na 30 dni, a jednokrotnie przedłużyć ten czas jeszcze o 3 miesiące.

Ustawa określa także nowe typy przestępstw. Przewidziano odpowiedzialność karną za udział w szkoleniach terrorystycznych, a także kary za wyjazdy za granicę w celu uczestniczenia w działalności terrorystycznej. W celu zapobiegania lub zwalczania przestępstw o charakterze terrorystycznym szef ABW będzie mógł zarządzić wobec cudzoziemca podejrzanego o działalność terrorystyczną – na okres nie dłuższy niż 3 miesiące – niejawne prowadzenie czynności polegających np. na rejestrowaniu jego rozmów telefonicznych, dostępie do jego przesyłek i korespondencji, w tym elektronicznej. W wypadkach wskazanych w ustawie ABW, Policja i Straż Graniczna będzie miała prawo pobierania obrazu linii papilarnych, materiału biologicznego w celu oznaczenia DNA, a także utrwalania wizerunku twarzy cudzoziemca. Będzie to możliwe np. w razie podejrzenia nielegalnego przekroczenia granicy Polski lub nielegalnego pobytu w naszym kraju oraz podejrzenia związku ze zdarzeniami o charakterze terrorystycznym bądź uczestnictwa w szkoleniu terrorystycznym. To odpowiedź na działania terrorystów przybywających do Europy z Syrii i Iraku. W ustawie przewidziano także instytucję tzw. odwróconego szpiega, pozwalającą na pozyskanie do współpracy osób działających na rzecz innego państwa lub organizacji w odniesieniu do przestępstw o charakterze terrorystycznym i szpiegostwa.

Ustawa wprowadza także powszechnie obowiązujący i dostosowany do wymogów NATO 4-stopniowy system alarmowy na wypadek zagrożeń terrorystycznych i stopni alarmowych w cyberprzestrzeni. Jeśli zostanie wprowadzony III lub IV (najwyższe) stopień zagrożenia terrorystycznego, będzie można wprowadzić zakaz odbywania zgromadzeń publicznych lub imprez masowych na obszarze lub w obiekcie objętym stopniem alarmowym. Jeżeli użycie sił policji w wypadku wprowadzenia III lub IV stopnia alarmowego okaże się niewystarczające, będzie można szybciej niż obecnie uzyskać wsparcie Sił Zbrojnych RP. Decyzję o tym ma wydawać minister obrony narodowej na wniosek ministra spraw wewnętrznych i administracji.

W ustawie określono również szczególne zasady użycia broni palnej w ramach prowadzenia działań kontrterrorystycznych. Chodzi o możliwość specjalnego użycia broni, tzw. strzału snajperskiego, mogącego spowodować śmierć zamachowca. Będzie to traktowane jako środek wyjątkowy i ostateczny, stosowany jedynie dla przeciwdziałania zamachowi na życie lub zdrowie człowieka lub w celu uwolnienia zakładnika. Powinno jednak to zwiększyć skuteczność działań policji w razie zdarzenia o charakterze terrorystycznym.

Ustawa przewiduje też, że bezzałogowy statek powietrzny (dron) będzie mógł zostać zestrzelony albo nad jego lotem zostanie przejęta kontrola w sytuacji gdy przebieg lotu m.in. zagraża życiu lub zdrowiu ludzi oraz chronionym obiektom, urządzeniom lub obszarom.

Komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Obrony Narodowej postulowały przyjęcie ustawy bez poprawek, co senatorowie poparli 55 głosami, przy 28 – przeciw i 3 wstrzymujących się. Mniejszość komisji złożyła wniosek o odrzucenie ustawy, ale zyskał on akceptacji większości (30 głosów za, 54 – przeciw, 1 wstrzymujący się). W trakcie debaty poprawki (łącznie 26) zaproponowali senatorowie: Mieczysław Augustyn, Bogdan Borusewicz, Przemysław Termiński, Piotr Wach i Barbara Zdrojewska.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta,

