Narzędzia:

21–22 i 26–28 września 2017 r.

28.09.2017

21–22 i 26‒28 września 2017 r. odbyło się 47. posiedzenie Senatu. Izba rozpatrzyła na nim 17 ustaw, do 4 wprowadziła poprawki. Zdecydowała o wniesieniu do Sejmu projektu ustawy i podjęła uchwałę okolicznościową. Senatorowie zapoznali się ponadto z informacjami: o działalności Krajowej Rady Sądownictwa w 2016 r.; o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń–czerwiec 2017 r.; o stanie realizacji Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014–2023 (z perspektywą do 2025 r.).

 

Uchwała w 70. rocznicę urodzin błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszki, kapelana „Solidarności”

Izba – w obecności brata ks. Jerzego Popiełuszki, Józefa i jego żony Alfredy – jednomyślnie, 79 głosami, podjęła uchwałę, w której oddaje hołd temu „wybitnemu Polakowi i kapłanowi – męczennikowi, który odegrał historyczną rolę w najnowszych dziejach Polski”. W uchwale przypomniano, że ks. Jerzy Popiełuszko urodził się w liturgiczne święto Podwyższenia Krzyża, 14 września 1947 r. we wsi Okopy k. Suchowoli na Podlasiu w bardzo religijnej rodzinie Władysława i Marianny Popiełuszków. Po maturze, w 1965 r., wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie; zmobilizowany w ramach represji skierowanych przeciw Kościołowi katolickiemu, w latach 1966–68 służył w jednostce dla kleryków w Bartoszycach. Podkreślono, że od początku swego kapłaństwa posługiwał wśród ludzi najbardziej potrzebujących, krzywdzonych i poniewieranych. Od sierpnia 1980 r. był związany ze środowiskami robotniczymi, a w okresie strajków w Hucie Warszawa odprawiał msze św. dla protestujących. Po wprowadzeniu stanu wojennego wspierał prześladowanych i organizował akcje charytatywne dla potrzebujących. Ze względu na swoją posługę duszpasterską był prześladowany przez władze PRL. „Komunistyczna władza chciała zamknąć usta księdzu przez zastraszenie, a gdy to nie dało rezultatów, to przez zabójstwo” – napisano w uchwale. Porwanie ks. Jerzego Popiełuszki 19 października 1984 r., a następnie wiadomość o okrutnym mordzie wywołały wstrząs w całym kraju.

Projekty przygotowały grupy senatorów PiS i PO.

 

Informacja dla Sejmu i Senatu RP o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie styczeń–czerwiec 2017 r. (przewodnictwo Malty w Radzie Unii Europejskiej)

Przedstawiając informację, wiceminister spraw zagranicznych Konrad Szymański zaznaczył, że prezydencja Malty koncentrowała się przede wszystkim na zagadnieniach związanych z migracją, rynkiem wewnętrznym, bezpieczeństwem, polityką społeczną i polityką sąsiedztwa. Dodatkowym, ważnym wymiarem tej prezydencji była formalna notyfikacja Brexitu, co zintensyfikowało przygotowania strony unijnej do tych negocjacji. Wiceminister spraw zagranicznych podkreślił, że proces przygotowania mandatu określającego wytyczne Rady Europejskiej z polskiego punktu widzenia był bardzo satysfakcjonujący. „Nie tylko dał on szansę na to, by okazać jedność Unii Europejskiej w tym dość trudnym czasie, ale także w bardzo dobry sposób reprezentuje wszystkie istotne z polskiego punktu widzenia oczekiwania zarówno wobec samego procesu, jak i co do zawartości mandatu Unii na negocjacje z Wielką Brytanią” – zapewnił wiceminister Konrad Szymański. W jego ocenie Brexit to bardzo ważne, historyczne wydarzenie, które pokazuje, że proces integracji europejskiej przestał być przewidywalny, jednokierunkowy, zdeterminowany.

W okresie prezydencji maltańskiej obchodzono rocznicę 60-lecia podpisania traktatów rzymskich. Z tej okazji przygotowano deklarację rzymską, która jest dokumentem pomocnym z punktu widzenia istotnych dla przyszłości Unii wyzwań, ponieważ z trudem, ale w sposób bardzo zrównoważony pokazuje filozofię instytucjonalną Unii, a także to, że jedność instytucjonalna, prawna, budżetowa Unii powinna być kluczowym wymiarem rozważań na temat przyszłości UE. Jednym z trudnych elementów negocjacji dotyczących deklaracji rzymskiej była też równowaga między integralnością wspólnego rynku a wymiarem społecznym Unii. „Nie chcielibyśmy, aby rozwijająca się agenda socjalna UE powodowała dysfunkcję wspólnego rynku i aby była pretekstem do budowania instytucji, rozwiązań o charakterze protekcjonistycznym na wspólnym rynku” – zaznaczył wiceminister Konrad Szymański.

Jak mówił, Malta, jako jeden z krajów, który jest wyjątkowo eksponowany na ryzyka presji migracyjnej, była zainteresowana wzmocnieniem wymiaru zewnętrznego polityki migracyjnej UE. Nadal nierozwiązany pozostaje problem wspólnego systemu azylowego. Prezydencja maltańska odziedziczyła po poprzednikach bardzo duży pakiet nowych rozwiązań, które w wielu dziedzinach mogłyby być przyjęte. W ocenie polskiego rządu wszelkie elementy ponadnarodowego zarządzania ruchem migracyjnym nie powinny znaleźć się w tym pakiecie. Powinien on zawierać tylko to, co uzyskało poparcie wszystkich państw członkowskich. W innym wypadku będzie tak, jak w sprawie decyzji relokacyjnych z września 2015 r. Przyjęto wtedy prawo, które dzisiaj w bardzo niewielkim stopniu jest wykonywane.