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw

Celem nowelizacji, uchwalonej na 19. posiedzeniu Sejmu, 20 maja 2016 r., z inicjatywy poselskiej, jest wprowadzenie zmian w przepisach związanych z odnawialnymi źródłami energii (OZE), m.in. dotyczących systemu aukcyjnego wsparcia OZE, mikroinstalacji, prosumentów i biomasy. Ustawa ustala przejrzyste zasady wytwarzania i wykorzystywania na własne potrzeby energii elektrycznej z OZE w mikroinstalacjach, nienastawionego osiąganie zysków, a jedynie na zaspokajanie własnych potrzeb energetycznych. Chodzi tu o regulacje dotyczące tzw. prosumentów, czyli osób, które energię jednocześnie wytwarzają i wykorzystują. Dotychczasowy system taryf gwarantowanych dla prosumentów zastąpiony będzie nowym systemem wsparcia tzw. opustowym. Prosument będzie mógł rozliczyć różnicę między energią wytworzoną, np. w panelu fotowoltaicznym, a pobraną, np. kiedy panel nie wytwarza prądu.

Ustawa zmienia definicję instalacji OZE i wprowadza nową definicję hybrydowej instalacji OZE, a także m.in. spalania wielopaliwowego i drewna pełnowartościowego. Zmienia regulacje dotyczące m.in. tzw. opłat przejściowych związanych z likwidacją kontraktów długoterminowych elektrowni.

Nowelizacją dokonano też zmian w aukcyjnym systemie wsparcia w zakresie podziału aukcji na tzw. koszyki technologiczne i promowania w większym wymiarze technologii, które wytwarzają energię w sposób stabilny i przewidywalny. W ustawie przewidziano również likwidację zbędnych elementów zawartych w oświadczeniach składanych przez wytwórców energii w instalacjach OZE wykorzystujących biomasę i biogaz. Nowelizacja reguluje także kwestie związane z biomasą lokalną, daje możliwość bardziej efektywnego wykorzystywania lokalnie dostępnych jej zasobów.

W trakcie debaty senator Robert Dowhan wniósł o odrzucenie nowelizacji, ale Izba, głosami 29 senatorów, przy 56 – przeciw i 1 wstrzymującym się, odrzuciła ten wniosek. W wyniku kolejnych głosowań poparła natomiast 17 poprawek komisji: Gospodarki Narodowej i Innowacyjności oraz Środowiska. Doprecyzowano rolę koordynatora klastra energii. Przyznano ministrowi właściwemu ds. energii upoważnienie do wydania rozporządzenia. Skreślono przepis nakazujący ustalenie oddzielnej ceny referencyjnej dla energii elektrycznej z instalacji spalania wielopaliwowego. Prawidłowo określono znamiona czynu zagrożonego karą pieniężną. Pozostałe zmiany miały charakter redakcyjny, legislacyjny i porządkujący. Ustawę z tymi poprawkami poparło 56 senatorów, 28 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu. Trakcie debaty łącznie 34 zmiany zaproponowali senatorowie: Mieczysław Augustyn, Waldemar Bonkowski, Władysław Komarnicki i Grażyna Sztark, ale nie zyskały one akceptacji większości.

Do senackich poprawek ustosunkuje się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

W wyniku głosowania (84 głosy za, 1 – przeciw) Senat poparł bez poprawek nowelizację, uchwaloną na 20. posiedzeniu Sejmu, 9 czerwca 2016 r., z inicjatywy rządu. Wniosek taki przedstawiły komisje: Infrastruktury oraz Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Ustawa zostanie też skierowana do podpisu prezydenta.

Zgodnie z założeniami nowela pozwoli na usunięcie barier administracyjnych i prawnych w procesie inżynieryjno-budowlanym, które blokują rozwój sieci szerokopasmowych. Powinno to przyspieszyć procedury i obniżyć koszty tworzenia szybkich sieci telekomunikacyjnych. Ustawa wdraża dyrektywę nr 2014/61/UE w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej. Ma też przybliżyć Polskę do osiągnięcia celów przyjętych w Narodowym Planie Szerokopasmowym i Europejskiej Agendzie Cyfrowej. Zlikwidowanie barier inwestycyjnych i obniżenie kosztów budowy sieci szerokopasmowych będzie możliwe dzięki intensywniejszemu wykorzystaniu istniejącej infrastruktury technicznej, lepszej współpracy w zakresie planowania prac inżynieryjno-budowlanych oraz usunięciu przeszkód w dostępie przedsiębiorców telekomunikacyjnych do budynków i ich infrastruktury.

Nowelizacja ułatwi budowę sieci szerokopasmowych, w tym realizowanych w ramach programu operacyjnego „Polska cyfrowa” (1 mld euro do wykorzystania). W nowelizacji rozszerzono m.in. krąg podmiotów dysponujących infrastrukturą techniczną, zobowiązanych do jej udostępniania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, którzy wykorzystają ją do budowy szybkich sieci telekomunikacyjnych. Po zmianach będą do tego zobowiązani np. zarządzający terenami kolejowymi, obecnie obowiązek taki mają już przedsiębiorstwa energetyczne i wodno-kanalizacyjne.

Ustawa przewiduje także obowiązkową jawność części danych zbieranych w ramach inwentaryzacji przeprowadzanej corocznie przez Urząd Komunikacji Elektronicznej. Dotyczy to m.in. informacji o podmiocie mającym infrastrukturę lub świadczącym usługi dostępu do szerokopasmowego internetu w danej lokalizacji i o tej lokalizacji.

W nowelizacji wprowadzono też obowiązek wyposażania m.in. budynku mieszkalnego wielorodzinnego lub budynku użyteczności publicznej w instalację telekomunikacyjną, jeżeli nie został w nią wyposażony, a jest poddawany przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie. Zgodnie z nowelizacją prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej będzie mógł określić w decyzji tzw. ramowe warunki dostępu do nieruchomości w celu zapewnienia telekomunikacji oraz umieszczenia na niej obiektów i urządzeń infrastruktury telekomunikacyjnej. W nowelizacji przewidziano m.in. również obowiązek koordynacji robót budowlanych. Przedsiębiorca telekomunikacyjny będzie mógł budować szybką sieć telekomunikacyjną w tym samym czasie i miejscu co inny podmiot realizujący własną inwestycję ze środków publicznych. Termin na wydanie decyzji o lokalizacji w pasie drogowym infrastruktury telekomunikacyjnej skrócono z 65 do 45 dni. Wprowadzono także nowe zasady ponoszenia kosztów przełożenia infrastruktury telekomunikacyjnej, jeżeli droga poddawana jest przebudowie lub remontowi, a nie upłynęły 4 lata od wydania decyzji o lokalizacji. Nowelizacja przewiduje też obowiązek udostępniania kanałów technologicznych na podstawie decyzji administracyjnej, a nie umowy dzierżawy lub najmu.

 

Ustawa o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Cele nowelizacji, uchwalonej na 20. posiedzeniu Sejmu, 10 czerwca 2016 r., z przedłożenia rządu, to usprawnienie funkcjonowania samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, optymalizacja kosztów ich działalności, a w konsekwencji – zwiększenie dostępności obywateli do usług medycznych. Zgodnie z założeniami większy nacisk zostanie położony na poprawę funkcjonowania publicznej służby zdrowia i bezpieczeństwo zdrowotne pacjentów.

Nowelizacja przewiduje, że jeśli samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyska ujemny wynik finansowy, musi pokryć stratę netto we własnym zakresie, tj. zmniejszając fundusz zakładu. Jeżeli to nie wystarczy na pokrycie całej straty, podmiot tworzący będzie zobowiązany do pokrycia pozostałej części, ale nie więcej niż do wysokości wynikającej z sumy straty netto i kosztów amortyzacji. Gdy samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej nie będzie w stanie samodzielnie pokryć straty netto, to możliwa stanie się jego likwidacja.