Prezydencja maltańska podejmowała też różne inicjatywy związane ze wspólnym rynkiem. Komisja Europejska rozpoczęła prace nad inicjatywą e-karty, czyli rozwiązania, które ułatwiałoby, w szczególności małym i średnim przedsiębiorcom, unikanie nadmiernych, nieproporcjonalnych, nieuzasadnionych kosztów administracyjnych prowadzenia działalności gospodarczej i dostarczania usług ponadgranicznie, na rynku wspólnotowym. Ustalono też treść rozporządzenia o cenach hurtowych, które potocznie uznawane jest za rozporządzenie likwidujące ceny roamingu na rynku wspólnotowym. Nierozwiązanym problemem są reguły delegowania pracowników. Ta sprawa powoduje konflikt wewnątrz Unii Europejskiej. Polska jest przeciwna tym rozwiązaniom, gdyż nadmiernie obciążyłyby firmy. Przyjęcie pierwotnych założeń tej dyrektywy oznaczałoby krok wstecz w zakresie budowy wspólnego rynku usług.

„Z podobnym niepokojem spoglądamy na pakiet mobilności, który ogranicza mobilność na rynku wspólnotowym poprzez wprowadzanie nadmiernych, nieproporcjonalnych i nieuzasadnionych obciążeń socjalnych w transporcie. Z ostrożnością patrzymy na prace nad filarem praw socjalnych. Przygotowywana proklamacja może służyć jako pretekst do nadmiernej aktywności legislacyjnej Komisji Europejskiej” – poinformował wiceminister spraw zagranicznych.

Jak stwierdził, w wypadku polityki bezpieczeństwa wewnętrznego nastąpił istotny postęp, jeżeli chodzi o kontrolę granicy zewnętrznej nie tylko w nadzwyczajnych sytuacjach, ale również w zakresie lepszej kontroli, zbierania i wykorzystywania danych dotyczących osób, które przekraczają granicę zewnętrzną Unii Europejskiej. W wymiarze zewnętrznym konkluzje Rady Europejskiej z czerwca 2017 r. otworzyły drogę do ukształtowania współpracy ustrukturyzowanej w zakresie bezpieczeństwa, tzw. PESCO. Obecnie można dokonać notyfikacji i pełnego ukształtowania zasad współpracy ustrukturyzowanej zarówno pod kątem jej roli dla systemów polityki obronnej, polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej, jak i dla wzajemnych zobowiązań państw.

W zakresie polityki sąsiedztwa z olbrzymim, niespodziewanym, nieproporcjonalnym trudem udało się wprowadzić ruch bezwizowy z Gruzją i Ukrainą. Wszystkie kraje, które są zaangażowane w politykę sąsiedztwa, odczuwają potężną presję zagraniczną i mają potężne problemy międzynarodowe, nie wyłączając stanu wojny. Obecnie trwa pogłębiona refleksja nad reformą polityki sąsiedztwa na południu i na wschodzie.

 

Poprawka Senatu do ustawy o ustanowieniu Dnia Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej

Izba jednomyślnie, 76 głosami, przyjęła ustawę, uchwaloną na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., na podstawie projektu poselskiego, z zaproponowaną przez Komisję Kultury i Środków Przekazupoprawką doprecyzowującą datę pacyfikacji Michniowa. Teraz do tej zmiany ustosunkuje się Sejm.

Zgodnie z ustawą Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej będzie obchodzony 12 lipca. Datę wybrano dla upamiętnienia pacyfikacji Michniowa w woj. świętokrzyskim. 12 i 13 lipca 1943 r. za pomoc niesioną partyzantom Michniów został spalony, a jego mieszkańcy w okrutny sposób wymordowani. Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej ma być ustanowiony w hołdzie mieszkańcom polskich wsi za ich patriotyczną postawę w czasie II wojny światowej – za pomoc udzielaną uciekinierom, osobom ukrywającym się przed prześladowaniami i wysiedlanym, walkę w oddziałach partyzanckich oraz żywienie mieszkańców miast i żołnierzy podziemia.

 

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach zapewniających poprawę jakości i dostępności świadczeń opieki zdrowotnej – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona z inicjatywy rządu podczas 47. posiedzenia Sejmu, 15 września 2017 r., ma na celu zwiększenie w 2017 r. wysokości środków finansowych przeznaczonych na wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną m.in. oddziałów onkologii i neonatologii 3. poziomu referencyjnego, doposażenie gabinetów profilaktyki zdrowotnej w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, a także zakup tzw. dentobusów, w których zapewniana będzie dzieciom opieka stomatologiczna, szczególnie w mniejszych miejscowościach. Zgodnie z ustawą kwota ta nie może przekroczyć 281,8 mln zł.

Planowane zakupy, jak podkreśla resort zdrowia, stawiają na nową jakość, czyli sprzęt do diagnostyki i małoinwazyjnego leczenia, taki jak: laparoskopy, torakoskopy, histeroskopy, gastroskopy, kolonoskopy, a w wypadku dzieci także nowoczesny bezinwazyjny sprzęt diagnostyczny, np. nowoczesne, rozbudowane ultrasonografy.

Komisja Zdrowia rekomendowała przyjęcie ustawy bez poprawek, co poparło 47 senatorów, 29 było przeciw, a 1 wstrzymał się od głosu. Senatorowie Leszek Czarnobaj i Tomasz Grodzki proponowali, aby utrzymanie dentobusu było obowiązkiem wojewody, a nie świadczeniodawcy.

Teraz nowela zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o wypowiedzeniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej i Rządem Republiki Portugalskiej w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji, sporządzonej w Lizbonie dnia 11 marca 1993 r. – przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 77 głosami, wyraziła zgodę na wypowiedzenie umowy, o co wnosiła Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej. Sejm taką zgodę wyraził podczas 47. Posiedzenia, 15 września 2017 r.

Umowy o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji zawarte pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej Komisja Europejska uznała za niezgodne z prawem unijnym. Dotyczy to przede wszystkim zasad swobody przepływu kapitału, swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług. Komisja Europejska ma również zastrzeżenia dotyczące kwestii rozstrzygania sporów inwestycyjnych.

Umowa obowiązuje przez 10 lat od dnia wejścia w życie i jest automatycznie przedłużana na kolejne 5-letnie okresy. Jej wypowiedzenie może nastąpić jedynie w okresie poprzedzającym jej zakończenie lub 5-letniego cyklu obowiązywania, dlatego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy powinno zostać złożone najpóźniej 8 października 2017 r.

 

Ustawa o przedsiębiorstwie państwowym „Porty Lotnicze” – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., na podstawie projektu poselskiego, zastąpi ustawę z 1987 r. Określa zakres działania, organizację i zasady funkcjonowania przedsiębiorstwa państwowego „Porty Lotnicze” (PPL). Utrzymana zostaje obecna forma prawna działalności PPL jako przedsiębiorstwa państwowego, posiadającego osobowość prawną, działającego jako samodzielna i samofinansująca się jednostka organizacyjna. Nadzór nad PPL nadal będzie sprawował minister właściwy ds. transportu.

Zgodnie z ustawą dotychczasowe organy zarządzania PPL: naczelny dyrektor, zebrania delegatów i rada pracownicza zostaną zastąpione przez prezesa i radę nadzorczą, składającą się z 3–5 członków, w tym co najmniej 1 przedstawiciela pracowników. Ma to służyć, jak napisano w uzasadnieniu, profesjonalizacji nadzoru nad działalnością PPL.

Senat w wyniku głosowań odrzucił wniosek senatora Piotra Florka o odrzucenie ustawy (29 głosów za, 48 – przeciw, 1 wstrzymujący się) i poparł propozycję Komisji Infrastruktury przyjęcia ustawy bez poprawek (47głosów za, 29 – przeciw, 2 wstrzymujące się). W trakcie debaty senator Piotr Florek przedstawił też propozycje zmian, w większości redakcyjnych.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji

Senat, 77 głosami, przy 1 wstrzymującym się, przyjął nowelę, uchwaloną z jego inicjatywy na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., z 3 poprawkami, postulowanymi przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Pierwsza doprecyzowuje, że termin wyznaczany dłużnikowi przez komornika na opuszczenie lokalu nie może być krótszy niż 14 dni od doręczenia wezwania, co ma zapobiec praktyce wyznaczania kilkudniowych, nierealnych terminów, podczas gdy samo podjęcie czynności egzekucyjnych komornicy planują zazwyczaj po upływie kilku miesięcy. Druga dookreśla, że uiszczona przez wierzyciela opłata tymczasowa staje się opłatą ostateczną, jeśli dłużnik dobrowolnie wykonał obowiązek po wyznaczonym terminie, nie później niż 3 dni przed planowanym wykonaniem tytułu wykonawczego. Ze względu na to, że czynności podejmowane w toku egzekucji świadczeń niepieniężnych wymagają na ogół pewnych przygotowań, Izba przyjęła, iż obciążenie dłużnika niższą opłatą (opłata tymczasowa wynosząca 10% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego) będzie zasadne pod warunkiem, że obowiązek stwierdzony tytułem wykonawczym zostanie wykonany nie później niż 3 dni przed zaplanowanym podjęciem czynności egzekucyjnych. Trzecia poprawka upraszcza mechanizm rozliczeń związanych z uiszczeniem opłaty stałej według przepisów dotychczasowych, w wypadku gdy można zastosować nowe przepisy. Komornik powinien zwrócić wierzycielowi różnicę między uiszczoną przez niego opłatą stałą a opłatą należną według nowych przepisów, a jeżeli dłużnik zwrócił już wierzycielowi równowartość opłaty stałej lub jej część, stosowne rozliczenie powinno nastąpić z dłużnikiem. Akceptacji Izby nie uzyskała propozycja senatora Jana Rulewskiego, aby utrzymać obowiązującą wysokość opłat stałych oraz zachować opłatę za asystę Policji lub funkcjonariuszy innych służb mundurowych. Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

Nowela dostosowuje system prawa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 października 2015 r. (sygn. akt P 3/14), a także zmienia zasady pobierania wynagrodzeń przez komorników. Ustawa m.in. uzależnia wszczęcie egzekucji świadczeń niepieniężnych, np. wydania nieruchomości, od uiszczenia przez wierzyciela opłaty tymczasowej w wysokości 10% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, a nie ‒ jak dotychczas ‒ opłaty stałej w pełnej kwocie. Jeżeli dłużnik po wezwaniu przez komornika dobrowolnie wykona obowiązek, opłata ostateczna wyniesie 1/25 przeciętnego wynagrodzenia; różnicę między opłatą tymczasową a ostateczną komornik zwróci wierzycielowi. Jeżeli zaś obowiązek zostanie wykonany przed doręczeniem wezwania dłużnikowi, opłata w ogóle nie będzie pobierana. W razie konieczności przeprowadzenia postępowania egzekucyjnego ostateczne opłaty stałe pobierane przy egzekucji świadczeń niepieniężnych zostaną zmniejszone. Opłata za odebranie rzeczy zostanie zmniejszona z 50 do 20%, za opróżnienie lokalu z rzeczy lub osób ‒ z 40 do 20%, a za inne wypadki wprowadzenia w posiadanie z 25 do 15% przeciętnego wynagrodzenia.

 

Ustawa o zmianie ustawy o statusie sędziów Trybunału Konstytucyjnego – przyjęta bez poprawek

Izba, zgodnie z wnioskiem Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji, przyjęła bez poprawek nowelizację, uchwaloną na podstawie projektu poselskiegopodczas47. posiedzenia Sejmu, 15 września 2017 r. Stanowisko takie poparło 75 senatorów, 3 wstrzymało się od głosu. Teraz ustawę będzie mógł podpisać prezydent.

Nowela zmienia przepisy dotyczące kwalifikacji kandydatów na stanowisko sędziego Trybunału Konstytucyjnego. Rozszerza dostęp do pełnienia urzędu sędziego TK o kandydatów, którzy spełniają wymagania przewidziane na stanowisko sędziowskie w Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Przewiduje też stosowanie w szerszym zakresie przepisów ustawy o Sądzie Najwyższym do praw i obowiązków sędziów Trybunału Konstytucyjnego, w tym w stanie spoczynku, a także uprawnień przysługujących członkom ich rodzin.