W ustawie przewidziano zakaz zbywania podmiotom prywatnym akcji lub udziałów w spółkach kapitałowych z udziałem Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, gdyby miały one utracić pakiet większościowy, czyli kontrolę nad podmiotami leczniczymi. Umożliwi to zahamowanie niekontrolowanego przez państwo procesu zbywania udziałów i akcji w tych spółkach.

Kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zobowiązano do sporządzania raportu o sytuacji ekonomiczno-finansowej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, przekazywanego podmiotowi tworzącemu do końca maja każdego roku. Przewidziano też odejście od obowiązkowego posiadania przez podmiot medyczny umowy ubezpieczenia od zdarzeń medycznych.

Wprowadzono możliwość kupowania świadczeń opieki zdrowotnej przez samorząd terytorialny u podmiotów, dla których jest on organem tworzącym. To rozwiązanie nieobowiązkowe, nie będzie nowym zadaniem dla samorządu, a więc nie wymaga dodatkowych środków finansowych. Samorząd będzie mógł kupować dodatkowe świadczenia dla swoich mieszkańców na takich samych zasadach jak NFZ kontraktuje je dla wszystkich ubezpieczonych. Aby nie doszło do podwójnego finansowania tych samych świadczeń i przez NFZ, i samorząd, dopuszczono finansowanie przez jednostki samorządu terytorialnego jedynie tzw. nadlimitów. Sfinansowanie świadczeń ponad kwotę gwarantowaną przez NFZ nie naruszy zasady równego dostępu do usług medycznych. Podmiot leczniczy, który zawarł umowę z samorządem, będzie musiał informować o tym NFZ.

Przewidziano, że podmiot tworzący będzie mógł przekazać prowadzony przez siebie samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej innemu samorządowi lub publicznej uczelni medycznej. Pozwoli to na bardziej racjonalne wykorzystywanie potencjału ochrony zdrowia, a także efektywne zarządzanie zasobami kadrowymi i infrastrukturalnymi.

Na mocy nowelizacji samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej będzie też mógł tworzyć Skarb Państwa, reprezentowany przez ministra, centralny organ administracji rządowej albo wojewodę, jednostkę samorządu terytorialnego i publiczną uczelnię medyczną.

Komisja Zdrowia rekomendowała Izbie przyjęcie ustawy bez poprawek, co poparło 54 senatorów, 29 było przeciw, a 2 wstrzymało się od głosu. Wcześniej Senat odrzucił wniosek senatora Tomasza Grodzkiego o jej odrzucenie (29 głosów za, 56 – przeciw).

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o zmianie ustawy administracji podatkowej – przyjęta bez poprawek

Senat, głosami 55 senatorów, przy 27 – przeciw i 1 wstrzymującym się, poparł nowelizację bez poprawek, co postulowała Komisja Budżetu i Finansów Publicznych. Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

Celem nowelizacji, uchwalonej przez Sejm na 20. posiedzeniu, 10 czerwca, 2016 r., z inicjatywy poselskiej, jest przesunięcie daty wejścia w życie przepisów ustawy o administracji podatkowej z 1 lipca 2016 r. na 1 stycznia 2017 r. Zmiana ma na celu umożliwienie lepszego przygotowania administracji skarbowej do nowych zadań, a tym samym poprawę funkcjonowania administracji podatkowej oraz stworzenie podatnikom jak najlepszych warunków do wypełniania obowiązków podatkowych.

 