 

Ustawa o zmianie ustawy o pracownikach samorządowych – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., na podstawie projektu poselskiego, przewiduje likwidację stanowisk doradców i asystentów w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich. Umowy zawarte z takimi pracownikami mają wygasnąć po 14 dniach od dnia wejścia w życie ustawy.

Sprawozdawca Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej senator Andrzej Pająk poinformował, że żaden z poddanych pod głosowanie wniosków (o odrzucenie ustawy, przyjęcie jej bez poprawek i wprowadzenie poprawki) na posiedzeniu komisji nie uzyskał większości głosów. Podkreślił, że zastrzeżenia senatorów dotyczyły przede wszystkim sposobu rozwiązania umowy o pracę z doradcami i asystentami. Sprawozdawca mniejszości komisji senator Piotr Florek wnosił o odrzucenie ustawy. W jego opinii „PiS dzieli asystentów, doradców na tych dobrych i na tych złych – na tych dobrych, którzy są zatrudnieni w administracji rządowej, czyli w ministerstwach, i na tych złych, którzy są zatrudnieni w samorządach”.

W trakcie debaty wniosek o przyjęcie ustawy bez poprawek zgłosił senator Arkadiusz Grabowski. Senatorowie Jadwiga Rotnicka, Waldemar Sługocki i Jerzy Wcisła proponowali, aby umowy zawarte z asystentami i doradcami przed dniem wejścia w życie ustawy wygasły z upływem czasu, na który zostały zawarte, nie później jednak niż w dniu zakończenia kadencji samorządu terytorialnego. Senator Jan Rulewski wnosił, aby ustawa była stosowana dopiero w następnej kadencji samorządów. Poparcia Izby nie uzyskał wniosek o odrzucenie ustawy (29 głosów za, 47 – przeciw, 2 wstrzymujące się). Senat opowiedział się natomiast za jej przyjęciem bez poprawek (45 głosów za, 29 – przeciw, 4 wstrzymujące się).

Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

 

Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy – Prawo zamówień publicznych

Izba 74 głosami, przy 4 wstrzymujących się, przyjęła ustawę z poprawkąKomisji Obrony Narodowej, zwiększającą ze 130 tys. do 150 tys. liczbę stanowisk dla żołnierzy zawodowych. Akceptacji Izby nie uzyskała propozycja mniejszości komisji, aby usunąć przepis określający limit liczby stanowisk dla żołnierzy zawodowych. Do senackiej poprawki ustosunkują się teraz posłowie.

Obecny na posiedzeniu wiceminister obrony narodowej Bartosz Kownacki przekonywał, że zwiększone środki na armię zostaną przeznaczone głównie na odbudowę zdewastowanej infrastruktury i budowę nowej oraz modernizację sił zbrojnych. Dodał, że dzięki nowelizacji zwiększona zostanie też liczebność wojska, w tym Wojsk Obrony Terytorialnej.

Ustawa, uchwalona z inicjatywy rządu na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., przewiduje stopniowe zwiększanie do 2,5% PKB w 2030 r. wydatków budżetu państwa na finansowanie potrzeb obronnych kraju. Zmieniono też zasadę odniesienia limitu wydatków na finansowanie potrzeb obronnych – limit ten nie będzie określany na podstawie PKB z roku poprzedniego, ale jego wartości, określonej w projekcie budżetu państwa na dany rok. Nowela zakłada również zwiększenie stanu etatowego Sił Zbrojnych RP do 200 tys. żołnierzy, w tym nie więcej niż 130 tys. stanowisk dla żołnierzy zawodowych, oraz uchylenie limitu stanu oficerów. Wiąże się to m.in. z formowaniem Wojsk Obrony Terytorialnej, które docelowo mają liczyć ponad 50 tys. osób.

W ustawie podwyższono ponadto z 25 do 33% wartości wynagrodzenia wykonawcy wysokości zaliczki na poczet wykonania zamówienia, którego przedmiotem jest sprzęt wojskowy.

 

Ustawa zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt – przyjęta bez poprawek

Izba, zgodnie z rekomendacją Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przyjęła bez poprawek ustawę, którą Sejm uchwalił na 47. posiedzeniu, 15 września 2017 r., na podstawie projektu rządowego. Stanowisko takie poparło 76 senatorów, 2 wstrzymało się od głosu. Nowela trafi teraz do podpisu prezydenta.

Ustawa przewiduje zwiększenie limitów na realizację programu bioasekuracji, mającego na celu zapobieganie szerzeniu się afrykańskiego pomoru świń, czyli na wypłatę odszkodowań i rekompensat za nieprzerwane nieutrzymywanie świń w gospodarstwie. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa na odszkodowania w latach 2017 i 2018 zwiększono z 7 mln do 21,5 mln zł. Na wypłatę rekompensat maksymalnie przeznaczonych zostanie 8 mln zł (przewidywano ok. 3,7 mln zł).

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Celem ustawy, uchwalonej na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., na podstawie przedłożenia rządowego, jest przyspieszenie wejścia w życie przepisów dotyczących systemu Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK 2.0) w zakresie Centralnej Ewidencji Pojazdów (CEP). Nowela wprowadza zmiany, które zapewnią: zwiększenie zakresu informacyjnego ewidencji o wyniki badania i możliwość doprecyzowania danych w CEP w przyszłości dzięki przekazaniu szczegółowego zakresu danych na poziomie rozporządzenia; wyższą jakość i większą dostępność danych; podniesienie poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz bezpieczeństwa obrotu pojazdami na rynku wtórnym; nowy otwarty sposób udostępnienia danych z CEP i CEK. Ewidencja ma działać od 13 listopada 2017 r., z tym że wpisy dotyczące informacji o zastawach i szkodach istotnych będą dokonywane od 4 czerwca 2018 r.

Nowela doprecyzowuje ponadto zakres danych zawartych w ewidencji, nakłada obowiązek wprowadzania danych do ewidencji przez producentów i importerów pojazdów, uzupełnia katalog podmiotów uprawnionych do wglądu do ewidencji o Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny.

Ustawa modyfikuje zasady uiszczania opłaty za badanie techniczne pojazdu i opłaty ewidencyjnej w obrocie bezgotówkowym oraz zasady rozliczania płatności za badania techniczne pojazdów z przedsiębiorcami na podstawie faktur VAT z odroczonym terminem płatności.

Izba jednomyślnie, 72 głosami, przyjęła ustawę bez poprawek, o co wnosiła Komisja Infrastruktury. Teraz nowelę może podpisać prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o pomocy społecznej – przyjęta bez poprawek

Izba, zgodnie z rekomendacją Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej, przyjęła ustawę w brzmieniu uchwalonym na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., na podstawie projektów rządowego i poselskiego. Stanowisko takie poparło 50 senatorów, 26 było przeciw. Podczas debaty senatorowie Mieczysław Augustyn i Jan Filip Libicki proponowali obligatoryjne i całkowite zwolnienie z urzędu z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oraz pokrywanie kosztów tego pobytu z budżetu państwa.

Ustawa ma na celu wsparcie członków Korpusu Weteranów Walk o Niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej, którzy z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności nie mogą samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, i przebywają w domu pomocy społecznej bądź ubiegają się o przyjęcie do niego. Nowela przewiduje możliwość częściowego lub całkowitego zwolnienia członków korpusu z ponoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej z urzędu albo na wniosek.

Nowela trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Izrael o zabezpieczeniu społecznym, podpisanej w Jerozolimie dnia 22 listopada 2016 r. – przyjęta bez poprawek

Izba, na wniosek Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej, jednomyślnie 78 głosami, wyraziła zgodę na dokonanie przez prezydenta ratyfikacji umowy, która ma na celu rozwiązanie istotnych problemów obywateli polskich i izraelskich w zakresie zabezpieczenia społecznego. Umowa została zawarta w odpowiedzi na oczekiwania obywateli polskich i izraelskich, odpowiada standardom międzynarodowym w dziedzinie zabezpieczenia społecznego. Opiera się na podstawowych zasadach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, tzn. zasadzie równego traktowania, zasadzie zachowania praw nabytych i zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia. Ze strony polskiej obejmuje: świadczenia macierzyńskie, emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty rodzinne, jednorazowe odszkodowania i renty z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zasiłki pogrzebowe; ze strony izraelskiej: świadczenia macierzyńskie, emerytury i renty rodzinne, świadczenia na wypadek inwalidztwa, świadczenia z tytułu wypadku przy pracy, zasiłki pogrzebowe objęte ubezpieczeniem emerytalnym. Zawarcie umowy pozwoli na uzyskanie przede wszystkim długoterminowych świadczeń i na transfer świadczeń przy przesiedleniu się na terytorium drugiego kraju, będzie to więc miało wpływ na wysokość świadczeń.

Wcześniej zgody na ratyfikację udzielił Sejm podczas 47. posiedzenia, 15 września 2017 r.

 

Ustawa o ratyfikacji Umowy ustanawiającej Międzynarodową Fundację UE-LAC, sporządzonej w Santo Domingo dnia 25 października 2016 r. – przyjęta bez poprawek

Ratyfikacja umowy, na którą Senat jednomyślnie wyraził zgodę 78 głosami, doprowadzi do ustanowienia fundacji jako organizacji międzynarodowej. Fundacja jest organizacją o charakterze międzyrządowym. Jej działalność koncentruje się na wzmocnieniu obustronnego partnerstwa regionów między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Wspólnotą Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC). Powołanie międzyregionalnej fundacji było wyrazem intensyfikacji dialogu politycznego i współpracy na rzecz promowania wspólnych interesów Unii Europejskiej oraz państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Umowa określa cele fundacji oraz ustanawia ogólne zasady i wytyczne regulujące jej działalność, struktury i funkcjonowanie.

Wniosek o przyjęcie ustawy ratyfikacyjnej bez poprawek przedstawiła Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej. Wcześniej zgody na ratyfikację udzielił Sejm podczas 47. posiedzenia, 15 września 2017 r.

 

Ustawa o Narodowym Instytucie Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego – przyjęta bez poprawek

Cele ustawy, uchwalonej przez Sejm na 47. posiedzeniu, 15 września 2017 r., z inicjatywy rządu, to poprawa koordynacji polityki państwa w zakresie wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz przygotowanie rozwiązań organizacyjnych do realizacji programów rządowych w tym zakresie. Na mocy ustawy zostanie powołany Komitet ds. Pożytku Publicznego, który będzie koordynował i monitorował współpracę organów administracji rządowej z sektorem organizacji pozarządowych oraz innych zorganizowanych form społeczeństwa obywatelskiego, przygotowywał i konsultował z organizacjami obywatelskimi programy wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz monitorował ich wdrażanie, a także opracowywał i opiniował projekty aktów prawnych w zakresie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego. W skład komitetu będą wchodzili: przewodniczący (członek Rady Ministrów), wiceprzewodniczący (sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów) oraz sekretarze lub podsekretarze stanu, reprezentujący ministrów w poszczególnych resortach.

Ustawa zakłada utworzenie Narodowego Instytutu Wolności, który będzie odpowiedzialny za wspieranie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego oraz działalności pożytku publicznego i wolontariatu. Narodowy Instytut Wolności ma wdrażać politykę państwa służącą rozwojowi społeczeństwa obywatelskiego, opartą na zasadach pomocniczości, partnerstwa, efektywności, konkurencyjności i przejrzystości. Instytut ma zarządzać programami wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego i odpowiadać za dystrybucję środków przeznaczanych na działalność organizacji obywatelskich w ramach innych programów rządowych. Ponadto instytut będzie realizować programy wspierania rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, np. Program Rozwoju Wolontariatu, samodzielnie lub w otwartym konkursie ofert, zlecając realizację tych zadań organizacjom obywatelskim.