Uchwała w sprawie uczczenia 60 rocznicy Poznańskiego Czerwca 1956

Jednomyślnie, 82 głosami, Senat podjął uchwałę, w której przypomniano, że 28 czerwca 1956 r. „robotnicy fabryki Cegielskiego, noszącej wówczas imię Józefa Stalina, przerwali pracę i wyszli na ulice. Skandowali hasła: «Chcemy żyć jak ludzie», «Chcemy wolnej Polski», «Żądamy religii w szkołach»”. Pochód przeszedł w stronę centrum, przed gmachem Komitetu Wojewódzkiego PZPR zgromadziło się już 100 tys. ludzi. Ponieważ władza zignorowała protest, tłum wdarł się do gmachu, a następnie ruszył na więzienie i pod siedzibę Urzędu Bezpieczeństwa. Mimo iż w mieście trwały międzynarodowe targi poznańskie, na oczach świadków z całego świata milicja otworzyła ogień do demonstrantów. Jeden z pierwszych zginął trzynastoletni Romek Strzałkowski, który stał się „symbolem bohaterskiej walki przeciwko komunistycznej dyktaturze, zniewoleniu narodu i gwałceniu podstawowych praw jednostki. Było kilkudziesięciu zabitych, około tysiąca rannych i setki represjonowanych” – napisano w uchwale.

Z poznańskim zrywem na zawsze już zwiąże się widok czołgów na ulicach miasta, groźba Cyrankiewicza, że kto na władzę ludową podnosi rękę, temu władza rękę tę odrąbie i piękne słowa obrońcy ofiar komunistycznego terroru dr. Stanisława Hejmowskiego, że „nie karmi się kulami ludzi, którzy wołają o chleb”.

„Poznański dramat 1956 r. otwiera długą listę zmagań robotników polskich z komunistycznym zniewoleniem. Dlatego na pomniku w sercu miasta przedstawiającym dwa stalowe krzyże, symbole śmierci i zmartwychwstania, związane powrozem obok 1956 r. widnieją daty: 1968, 1970, 1976, 1980 i 1981 r. Krzyże uzupełnia monument z głową orła” – głosi uchwała Senatu, który w 60. rocznicę powstania poznańskiego w 1956 r. złożył hołd jego bohaterskim uczestnikom.

 

Informacja o działalności Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r.

Jak przypomniał prezes Łukasz Kamiński, w 2015 r. Instytut Pamięci Narodowej obchodził 15-lecie swojego istnienia. Był to czas podsumowań i bilansów, ale przede wszystkim regularnej pracy.

Prezes przypomniał, że największa część IPN, czyli archiwum, liczy obecnie 91 km bieżących akt i powiększyło się w 2015 r. o 450 m bieżących. To zarówno dokumenty od instytucji ustawowo zobowiązanych (najwięcej w 2015 r. przekazały administracja państwowa, Policja, więziennictwo, wojsko, prokuratury i sądy), jak i darowizny osób prywatnych mieszkających w Polsce i na emigracji. Archiwum pozyskuje również na szeroką skalę z archiwów państw obcych kopie dokumentów dotyczących dziejów Polski i Polaków. W ostatnich latach pozyskano ich ponad 650 tys. stron, w 2015 r. z archiwów Estonii, Gruzji, Ukrainy i Węgier. IPN wsparł w porządkowaniu i digitalizacji zbiorów Instytut Piłsudskiego w Nowym Jorku, Bibliotekę Polską w Paryżu, Studium Polski Podziemnej w Londynie i Muzeum Polskie w Rapperswilu. W 2015 r. archiwum otrzymało nowe zadanie, wynikające z realizacji ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej i osobach represjonowanych. Wydano 735 decyzji administracyjnych i rozpatrzono 613 wniosków o wydanie dowodów działalności opozycyjnej, co jest podstawą do wystąpienia przez zainteresowanych o uzyskanie stosownych uprawnień, a w niektórych wypadkach także świadczeń. To działanie jest analogiczne do wykonywanego już od kilku lat, a związanego z przyznawaniem Krzyża Wolności i Solidarności. IPN jest jedyną instytucją uprawnioną do występowania do prezydenta RP o jego przyznanie. W 2015 r. wystosował 882 wnioski, prezydent przyznał 1 tys. 78 odznaczeń.

Jak poinformował prezes, duże zainteresowanie opinii publicznej od początku działalności Instytutu Pamięci Narodowej budzi tzw. zbiór zastrzeżony, wyodrębniony w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej. Właśnie wchodzi w życie ustawa, która go likwiduje. Dzięki aktywnej współpracy ze służbami specjalnymi w 2015 r. zbiór został zmniejszony w największym stopniu w dotychczasowej historii IPN – ponad 6 tys. 800 jednostek archiwalnych przekazano do powszechnego udostępnienia. Podjęto próbę odczytania 401 taśm przejętych od służb specjalnych, z czego 263 udało się dotychczas odczytać.