W wyniku głosowania (52 głosy za, 26 ‒ przeciw) Izba poparła stanowisko Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej i przyjęła ustawę bez poprawek. Wcześniej odrzucono wniosek mniejszość komisji i senatorów: Bogdana Borusewicza, Władysława Komarnickiego i Piotra Wacha o jej odrzucenie (26 głosów za, 52 ‒ przeciw). Wprowadzenie poprawek (łącznie 23) proponowali natomiast senatorowie: Ryszard Bonisławski, Bogdan Borusewicz, Jarosław Duda, Piotr Florek, Bogdan Klich, Andrzej Kobiak, Jadwiga Rotnicka, Jan Rulewski i Jerzy Wcisła.

Ustawa trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu prezydenckiego podczas 47. posiedzenia Sejmu, 15 września 2017 r., ma na celu zapewnienie łatwiejszego i skuteczniejszego dostępu do telefonicznych numerów alarmowych 112, 984, 985, 986, 997, 998 i 999. Potrzeba wprowadzenia nowego uregulowania wynika z tego, że blokowanie numerów alarmowych jest od lat istotnym problemem. Ocenia się, że w Polsce, podobnie jak w całej Unii Europejskiej, średnio 50% zgłoszeń to zgłoszenia bezzasadne. Nowela wprowadza wyraźny zakaz bezzasadnego blokowania tych numerów, w szczególności rozłączania połączenia przed podjęciem czynności przez operatora numerów alarmowych. Osoba, która będzie umyślnie, bez uzasadnienia blokowała telefoniczny numer alarmowy, utrudniając lub uniemożliwiając prawidłowe funkcjonowanie systemu powiadamiania ratunkowego, podlegać będzie karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 1500 zł.

Komisje: Ustawodawcza oraz Praw Człowieka, Praworządności i Petycji wniosły o przyjęcie nowelizacji bez poprawek, co Izba poparła w wyniku głosowania (53 głosy za, 26 – przeciw). Senator Jan Rulewski zaproponował 3 poprawki do ustawy.

Nowelizacja zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz niektórych innych ustaw

Celem nowelizacji, uchwalonej na 47. posiedzeniu Sejmu, 15 września 2017 r., z inicjatywy rządu, jest dostosowanie polskich przepisów do dyrektywy unijnej, która zakłada zmniejszenie zużycia lekkich plastikowych toreb na zakupy przez konsumentów. Wybrano drugi wariant wdrożenia przepisów dyrektywy poprzez przyjęcie instrumentów zapewniających, aby lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego nie były oferowane za darmo w punktach sprzedaży towarów lub produktów. W nowelizacji wprowadzono definicje oksydegradowalnych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego i toreb na zakupy z tworzywa sztucznego, wśród których wyróżniono lekkie torby na zakupy i bardzo lekkie torby na zakupy, oraz definicję tworzywa sztucznego. Nowela przewiduje wprowadzenie opłaty recyklingowej ‒ maksymalnie w wysokości 1 zł ‒ za lekką torbę na zakupy z tworzywa sztucznego (do 50 mikrometrów). Zawiera także zmiany o charakterze redakcyjnym i porządkującym.

Komisje: Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Środowiska wniosły o uchwalenie 4 poprawek do ustawy, 3 z nich Senat poparł w wyniku głosowań, podobnie jak 1 zmianę postulowaną przez senatora Roberta Mamątowa. Poprawki zaproponowane przez senatorów Jadwigę Rotnicką i Andrzeja Stanisławka nie zyskały aprobaty Izby. Za nowelą z 4 poprawkami głosowało 58 senatorów, 1 był przeciw, a 20 wstrzymało się od głosu. Wprowadzono zmiany doprecyzowujące, eliminującą błąd językowy, a także określono maksymalny 12-miesięczny czas obowiązywania dotychczasowego rozporządzenia.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Na wniosek Komisji Środowiska, głosami 78 senatorów, przy 1 wstrzymującym się, Izba przyjęła nowelę bez poprawek. Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

Nowelizacja, uchwalona przez Sejm podczas 47. posiedzenia, 15 września 2017 r., na podstawie projektu rządowego, wprowadza do polskiego prawa postanowienia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2015/2193 z 25 listopada 2015 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania. Dyrektywa ta określa m.in. normy emisji do powietrza takich substancji, jak: dwutlenek siarki, tlenek i dwutlenek azotu oraz pył, dla średnich źródeł spalania paliw, czyli o nominalnej mocy cieplnej równej lub większej niż 1 MW i mniejszej niż 50 MW. Wprowadza wymóg objęcia średnich źródeł systemem pozwoleń lub rejestracji dopuszczalnymi wielkościami emisji i obowiązkiem monitorowania emisji, a także wymóg prowadzenia rejestru tych źródeł. Rejestr powinien zawierać informacje wymienione w załączniku I do dyrektywy i być publicznie dostępny.

Nowela przewiduje zmiany, dotyczące m.in. zawartości wniosków o wydanie pozwoleń; informacji zamieszczanych w zgłoszeniach; prowadzenia publicznie dostępnego rejestru średnich źródeł spalania paliw; uwzględniania na etapie przygotowywania programów ochrony powietrza potrzeby wprowadzenia bardziej rygorystycznych od wynikających z dyrektywy dopuszczalnych wielkości emisji dla średnich źródeł zlokalizowanych w strefach, w których nie są dotrzymywane standardy jakości powietrza.

 

Projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Senat jednomyślnie, 74 głosami, zdecydował o wniesieniu do Sejmu projektu, stanowiącego wykonanie obowiązku dostosowania prawa do orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 28 października 2015 r. (sygn. akt SK 59/13), 13), stwierdzającego niezgodność przepisu ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii z konstytucją. Podczas dalszych prac Izbę będzie reprezentować senator Zbigniew Cichoń.

Projekt, przygotowany z inicjatywy Komisji Ustawodawczej, wprowadza dodatkową przesłankę regulującą możliwość orzeczenia przepadku mienia niebędącego własnością sprawcy skazanego za przestępstwa związane z produkcją, przewozem, wprowadzaniem do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Ma ona polegać na udowodnieniu właścicielowi przedmiotów, że przy zachowaniu ostrożności wymaganej w danych okolicznościach mógł on przewidzieć, iż mogą one służyć do popełnienia przestępstwa lub być do tego przeznaczone.

 

Informacja o działalności Krajowej Rady Sądownictwa w 2016 r.

Przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa Dariusz Zawistowski poinformował, że w 2016 r. KRS odbyła 20 posiedzeń plenarnych, które zajęły łącznie 58 dni. Przypomniał też, że podstawową rolą Krajowej Rady Sądownictwa jest wskazywanie kandydatów na stanowiska sędziowskie i do tej kwestii przywiązuje ona szczególnie dużą wagę. Postępowania związane z obsadzaniem wolnych stanowisk sędziowskich mają charakter konkursowy i wszystkie osoby, które spełniają wymogi ustawowe, w takim postępowaniu konkursowym mogą wziąć udział. Z danych przedstawionych Senatowi wynika, że zgłasza się średnio 4 kandydatów na 1 wolne stanowisko. Postępowanie ma charakter dwuetapowy: ocena na poziomie sądów, do których dane osoby kandydują, i w Krajowej Radzie Sądownictwa. Tam zespoły składające się z 3–5 osób opiniują tę kandydaturę, a potem przedstawiają na posiedzeniu plenarnym, gdzie każda kandydatura jest przegłosowywana. W 2016 r. powołano blisko 500 takich zespołów. W tym czasie dało się zauważyć znaczący spadek (o 101 osób mniej niż w 2015 r.) liczby kandydatów uczestniczących w konkursach i przedstawianych prezydentowi do powołania na wolne stanowisko sędziowskie. W opinii przewodniczącego KRS Dariusza Zawistowskiego stało się tak, bo w pełni zadziałały zmienione przepisy ustawowe. Nie ma już sytuacji, że 1 kandydat równocześnie bierze udział w kilku konkursach. Postępowanie na etapie Krajowej Rady Sądownictwa trwa ok. 2 miesięcy, co jest bardzo dobrym wynikiem, zdaniem przewodniczącego, znacznie lepszym niż przewidywany w założeniach budżetowych. Jako niepokojące zjawisko przewodniczący ocenił stosunkowo małą liczbę ogłaszanych konkursów na zwalniane stanowiska sędziowskie. Pozostaje ok. 800 nieobsadzonych etatów sędziowskich, co stanowi ok. 10% etatów sędziowskich w Polsce. W opinii przewodniczącego KRS było to prawdopodobnie związane z oczekiwaniem na powołanie asesorów sądowych do sądów pierwszej instancji. W 2016 r. KRS oceniała ok. 1500 kandydatów, a zaskarżonych zostało 29 uchwał, w wypadku 26 Sąd Najwyższy oddalił te odwołania. Mniej więcej 3/4 uchwał KRS zostało utrzymanych w postępowaniu odwoławczym, co świadczy o dość trafnej ocenie dokonywanej przez Krajową Radę Sądownictwa na tym etapie.

W 2016 r. Krajowa Rada Sądownictwa opiniowała wiele aktów rangi ustawowej, łącznie zaopiniowano 127 projektów ustaw i ponad 81 rozporządzeń, które stanowiły akty wykonawcze do tych ustaw. W tej liczbie było 30 projektów zmian kodeksów, a więc aktów prawnych zasadniczych dla funkcjonowania sądów. Przewodniczący KRS zwrócił uwagę, że często terminy na sporządzenie opinii są zbyt krótkie. Jeśli chodzi o sposób wykonania budżetu w 2016 r., to został wykonany w 97%, a więc praktycznie zgodnie z założeniami. Sposób wykonania budżetu Krajowej Rady Sądownictwa był przedmiotem kontroli Najwyższej Izby Kontroli, która nie zgłosiła żadnych istotnych zastrzeżeń.

W 2016 r. Krajowa Rada Sądownictwa organizowała ponadto zgromadzenie ogólne Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa, podczas tych uroczystości doszło m.in. do spotkania prezydenta z sędziami reprezentującymi rady z całej Europy, co zostało docenione i bardzo dobrze odebrane.

Przewodniczący Dariusz Zawistowski przypomniał też, że Krajowa Rada Sądownictwa opracowała kodeks etyki zawodowej sędziów, który zobowiązuje ich do właściwego postępowania nie tylko w służbie, lecz także poza nią. Jeżeli chodzi o liczbę orzeczeń dyscyplinarnych w formie wyroków albo skazujących sędziego na karę dyscyplinarną, albo uniewinniających, to w ostatnich latach utrzymuje się ona na zbliżonym poziomie, jest mniej więc 50 takich orzeczeń rocznie. Wszystkie te orzeczenia trafiają do Krajowej Rady Sądownictwa i są indywidualnie analizowane. KRS ma bowiem możliwość składania odwołań od tych orzeczeń dyscyplinarnych. Z danych z kilku ostatnich lat wynika, że zdecydowaną większość odwołań stanowią te składane na niekorzyść sędziów, a więc „nawet w środowisku to jest odbierane w ten sposób, że Krajowa Rada Sądownictwa jest bardziej rygorystyczna niż sądy dyscyplinarne” – ocenił przewodniczący. Przypomniał też, że obecnie postępowania dyscyplinarne sędziów wyglądają podobnie jak postępowania karne. Są dwuinstancyjne, w pierwszej instancji orzekają składy 3-osobowe sędziów sądów apelacyjnych, a druga instancja to Sąd Najwyższy. Te składy losuje się spośród sędziów danego sądu. Postępowania i orzeczenia Sądu Najwyższego są dostępne. Jak ocenił przewodniczący Dariusz Zawistowski, koncepcja powołania odrębnej izby, Izby Dyscyplinarnej, wydaje się kwestią techniczną, bo obecnie zajmuje się tym wydział dyscyplinarny w Sądzie Najwyższym. Jeżeli chodzi o decyzje o przeniesieniu sędziów w stan spoczynku, to, jak poinformował przewodniczący, do KRS wpływa ok. 30 takich wniosków w ciągu roku.