W roku ubiegłym rozpatrzono 65 tys. wniosków o udostępnienie materiałów archiwalnych i dokonano 271 tys. sprawdzeń na potrzeby innych pionów instytutu, głównie pionu lustracyjnego, i uprawnionych organów państwa. Jest to możliwe m.in. dzięki nieustannej modernizacji archiwum, wprowadzeniu systemu „Cyfrowe archiwum” – najlepszego systemu informacji archiwalnej w Polsce, dzięki digitalizacji zbiorów, która tylko w 2015 r. objęła 33 tys. jednostek archiwalnych. Biuro Lustracyjne Instytutu Pamięci Narodowej zgromadziło na koniec ubiegłego roku 371 tys. oświadczeń lustracyjnych, z czego 56 tys. dotychczas zweryfikowano. W 2015 r. prokuratorzy pionu lustracyjnego IPN skierowali 133 wnioski o wszczęcie postepowania lustracyjnego i 6 stanowisk w sprawach autolustracyjnych. Zapadło 168 prawomocnych orzeczeń, w tym 124 uznające niezgodność oświadczenia lustracyjnego z prawdą. W roku 2015 prokuratorzy z kolejnego pionu – pionu ścigania zbrodni przeciwko narodowi polskiemu zakończyli 1 tys. 78 śledztw. Zdecydowana większość, bo ponad 60%, to śledztwa w sprawach zbrodni komunistycznych, 387 – w sprawach zbrodni niemieckich, 25 – w sprawach innych zbrodni. Te śledztwa mają kilka aspektów. Główny to wymierzanie sprawiedliwości sprawcom popełnionych zbrodni. W 2015 r. do sądów skierowano 14 aktów oskarżenia przeciwko 16 osobom. Ogromne znaczenie te śledztwa mają dla rodzin ofiar. Prokuratorzy Instytutu Pamięci Narodowej są także aktywnymi uczestnikami projektu, prowadzonego przede wszystkim przez Samodzielny Wydział Poszukiwań IPN, poszukiwania nieznanych miejsc pochówku ofiar terroru komunistycznego. W 2015 r. prace prowadzono w wielu miejscach, odnaleziono szczątki ofiar na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w Gdańsku, Płocku, Rzeszowie, Tarnowie i Białymstoku. Odnaleziono już łącznie szczątki 385 osób, a od początku projektu w 2011 r. – ponad 800 osób, z czego 66 już zidentyfikowano. W 2015 r. odbył się uroczysty pogrzeb pierwszych 35 zidentyfikowanych ofiar z powązkowskiej Łączki.

Kolejną sferą działalności Instytutu Pamięci Narodowej są badania naukowe, prowadzone w ramach projektów: 11 ogólnopolskich i 14 oddziałowych. 4 projekty ogólnopolskie decyzją rady mają charakter priorytetowy: „Ziemie polskie pod okupacją 1939–1945”, „Władze PRL wobec kryzysów społeczno-politycznych i opozycji demokratycznej 1956–1976”, „Struktury i działalność PZPR” oraz „Polska emigracja polityczna 1939–1990”. We wszystkich tych projektach ogólnopolskich uczestniczą także badacze spoza Instytutu Pamięci Narodowej. Wyniki badań naukowych prezentowane są na konferencjach naukowych. W roku ubiegłym zorganizowano 53 konferencje naukowe, z czego 17 o charakterze międzynarodowym, i 23 sesje popularyzatorskie. Instytut prowadzi także duże projekty dokumentacyjne, realizowane w formie konkursu dla organizacji pozarządowych „Indeks Polaków zamordowanych i represjonowanych za pomoc Żydom” oraz „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”, a także projekt notacyjny – w 2015 r. nagrano 173 relacje świadków historii. Badania naukowe są też podstawą do działalności wydawniczej. W roku ubiegłym ukazało się 195 publikacji, 40 starszych zaś udostępniono w Bibliotece Cyfrowej w postaci elektronicznej.

Działalność edukacyjna – adresowana nie tylko do uczniów, ale także do nauczycieli i do szerokiej publiczności – to najbardziej rozpoznawalna sfera aktywności Instytutu Pamięci Narodowej. Każdego roku realizowane są tysiące projektów edukacyjnych. Prezes zwrócił też uwagę na debaty oksfordzkie, które w roku ubiegłym po raz pierwszy na skalę ogólnopolską stały się formą działalności edukacyjnej Instytutu Pamięci Narodowej. Ważną rolę w tej sferze działalności IPN odgrywa film, w ubiegłym roku odbyła się 6. edycja przeglądu filmowego „Echa Katynia”. Duże znaczenie mają także internet i portale edukacyjne. Największy z nich, Pamięć.pl, w roku ubiegłym miał 2 mln 500 tys. wejść. W roku ubiegłym powstały też 4 nowe portale, rozszerzona też została idea „Przystanku historia”. W 2015 r. IPN przygotował 20 nowych wystaw, z których najpopularniejsza, „Milcząc, wołają”, była pokazywana w 38 miejscowościach. Prezentowano 186 starszych ekspozycji. Wspólnie z telewizją Republika IPN realizuje cykl filmów dokumentalnych „Z filmoteki bezpieki”, a z Telewizją Polską przygotowano 2 programy: „Historia dla Ciebie” i „Narodziny Solidarności”, a także „Wieki test z historii”, który miał ponad 2 mln widzów.

Instytut Pamięci Narodowej, jak co roku, był również aktywny poza granicami kraju. Wiązało się to z upowszechnianiem polskiego doświadczenia w rozliczeniach z przeszłością. IPN współpracuje również z instytucjami partnerskimi na całym świecie, w roku ubiegłym szczególnie intensywnie z węgierskim Komitetem Pamięci Narodowej. To także współpraca wielostronna, przede wszystkim w ramach 2 instytucji – Europejskiej Sieci Instytucji Archiwalnych Zajmujących się Aktami Tajnych Służb oraz Platformy Europejskiej Pamięci i Sumienia. Kolejny obszar działalności międzynarodowej IPN to dialog historyczny. W roku ubiegłym powstało Polsko-Ukraińskie Forum Historyków, powołane przez polski IPN i Ukraiński Instytut Pamięci Narodowej. Instytut zajmuje się też wsparciem Polaków poza granicami kraju, instytucji archiwalnych i edukacyjnych, polskich szkół działających poza granicami kraju. Ostatni obszar działalności edukacyjnej stanowi upowszechnianie wiedzy o polskiej historii poza granicami kraju. Historycy IPN uczestniczą też w konferencjach za granicą. Część portali ma obcojęzyczne wersje internetowe. W 2015 r. np. dodano kolejne 2 wersje językowe portalu Truth About Camps, który przedstawia historię niemieckich obozów zagłady na terenie okupowanej Polski.

Jak powiedział na zakończenie swego wystąpienia prezes Łukasz Kamiński, instytut stara się niezmiennie wypełniać swą podstawową misję, która została najlepiej wyrażona w słowach preambuły ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej. Działalność Instytutu Pamięci Narodowej to przede wszystkim „wypełnienie naszego wspólnego obowiązku wobec bohaterów polskiej historii i wobec ofiar systemów totalitarnych” – zauważył prezes. „Kształtowanie pamięci jest fundamentalnym elementem kształtowania polskiej tożsamości, bo nie zrozumiemy siebie jako naród, nie znając własnej przeszłości” – dodał.

Zobacz inne aktualności Przejdż do wszystkich aktualności

8. posiedzenie Senatu

Izba zakończyła obrady.

Prace w komisjach senackich – 13 marca 2024 r.

Komisja Petycji rozpatrzyła 7 petycji.

7. posiedzenie Senatu

Zakończyło się 7. posiedzenie Senatu.