 

Informacja o stanie realizacji Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014–2023 (z perspektywą do 2025 r.)

Informację przedstawił wiceminister infrastruktury i budownictwa Jerzy Szmit. Przypomniał, że program został przyjęty 8 września 2015 r. Na jego realizację przewidziano 107 mld zł. W załączniku wskazano inwestycje drogowe, ciągi autostrad, drogi ekspresowe i obwodnice, które miały zostać zrealizowane do 2025 r. Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa w wyniku przeprowadzonych analiz stwierdziło, że planowana kwota na realizację programu jest niewystarczająca. Koszt oceniony przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad wynosi ok. 200 mld zł. W związku z tym resort infrastruktury podjął działania mające na celu ustalenie zadań priorytetowych i takich, na które poniesione nakłady przyniosą maksymalne efekty. Ustalono, że obecna sieć dróg krajowych wymaga w pierwszej kolejności dokończenia budowy już istniejących ciągów autostradowych, połączeń transgranicznych, odciążenia ośrodków aglomeracyjnych oraz rozpoczęcia intensywnych działań w związku z budowa dróg szybkiego ruchu we wschodniej Polsce. Przygotowano program, którego celem jest budowa Via Carpatia i Via Baltica.

Na początku 2016 r. Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa podjęło działania mające na celu optymalizację realizacji inwestycji drogowych wskazanych w programie. 30 maja 2016 r. powołano radę ekspertów jako organ pomocniczy ministra infrastruktury. Stanowi ona platformę wymiany wiedzy i doświadczeń oraz współpracy między zamawiającymi a wykonawcami. 20 czerwca 2017 r. Rada Ministrów podjęła decyzję o zwiększeniu dotychczasowego limitu ze 107 mld do 135 mld zł, dzięki czemu resort infrastruktury wskazał kolejne inwestycje, które mogą być realizowane.

Zasadniczą zmianą wprowadzoną do programu jest podział na 2 grupy zadań inwestycyjnych. Pierwsza to najważniejsze zadania drogowe, które będą wykonywane w ramach zwiększonego limitu, szczególnie we wschodniej Polsce. Chodzi przede wszystkim o drogę ekspresową S19, prowadzącą od granicy ze Słowacją przez Rzeszów, Lublin, Białystok i dalej na północ. Część została już oddana, część między Lublinem a Rzeszowem natomiast jest w trakcie budowy. Dodano następne odcinki, które mogą być w ramach zwiększonego limitu budowane: granica państwa – Białystok; Białystok – Lubartów, odcinek Choroszcz – Ploski – Chlebczyn, odcinek granica województwa podlaskiego – Łosice – granica województwa lubelskiego, odcinek granica województw mazowieckiego i lubelskiego – Lubartów, węzeł Lubartów Północ; węzeł Lublin Rudnik, bez węzła – Lubartów Północ; odcinek Rzeszów Południe – węzeł Babica, w tym węzeł Babica, do Barwinka. Uwzględniono też inwestycje wspierające korytarz Via Carpatia w postaci odcinków autostrady A2 i drogi ekspresowej S17: A2, koniec obwodnicy Mińska Mazowieckiego – Siedlce; A2, Siedlce – Biała Podlaska, węzeł Cicibór; S17, Piaski – Hrebenne.

Do listy priorytetów zostały dodane następujące inwestycje: S3, Świnoujście – Troszyn; S7, Gdańsk – Warszawa, odcinek Płońsk – Czosnów; S11, węzeł Koszalin Zachód, bez węzła – węzeł Bobolice; S16, Borki Wielkie – Mrągowo; S17, węzeł Drewnica – węzeł Zakręt; S52, Północna Obwodnica Krakowa; S74, Przełom/Mniów – Kielce; DK75, odcinek Brzesko – Nowy Sącz. Dodano nowe obwodnice: Olesna; Chełma; Opatowa; Sępólna Krajeńskiego i Kamienia Krajeńskiego; Zatora; Nowego Sącza i Chełmca; Kędzierzyna-Koźla; Ostrowca Świętokrzyskiego; Radomska; Praszki; Niemodlina; Myśliny; Kołbieli; Łochowa; Morawicy i Woli Morawieckiej; Poręby i Zawiercia.

Drugą grupę zadań stanowią projekty, których realizacja stanie się możliwa dopiero po pozyskaniu dodatkowych środków finansowych w ramach wykonywanych zadań. Resort infrastruktury będzie na bieżąco monitorował stan przygotowania tych przedsięwzięć. Nie oznacza to, że zostały wstrzymane prace nad realizacją tych inwestycji. Obecnie, pomimo dopiero 3. roku wdrażania programu, są stopniowo ogłaszane kolejne przetargi i podpisywane kolejne umowy oraz oddawane do użytku inwestycje.

W ramach programu zakończono wykonanie 19 zadań o wartości 7 mld 270 mln zł (długość – ok. 225 km), realizowanych jest 91 zadań o wartości 48 mld 200 mln zł (długość – 1230 km), prowadzone są przetargi w sprawie 51 zadań o wartości 27 mld 950 mln zł (długość – 694 km). Na przetarg oczekują zadania o wartości 50 mld 740 mln zł.

Łącznie od listopada 2015 r. do dziś podpisano umowy na ponad 20 mld zł na drogi długości 428 km. 

Zobacz inne aktualności Przejdż do wszystkich aktualności

8. posiedzenie Senatu

Izba zakończyła obrady.

Prace w komisjach senackich – 13 marca 2024 r.

Komisja Petycji rozpatrzyła 7 petycji.

7. posiedzenie Senatu

Zakończyło się 7. posiedzenie Senatu.